Σάρκα και οστά αρχίζει να λαμβάνει το μοντέλο της νέας ρύθμισης του ελληνικού χρέους. Πληροφορίες της «Κ» αναφέρουν ότι έχει σχεδόν οριστικοποιηθεί ότι το νέο κριτήριο για να χαρακτηριστεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος θα είναι να μην ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ οι ετήσιες δαπάνες εξυπηρέτησής του.
Μάλιστα, χθες, αξιωματούχοι της Ευρωζώνης ανέφεραν στο πρακτορείο Reuters ότι οι κυβερνήσεις των χωρών της ζώνης του ευρώ εμφανίζονται έτοιμες να περιορίσουν το κόστος εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους στο 15% του ΑΕΠ ετησίως μακροπρόθεσμα. «Είναι πλέον ευρύτερα αποδεκτό», δήλωσε αξιωματούχος της Ευρωζώνης, συμπληρώνοντας ότι «υπάρχει πλέον σύγκλιση ότι αυτός είναι ο τρόπος να προχωρήσουμε».
Πάντως, είναι σαφές ότι η όποια λύση θα δοθεί εφόσον η νέα κυβέρνηση ανταποκριθεί στις προϋποθέσεις του μνημονίου κατά τον πρώτο έλεγχο του προγράμματος που θα ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο.
Επί της ουσίας, ο «κανόνας» του να είναι το χρέος χαμηλότερο του 120% του ΑΕΠ της χώρας για να θεωρείται βιώσιμο μπαίνει στην άκρη. «Για την Ελλάδα αυτό δεν έχει νόημα, καθώς δεν αντανακλά τις περιόδους χάριτος, τα υπερβολικά χαμηλά επιτόκια και τις μεγάλες ωριμάνσεις, που κρατούν το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους πολύ χαμηλά – χαμηλότερα από χώρες όπως η Γερμανία, για παράδειγμα», αναφέρει δεύτερος αξιωματούχος στο Reuters.
Για το 2015 το κόστος εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους υπολογίζεται σε περίπου 11% του ΑΕΠ, ενώ για τα επόμενα χρόνια και έως το 2022 κυμαίνεται μεταξύ 6 και 10% του ΑΕΠ. Ωστόσο, από το 2023 και μετά αυξάνονται σε επίπεδα υψηλότερα του 15% του ΑΕΠ, λόγω της λήξης της περιόδου χάριτος για την καταβολή τόκων. Μάλιστα, αξιωματούχος της Ευρωζώνης ανέφερε χθες πώς το πλαφόν του 15% του ΑΕΠ θα επιτρέψει στη χώρα να επιστρέψει στις αγορές, καθώς οι ιδιώτες επενδυτές θα νοιώθουν σίγουροι σε βάθος χρόνου.
Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», τα νέα μέτρα που εξετάζονται για το ελληνικό χρέος είναι:
1. Η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων που έχει διαθέσει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) στο πλαίσιο του δευτέρου μνημονίου, αλλά και του νέου προγράμματος που ισχύει σήμερα. Η αποπληρωμή των δανείων αυτών ξεκινά το 2023 και ολοκληρώνεται το 2043. Εξετάζεται η 20ετης περίοδος αποπληρωμής τους να φθάσει ακόμα και στα 50 χρόνια.
2. Να αυξηθεί η περίοδος χάριτος για την καταβολή των τόκων των δανείων του ESM. Η Ελλάδα μέχρι το 2022 δεν καταβάλει τόκους για τα εν λόγω δάνεια. Από το 2023, όμως, ξεκινάει να πληρώνει αναδρομικά και τους τόκους της δεκαετίας 2013-2022. Γεγονός που εκτοξεύει τις δαπάνες εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους σε επίπεδα άνω του 15% του ΑΕΠ. Ετσι, η Ευρωζώνη εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να αυξήσει και την περίοδο χάριτος κατά 10-20 χρόνια.
3. Αλλαγή στα επιτόκια. Στόχος της Ελλάδας είναι να «παγώσει» τα επιτόκια των δανείων του ESM στα σημερινά χαμηλά επίπεδα με ένα πρόσθετο – μικρό – κόστος, διασφαλίζοντας μικρές πληρωμές τόκων σε βάθος χρόνου. Επίσης, διεκδικεί και νέα μείωση των επιτοκίων στα διακρατικά δάνεια του πρώτου Μνημονίου (GLF). Ωστόσο, στο θέμα της αλλαγής των όρων των επιτοκίων η Ευρωζώνη είναι διστακτική, καθώς θεωρεί ότι ήδη είναι πολύ χαμηλά και σίγουρα πολύ χαμηλότερα από ότι τα επιτόκια δανεισμού άλλων χωρών της Ευρωζώνης.