Ενα ευρύτερο σχέδιο με χρονικό ορίζοντα έως το 2030 προτείνει η WWWForEurope για την επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα, όπου θα υπάρχουν τρεις «πρωταγωνιστές»: η ελληνική κοινωνία, η Κομισιόν μαζί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, και οι πλούσιες χώρες με χαμηλά ελλείμματα που θα πρέπει να αυξήσουν τους μισθούς και να μειώσουν τις εισοδηματικές ανισότητές τους. Μεταξύ των προτάσεων της WWWForEurope, ειδικότερα, για την Ελλάδα περιλαμβάνεται έκτακτη επιβάρυνση 20% σε χρήματα που επαναπατρίζονται με αντάλλαγμα αμνηστία από φορολογικούς ελέγχους, παράταση της οικονομικής και κοινωνικής κάλυψης των μακροχρόνια ανέργων, διμερείς συμφωνίες με την Κομισιόν υπό τη μορφή «συμβολαίων» για τη χρηματοδότηση μεταρρυθμίσεων από τις Βρυξέλλες, «ειδικό ταμείο μεταρρυθμίσεων» με ιδιωτικά κεφάλαια, όπως και αυτόματη αναπροσαρμογή των μισθών ανάλογα με την παραγωγικότητα και τις πωλήσεις που επιτυγχάνει ο εργαζόμενος. Προτείνεται, επίσης, η επιστροφή του 5% των χρημάτων που θα ξοδεύουν οι τουρίστες στο αεροδρόμιο εάν, βέβαια, υπάρχουν οι νόμιμες αποδείξεις για τις δαπάνες.
Πρώτα απ’ όλα, η Ελλάδα για να προχωρήσει σε αυτές τις αλλαγές θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι έχει πρόβλημα και να αναπτύξει ένα όραμα για τον ρόλο που θα θέλει να διαδραματίσει σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο του 2030.
Η WWWForEurope προτείνει, μεταξύ άλλων, τη δημιουργία «μεταρρυθμιστικών ζωνών» που θα λειτουργούν με διαδικασίες «υψηλών ταχυτήτων» για τη μείωση της γραφειοκρατίας και τη σύναψη συμβάσεων ανάλογα με τις ανάγκες των εταιρειών, συμπεριλαμβανόμενης της εκπαίδευσης, αλλά και την εξασφάλιση πρόσθετων αμοιβών και ασφάλειας για τον εργαζόμενο. Σε αυτό το πλαίσιο μπορούν να υπάρχουν ειδικά δικαστήρια όπου θα επιλύονται εκκρεμείς υποθέσεις, αλλά και διαφανείς διακανονισμοί με φορολογικές αρχές. Απώτερος στόχος είναι η προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων αν και η Κομισιόν δεν ευνοεί τη δημιουργία «ειδικών ζωνών», ιδιαίτερα όταν σε αυτές περιλαμβάνονται φορολογικές συμφωνίες.
Ενα ακόμη πεδίο όπου υπάρχουν μεγάλα περιθώρια μεταρρυθμίσεων είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Πολλές εταιρείες έχουν χρεοκοπήσει στη διάρκεια της εξαετούς κρίσης στην Ελλάδα. Οπότε θα πρέπει να ιδρυθούν νέες επιχειρήσεις. Οι κανόνες του παιχνιδιού θα μπορούσαν να αλλάξουν άμεσα για την Ελλάδα εάν οι άδειες για την έναρξη εργασιών δίδονταν αυτόματα, εάν δηλαδή δεν υπήρχε αρνητική απάντηση από τις αρμόδιες αρχές σε διάστημα τριών εβδομάδων. Εάν οι Αρχές επιθυμούν να ανακαλέσουν μια άδεια, μπορούν να καταφύγουν στα δικαστήρια στο πλαίσιο μιας διαφανούς και νόμιμης διαδικασίας.
Στο ιδιωτικό ταμείο μεταρρυθμίσεων θα πρέπει να συμμετέχουν διαχειριστές από τη χώρα και το εξωτερικό στην κατανομή κονδυλίων και όχι τεχνοκράτες. «Κάτι τέτοιο θα στεφθεί με επιτυχία, δεδομένης της άνισης κατανομής πλούτου στην Ελλάδα και δεδομένου ότι υπάρχουν επιτυχημένοι Ελληνες σε όλο τον κόσμο ως διαχειριστές, επιχειρηματίες και καθηγητές στην ανώτατη εκπαίδευση».
* Επικεφαλής του ερευνητικού προγράμματος «WWWForEurope – δρόμος προς την ανάπτυξη στην Ευρώπη», καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου της Βιέννης.