Πραγματική μάχη δίνουν καθημερινά οι εισηγμένες για να αντιμετωπίσουν την οικονομική ασφυξία που πολιορκεί όλους τους κλάδους της ελληνικής οικονομίας. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Κ», το 85% των ταμειακών διαθεσίμων των 233 εισηγμένων, που ανήλθε σε 10,899 δισ. το 2014, δηλαδή περισσότερα από 9 δισ. ευρώ, έχουν μεταφερθεί το τελευταίο επτάμηνο στο εξωτερικό. Τα υπόλοιπα κεφάλαια έχουν τοποθετηθεί ισομερώς στις 4 εγχώριες τράπεζες. Θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι την πλειονότητα των κεφαλαίων ελέγχουν όχι περισσότερες από 40 εταιρείες που ανήκουν στην υψηλή και μεσαία κεφαλαιοποίηση με ελάχιστη χρηματιστηριακή αξία άνω των 100 εκατ. ευρώ. «Προσπαθούμε να περιορίσουμε στο ελάχιστο το ενδεχόμενο να έχουμε απρόβλεπτες συνέπειες στη διακίνηση κεφαλαίων, αφού η διαπραγμάτευση έχει καθυστερήσει παρά πολύ και πρέπει να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε τις βασικές λειτουργίες των επιχειρήσεων», δηλώνουν στην «Κ» βασικοί μέτοχοι εταιρειών και προσθέτουν: «Σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε εμπιστοσύνη στη χώρα μας αλλά δεν περιμέναμε να έχουμε φθάσει Μάιο και ακόμη να μην έχει δοθεί λύση στο χρηματοδοτικό πρόβλημα της χώρας».
Σε αρκετές συνελεύσεις εξαγωγικών-εισηγμένων τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων ενημέρωσαν τους μετόχους ότι έχουν μεταφέρει το σύνολο των ταμειακών τους διαθεσίμων στο εξωτερικό και όταν γίνεται η μισθοδοσία του προσωπικού πιστώνονται στους ελληνικούς τραπεζικούς λογαριασμούς το ακριβές ποσό της μισθοδοσίας χωρίς να αφήνουν υπόλοιπο κεφαλαίων.
Η ίδια ακριβώς διαδικασία γίνεται όταν είναι να πιστωθούν οι λογαριασμοί σε εγχώριους προμηθευτές ή για να πληρωθούν μηνιαίες τραπεζικές υποχρεώσεις. Επίσης, ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που προκύπτει είναι ότι το 2014 το σύνολο των ταμειακών διαθεσίμων των εισηγμένων ήταν αυξημένο κατά 15,6% σε σύγκριση με το 2013 όταν είχε διαμορφωθεί στα 9,423 δισ. ευρώ. Οπως εξηγεί στην «Κ» πρόεδρος μεγάλου βιομηχανικού ομίλου, «έχουμε αναστείλει κάθε παραγωγική επένδυση που απαιτεί κεφάλαια και έχουμε επικεντρωθεί μόνο στις απαραίτητες λειτουργίες, δηλαδή στην εξυπηρέτηση των δανειακών μας υποχρεώσεων, τη μισθοδοσία προσωπικού, την πληρωμή σε προμηθευτές για πρώτες ύλες και τις πληρωμές για τη μεταφορά των εμπορευμάτων μας είτε εντός είτε εκτός επικράτειας». Οπως διευκρινίζεται από τα στελέχη των εισηγμένων, «τα μόνα χρήματα που καταβάλλονται για επενδύσεις είναι για τη συντήρηση των γραμμών παραγωγής ή για την ανανέωση του μηχανολογικού εξοπλισμού εφόσον έχει υπάρξει απόφαση διοικητικού συμβουλίου ή έγκριση από τη γενική συνέλευση των μετόχων».
Το μείζον θέμα για κάθε επιχείρηση το 2015, όπως συνέβη και στην εξαετή ύφεση, είναι να έχει επάρκεια ρευστότητας. Δυστυχώς, οι περισσότερες επιχειρήσεις έχουν καθυστερήσει δραματικά να αναδιαρθρώσουν τον δανεισμό τους για να μπορέσουν να εξυγιάνουν τον ισολογισμό τους και να απαλλαγούν από τα βάρη του παρελθόντος προκειμένου να ξεκινήσουν από καλύτερη θέση τη νέα χρονιά. Σύμφωνα με αναλυτές, τα βάρη του δανεισμού δεν μπορούν να μεταφέρονται αιωνίως και μάλιστα ενώ έχουν προηγηθεί έξι υφεσιακά χρόνια και πιθανότατα να έχουμε και φέτος ύφεση. Με απλά λόγια, μια εταιρεία δεν αντέχει να δουλεύει μόνο για τις τράπεζες, αφήνοντας χωρίς κέρδος τους μετόχους της. Πρέπει να επανακάμψει, διαφορετικά θα ακολουθήσει άλλες επώδυνες λύσεις (μετοχοποίηση δανείων, αλλαγή διοίκησης, απορρόφηση ή πώληση από ανταγωνιστές ή hedge funds).