Σοβαρές αιτιάσεις για υπερβολικό κυβερνητικό παρεμβατισμό και τάσεις υποκατάστασης της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ) διατυπώνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) με αφορμή τη γνωμοδότηση στον νέο νόμο για την εξυγίανση των τραπεζών, υπογραμμίζοντας ότι με τον νόμο το υπουργείο Οικονομικών θα λειτουργεί ως δεύτερη αρχή εξυγίανσης, παράλληλα προς την ΤτΕ!
Στην έγγραφη γνώμη της ΕΚΤ για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης σχετικά με την «ανάκαμψη και εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων» υπογραμμίζεται ότι το νομοσχέδιο προβλέπει ότι για την εξυγίανση των τραπεζών η ΤτΕ υποχρεούται, πριν αποφασίσει, να λαμβάνει τη σύμφωνη γνώμη του υπουργείου Οικονομικών, κάτι που υπερβαίνει τον σκοπό και τους στόχους της ευρωπαϊκής οδηγίας (BRRD). Επιπλέον η ΕΚΤ υπογραμμίζει με έμφαση ότι η απαίτηση για τη σύμφωνη γνώμη του υπουργείου Οικονομικών πριν από τη λήψη μέτρων εξυγίανσης δημιουργεί ζήτημα ότι το υπουργείο Οικονομικών θα λειτουργεί ως δεύτερη αρχή εξυγίανσης, παράλληλα προς την Τράπεζα της Ελλάδος!
Συγκεκριμένα, η ΕΚΤ στη γνωμοδότησή της τονίζει ότι «η Επιτροπή Εξυγίανσης της Τράπεζας της Ελλάδος υποχρεούται, προτού αποφασίσει ως προς τη λήψη μέτρων εξυγίανσης, να λαμβάνει τη σύμφωνη γνώμη του υπουργείου Οικονομικών σε ένα ευρύ φάσμα περιπτώσεων. Υποτίθεται ότι με τη ρύθμιση αυτή ενσωματώνεται το άρθρο 3 παράγραφος 6 της BRRD. Ωστόσο, απαιτώντας τη σύμφωνη γνώμη του υπουργείου για όλες τις αποφάσεις που αφορούν την πώληση δραστηριοτήτων, τη σύσταση μεταβατικού ιδρύματος, τον διαχωρισμό περιουσιακών στοιχείων, την αναδιάρθρωση του παθητικού, την απομείωση ή μετατροπή, ανεξαρτήτως της ύπαρξης άμεσου δημοσιονομικού αντίκτυπου ή συστημικών συνεπειών, το σχέδιο νόμου φαίνεται πως υπερβαίνει τον σκοπό του άρθρου 3 παράγραφος 6 της BRRD. Επίσης, είναι σημαντικό η Τράπεζα της Ελλάδος να έχει τον τελικό έλεγχο οποιασδήποτε απόφασης αφορά θέματα εξυγίανσης που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την οικονομική της ανεξαρτησία».
«Εξάλλου», συνεχίζει η ΕΚΤ, «η υποχρέωση της ΤτΕ, ως αρχής εξυγίανσης, να λαμβάνει τη σύμφωνη γνώμη του υπουργείου Οικονομικών πριν από τη λήψη μέτρων εξυγίανσης σε ένα ευρύ φάσμα περιπτώσεων εγείρει το ζήτημα του κατά πόσο θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι το υπουργείο Οικονομικών λειτουργεί ως δεύτερη αρχή εξυγίανσης, παράλληλα προς την ΤτΕ. Η αιτούσα αρχή καλείται να εξετάσει κατά πόσο θα ενδείκνυται η πρότερη σύμφωνη γνώμη του υπουργείου Οικονομικών να περιορίζεται στις περιπτώσεις στις οποίες τα μέτρα εξυγίανσης έχουν άμεσο δημοσιονομικό αντίκτυπο ή συστημικές συνέπειες, σύμφωνα με τις επιταγές του άρθρου 3 παράγραφος 6 της BRRD. Με τον τρόπο αυτό θα αποτρεπόταν η εν τοις πράγμασι λειτουργία του υπoυργείου Οικονομικών ως αρχής εξυγίανσης παράλληλα προς την ΤτΕ, σε αντίθετη περίπτωση το υπουργείο Οικονομικών θα έπρεπε να διασφαλίσει την οργανωτική ανεξαρτησία της υπηρεσιακής του μονάδας που θα ήταν υπεύθυνη για την εξυγίανση».