Η ΕΚΤ θα συνεχίσει να στηρίζει τις ελληνικές τράπεζες μέσω του έκτακτου μηχανισμού παροχής ρευστότητας ELA, εκτιμά ο Νικολά Βερόν, συνεργάτης του Ινστιτούτου Bruegel στις Βρυξέλλες και του Peterson στην Ουάσιγκτον. Σε συνέντευξή του στην «Κ», εκτιμά ότι θα υπάρξει μία νέα συμφωνία, αφού όμως πρώτα η ελληνική κυβέρνηση «σκοτώσει» την υπάρχουσα.
– Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις μιας περιόδου χωρίς πρόγραμμα; Κεφαλαιακοί έλεγχοι στην Ελλάδα, αναστάτωση στις αγορές;
– Οχι απαραίτητα. Ενα θέμα είναι το κράτος και άλλο οι τράπεζες. Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι η ΕΚΤ κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να αποσυνδέσει τα δύο, φροντίζοντας για τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος, δηλαδή να εξαρτάται όσο γίνεται λιγότερο από τις διαπραγματεύσεις για τη βοήθεια προς το κράτος. Μέχρι τώρα αυτό δουλεύει, και τα κριτήρια με τα οποία το λέω είναι ότι δεν υπάρχει πανικός, να τρέχουν οι καταθέτες στις τράπεζες για να σηκώσουν τα λεφτά τους. Αυτή είναι η ερμηνεία που δίνω στην απόφαση της 4ης Φεβρουαρίου να άρει την εξαίρεση για το ελληνικό χρέος, πιστεύω ότι ο στόχος της ήταν να απεξαρτήσει όσο γίνεται την προοπτική μιας βοήθειας για τη ρευστότητα των τραπεζών από τις διαπραγματεύσεις για το πρόγραμμα. Πιστεύω ότι αυτό ήταν η καλύτερη απόφαση, διότι η ΕΚΤ έκανε νωρίς την εκτίμηση ότι δεν θα επεκταθεί το πρόγραμμα.
Οσο για τους κεφαλαιακούς ελέγχους, αν δεν υπάρξουν ουρές στα ΑΤΜ δεν βλέπω τον λόγο γιατί να επιβληθούν όρια στις αναλήψεις, και δεν βλέπω τον λόγο να υπάρξουν ουρές όσο η ΕΚΤ προσφέρει χρηματοδότηση μέσω του ELA. Ενα διαφορετικό ζήτημα είναι τα όρια στις διασυνοριακές συναλλαγές, και δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό θα ήταν χρήσιμο διότι οι πλούσιοι έχουν ήδη βγάλει τα λεφτά τους στο εξωτερικό. Οι περιορισμοί λοιπόν θα έπλητταν το εμπόριο χωρίς να φέρουν τη σταθερότητα.
– Εκτιμάτε, λοιπόν, ότι η ΕΚΤ θα συνεχίσει να εγκρίνει την παροχή του ELA;
– Θα μου έκανε πολλή εντύπωση αν η ΕΚΤ άλλαζε κατεύθυνση. Το σημάδι που έδωσε την περασμένη εβδομάδα, ότι είναι πρόθυμη να αυξήσει το ανώτατο όριο του ELA, ήταν δημιουργικό και ταιριάζει με τη γενική οπτική μου, που είναι ότι η ΕΚΤ θα υποστηρίξει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα για όσο διάστημα οι τράπεζες θεωρούνται αξιόχρεες, και άρα δεν υπάρχει ούτε ανώτατο όριο για τον ELA. Ισως ο κ. Βάιντμαν (σ.σ. ο Γερμανός κεντρικός τραπεζίτης) να μην είναι χαρούμενος με αυτό, αλλά νομίζω ότι είναι η σωστή στάση αυτή τη στιγμή. Δεν ξέρω αν η ΕΚΤ είναι με το πλευρό των Ελλήνων φορολογουμένων, αυτή είναι μία αμφιλεγόμενη πρόταση, αλλά σίγουρα είναι με το πλευρό των Ελλήνων καταθετών.
– Ασκείται όμως κριτική στην ΕΚΤ ότι ίσως χρησιμοποιήσει την απειλή άρσης του ELA για να επιβάλει ένα πρόγραμμα…
– Δεν συμφωνώ, η διαφορά στο κόστος του χρήματος μεταξύ αυτού που προσφέρει η ΕΚΤ και αυτού του ELA δεν είναι τόσο μεγάλη. Αυτή η περίπτωση δεν είναι όπως της Κύπρου, διότι δεν πιστεύω ότι η ΕΚΤ θέλει να παρέμβει άμεσα στις διαπραγματεύσεις για το ελληνικό πρόγραμμα όπως έκανε στην Κύπρο. Αυτή τη στιγμή καταλαβαίνω ότι θέλουν να βρίσκονται όσο πιο μακριά γίνεται από την πολιτική συζήτηση και να απομακρύνουν όσο γίνεται και τις ελληνικές τράπεζες, τουλάχιστον τις τέσσερις μεγάλες, από αυτή. Κάποια στιγμή η ελληνική κυβέρνηση θα ξεμείνει από χρήματα, άρα δεν μπορεί να κρατήσει για πάντα μία κατάσταση που το πρόγραμμα έχει εκπνεύσει και δεν ανανεώνεται. Το βασικό σενάριο λοιπόν είναι ότι κάποτε θα υπάρξει μία συμφωνία, όχι πρόγραμμα ίσως, και ότι αυτό θα συμβεί κάποια στιγμή την άνοιξη. Μέχρι τότε υποθέτω ότι θα παρέχεται ELA και το κόστος θα είναι διαχειρίσιμο για τις ελληνικές τράπεζες, άρα θα παραμείνουν αξιόχρεες. Δεν βλέπω τι θα μπορούσε να αλλάξει αυτή την αξιολόγηση μέχρι τότε.