Μεγάλη απόσταση χωρίζει δανειστές και κυβέρνηση σε ό,τι αφορά στις παρεμβάσεις στον τομέα της ενέργειας, με την πλευρά των δανειστών να εμμένει στις ιδιωτικοποιήσεις τόσο του ΑΔΜΗΕ όσο και της Μικρής ΔΕΗ, οι οποίες απουσιάζουν πλήρως από τις προτάσεις που υπέβαλε η ελληνική κυβέρνηση, στο πλαίσιο της επιδιωκόμενης συμφωνίας. Σημείο σύγκλισης αποτελεί η απελευθέρωση της αγοράς φυσικού αερίου, με την ελληνική πλευρά να δεσμεύεται για την κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου μέχρι τον Οκτώβριο του 2015, καθώς και η ενίσχυση της λειτουργικής ανεξαρτησίας της ΡΑΕ.
Σε ό,τι αφορά στην αγορά ηλεκτρισμού, οι δανειστές προτείνουν ανασχεδιασμό στη βάση του οδικού χάρτη της Ε.Ε. για το target model και την κατάθεση σχεδίου για δημοπρασίες ισχύος (ΝΟΜΕ), όπως και για την πληρωμή ισχύος των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής (ΑΔΙ) στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού. Τα δύο τελευταία θέματα περιλαμβάνονται και στις προτάσεις της ελληνικής πλευράς, με δέσμευση αποπληρωμής των ηλεκτροπαραγωγών για το διάστημα Μαΐου -Οκτωβρίου 2015 με το ποσό των 112 εκατ. ευρώ και εφαρμογή του μοντέλου ΝΟΜΕ σε διάστημα 9 μηνών από την υπογραφή της συμφωνίας. Αδιαπραγμάτευτη είναι για τους δανειστές η συνέχιση της ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ, ενώ στις προτάσεις περιλαμβάνεται και το σχέδιο της Μικρής ΔΕΗ, το οποίο μάλιστα χαρακτηρίζουν «κλειδί» για την αναδιάρθρωση της αγοράς. Για τις ΑΠΕ, οι δανειστές προτείνουν ένα αναθεωρημένο πλαίσιο ανάπτυξης, με την ελληνική πλευρά να αναφέρει ότι επεξεργάζεται ήδη ένα τέτοιο σχέδιο σε συνεργασία με τη γερμανική συμβουλευτική εταιρεία GIZ, που θα ολοκληρωθεί τον Ιούλιο του 2015. Οι δανειστές θέτουν, επίσης, θέμα αναθεώρησης της φορολογίας στην ηλεκτρική ενέργεια, καθώς και αποπληρωμής των οφειλών της ΔΕΗ, με την κυβέρνηση από την πλευρά της να δεσμεύεται για αποπληρωμή οφειλών ύψους 200 εκατ. ευρώ από φορείς του Δημοσίου και ΟΤΑ μέχρι το τέλος του 2015. Η ελληνική πλευρά δεσμεύεται, επίσης, για νέο πρόγραμμα αναπροσαρμογής του ΕΤΜΕΑΡ (πρώην τέλος ΑΠΕ) μέσα σε 3 μήνες από την επίτευξη της συμφωνίας.
Οι ελληνικές προτάσεις περιλαμβάνουν, τέλος, ένα φιλόδοξο σχέδιο ενεργειακής αποδοτικότητας σε ιδιωτικές κατοικίες, κρατικά και δημοτικά κτίρια, καθώς και σχέδιο αναβάθμισης των ηλεκτρικών δικτύων και τη δημιουργία νέων «πράσινων» νησιών. Η μοναδική ιδιωτικοποίηση που προτείνει η ελληνική πλευρά είναι αυτή του ΔΕΣΦΑ, από την οποία προϋπολογίζει έσοδα, ύψους 188 εκατ. ευρώ.