Η Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης επιστρέφει στη δεκαετία του… ’60. Στα σχέδια των διοικούντων είναι να τη μετατρέψουν σε ένα μεγάλο πανηγύρι πολιτισμού και λαϊκής διασκέδασης με διακριτική αποπομπή των πολιτικών. Πώς θα γίνει αυτό το τελευταίο; Με την αντικατάσταση της πολιτικής και κομματικής πασαρέλας από ένα οικονομικό φόρουμ τύπου Νταβός, που θα διοργανώνεται, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων των ημερών, με τη συμμετοχή πολιτικών αρχηγών και ξένων ηγετών, οικονομολόγων και επιχειρηματιών διεθνούς εμβέλειας και πάντως μακριά από κομματικές εξέδρες και οπαδικά εκστρατευτικά σώματα. «Η ιδέα για ένα τέτοιο forum συζητείται και κερδίζει έδαφος, η απήχηση είναι θετική ώστε να προχωρήσει», λέει στην «Κ» ο πρόεδρος της ΔΕΘ HELLEXPO, Τάσος Τζήκας.
Η φετινή ΔΕΘ πάντως αναμένεται να είναι από τις πιο πολιτικές όσο και αν οι διοικούντες θα επιθυμούσαν να αναδειχθεί το πολιτιστικό της προφίλ με τα αντίγραφα των «Μαγεμένων» από το Λούβρο και τη συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη να αποτελούν τα κορυφαία όπλα των εκδηλώσεων. Οι πολιτικοί αρχηγοί θα παρελάσουν όλοι και θα εκμεταλλευτούν στο έπακρο τον τηλεοπτικό χρόνο, όχι για να ξεδιπλώσουν ιδέες και θέσεις γύρω από την οικονομία, αλλά για να επιδοθούν σε προεκλογικές αντεγκλήσεις και παροχολογίες.
Ο κ. Πρ. Παυλόπουλος κλήθηκε να εγκαινιάσει, απόντος εκλεγμένου πρωθυπουργού, την έντονα προεκλογική ΔΕΘ, αλλά στη διαδρομή μέχρι τη Θεσσαλονίκη προέκυψε και η κ. Βασιλική Θάνου, με αποτέλεσμα στην αρχή να προκληθεί μια κάποια σύγχυση. Πρόεδρος και πρωθυπουργός συμφωνήθηκε να συνεγκαινιάσουν την έκθεση, με την κ. Θάνου να εκφωνεί έναν σύντομο χαιρετισμό στην τελετή και να ακολουθεί ο κ. Παυλόπουλος.
Δεν είναι η πρώτη φορά που πρόεδρος και πρωθυπουργός κλήθηκαν να εγκαινιάσουν από κοινού ΔΕΘ. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1980, ως νεοεκλεγείς Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έδωσε από το βήμα της Γενικής ΔΕΘ το εναρκτήριο λάκτισμα της δεκαήμερης λειτουργίας της και άφησε την ομιλία στον διάδοχό του στην πρωθυπουργία Γεώργιο Ράλλη, ενώ επεισοδιακά ήταν τα εγκαίνια το 1988 με τους αντιπροέδρους τής τότε κυβέρνησης του νοσηλευόμενου στο Χέρφιλντ Ανδρέα Παπανδρέου, Μένιο Κουτσόγιωργα και Γιάννη Χαραλαμπόπουλο, να δίνουν σόου διαγκωνισμών για το ποιος θα ανεβεί στο βήμα, για να βρεθεί στο τέλος μια σολομώντεια λύση: ο Κουτσόγιωργας εγκαινίασε και ο Χαραλαμπόπουλος μίλησε στο δείπνο. Μεγαλύτερο όμως ήταν το σασπένς το 1965, μέσα σε βαρύ πολιτικό κλίμα, λόγω Ιουλιανών. Ο πρωθυπουργός Ηλίας Τσιριμώκος είχε παραιτηθεί, ο Στέφανος Στεφανόπουλος δεν είχε οριστεί πρωθυπουργός και κλήθηκε να τελέσει τα εγκαίνια ο τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος, ο οποίος βεβαίως αρνήθηκε. Τι να κάνουν λοιπόν οι άνθρωποι, επιστράτευσαν τον… νομάρχη, κάποιον Κουρπάνη, που πέρασε έτσι στην Ιστορία.
Ολα αυτά όμως είναι πλέον Ιστορία, όπως αποτελεί παρελθόν και η ΔΕΘ όπως την ξέραμε μέχρι πριν από λίγα χρόνια. Το προφίλ του συγκεκριμένου βήματος έχει ξεθωριάσει από καιρό αφού κανείς σοβαρός Ελληνας ή ξένος εκθέτης δεν έφερνε προϊόντα, όταν κάλλιστα μπορούσε να τα προβάλλει στις πολλές και πετυχημένες κλαδικές που διοργανώνει η ΔΕΘ HELLEXPO, τα κομματικά και συνδικαλιστικά εκστρατευτικά σώματα είχαν αρχίσει να κουράζουν την πόλη, η πολιτική πασαρέλα συνοδευόμενη από περιπλανήσεις τις νύχτες στα κατά τον μακαρίτη Ευάγγελο Γιαννόπουλο «πολιτιστικά κέντρα» προκαλούσε αποστροφή και ενώπιον του κινδύνου να απαξιωθεί πλήρως ο θεσμός, οι διοικούντες αποφάσισαν να το γυρίσουν σ’ ένα «μεγάλο πανηγύρι» το οποίο θα απολαμβάνουν η πόλη και η βαλκανικής της ενδοχώρα.
«Εδώ και δύο χρόνια η έκθεση έχει εισέλθει σε φάση επανεκκίνησης. Προσπαθεί να συγκεράσει την εμπορικότητα με την ψυχαγωγία και τον πολιτισμό. Τελευταία έγινε μόδα μια επίσκεψη τις μέρες εκείνες στη ΔΕΘ.
Ο κόσμος αγκαλιάζει αυτό το πείραμα και μάλιστα πέρυσι κόπηκαν 250.000 εισιτήρια εκείνες τις μέρες», εξηγεί ο κ. Τζήκας.
