Παγώνουν προς το παρόν, λόγω πολιτικών εξελίξεων, οι συζητήσεις που είχαν ξεκινήσει ξένα funds με τράπεζες και επιχειρήσεις για μεγάλες αναδιαρθρώσεις χρεών και πωλήσεις «κόκκινων» δανείων.
Ωστόσο, οι συζητήσεις σε μια αγορά άνω των 100 δισ. ευρώ είχαν φτάσει σε αρκετά ώριμο στάδιο και μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες οι ενδιαφερόμενες πλευρές εξέταζαν και την εισαγωγή στην ελληνική αγορά του λεγόμενου «πορτογαλικού» μοντέλου. Πρόκειται για έναν υβριδικό τύπο αναδιάρθρωσης χαρτοφυλακίων και διαχείρισης «κόκκινων» δανείων. Εφαρμογή βρίσκει κυρίως σε τράπεζες και προβλέπει τη μεταβίβαση της διαχείρισης «κόκκινων» δανείων, αλλά όχι τη μεταβίβαση του χαρτοφυλακίου. Με τον τρόπο αυτό, οι ελληνικές τράπεζες μπορούν να εξοικονομήσουν πόρους, μεταβιβάζοντας τη διαχείριση στεγαστικών δανείων που δεν εξυπηρετούνται καθόλου ή που εξυπηρετούνται μερικώς και με καθυστερήσεις.
Οι συζητήσεις για πωλήσεις «κόκκινων» δανείων μέχρι σήμερα έχουν περιοριστεί μόνο στα της καταναλωτικής πίστης χωρίς εξασφαλίσεις (κάρτες, ανοικτά και προσωπικά δάνεια). Ενδιαφέρον από τους ξένους υπάρχει και για τα στεγαστικά, αλλά δεν υπάρχει ανταπόκριση από την ελληνική πλευρά, για δύο κυρίως λόγους: πρώτον, διότι οι προσφερόμενες τιμές θεωρούνται χαμηλές (στην καλύτερη περίπτωση θα έφταναν το 40% της αξίας) και δεύτερον, για κοινωνικούς λόγους, καθώς τα στεγαστικά έχουν εγγυήσεις την ακίνητη περιουσία ελληνικών νοικοκυριών.
Η αντίστοιχη προσφερόμενη τιμή για τα καταναλωτικά δάνεια (χωρίς εξασφαλίσεις) παραμένει και αυτή χαμηλή και κυμαίνεται μεταξύ 1% και 3% της αξίας του χαρτοφυλακίου. Η αξία αναφέρεται συνήθως στην αποτίμηση που έχει κάνει η τράπεζα και αφορά στην ονομαστική αξία των δανείων.
Το «πορτογαλικό μοντέλο», που εφαρμόστηκε κυρίως στην Ισπανία, δίνει μία εναλλακτική για τη διαχείριση καταναλωτικών, επιχειρηματικών και στεγαστικών δανείων.
Στην Αθήνα έχουν ήδη γίνει επαφές με ξένα funds, όπως Baupost, York, Appolo, Monarch, Third Point κ.ά.
Αρκετά από αυτά έχουν ήδη δραστηριοποιηθεί στην Ελλάδα, όπως για παράδειγμα το αμερικανικό κεφάλαιο Baupost με μία μεταβίβαση δανείων της Citi το 2013, η αξία της οποίας δεν ανακοινώθηκε, αλλά είχε εκτιμηθεί από την αγορά γύρω στα 500 εκατ. ευρώ.
Η αγορά της πώλησης ή διαχείρισης μη εξυπηρετούμενων δανείων στην Ελλάδα είναι μεγάλη. Σήμερα, οι επισφάλειες των τραπεζών υπολογίζονται σε περισσότερα από 70 δισ., αλλά αν ληφθεί υπ’ όψιν η μεθοδολογία της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής (ΕΒΑ), τότε αυτά ανέρχονται σε 85 δισ.
Τραπεζικά στελέχη και διαχειριστές ξένων funds που βρίσκονται κοντά σε συζητήσεις με τράπεζες πιστεύουν ότι υπάρχουν ακόμη δάνεια αξίας 15 δισ. ευρώ τα οποία εν δυνάμει μπορούν να γίνουν «κόκκινα». Ιδιαίτερο, πάντως, ενδιαφέρον προσελκύουν τα χαρτοφυλάκια των υπό εκκαθάριση τραπεζών (πρώην «κακό» Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Probank, ΑΤΕ, συνεταιριστικές τράπεζες), τα οποία υπολογίζονται σε 8 δισ. συνολικά.
Τα ξένα funds που ενδιαφέρονται για «ελληνικά χρέη» δεν περιορίζονται μόνο στις επιχειρήσεις και στις τράπεζες.
Για παράδειγμα, πέρυσι, ένα γερμανικό fund αγόρασε χρέη από δήμους ονομαστικής αξίας περίπου 50 εκατ. ευρώ, που είχε χορηγήσει γερμανική τράπεζα.