Μάχες σε πέντε κρίσιμα μέτωπα έχουν να δώσουν μετά την ανακεφαλαιοποίηση οι ελληνικές τράπεζες προκειμένου να επιτύχουν την πλήρη ανάταξή τους και να μπορέσουν να βοηθήσουν περαιτέρω την οικονομία.
Η διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, η μείωση του λειτουργικού κόστους, η αύξηση της καταθετικής βάσης, η απομόχλευση των ισολογισμών και η διαχείριση των μη τραπεζικών στοιχείων του ενεργητικού συνθέτουν την ατζέντα της επόμενης μέρας. Αυτά επισημαίνουν τραπεζικές πηγές που έχουν ήδη στραμμένη την προσοχή τους σε αυτές τις προκλήσεις. Κάθε μία από αυτές τις μάχες παρουσιάζει τις δικές της, σύνθετες δυσκολίες. Ομως, από το αποτέλεσμά τους θα κριθεί η δυνατότητα των τραπεζών να αρχίσουν να χρηματοδοτούν και πάλι μεσοπρόθεσμα την ελληνική οικονομία.
Η διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων αποτελεί από μόνη της κρισιμότατη παράμετρο στην παραπάνω εξίσωση, ενώ συνδέεται παράλληλα με κοινωνικές παραμέτρους που περιπλέκουν τη διαδικασία.
Ομως ακόμα δεν έχει καν διαφανεί σε ποιο σημείο θα κορυφωθούν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, καθώς η επιβολή των capital controls και οι συνέπειές τους δυσχέραιναν την ήδη περιορισμένη ικανότητα αποπληρωμής υποχρεώσεων ενός ακόμη μεγαλύτερου μέρους των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Αν όπως επισημαίνεται έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος από τις ελληνικές συστημικές τράπεζες στο μέτωπο αυτό, το πρόβλημα απέχει ακόμα πολύ από την εξομάλυνσή του.
Η μείωση του λειτουργικού κόστους των τραπεζών, όπου επίσης έχει καλυφθεί σημαντικό έδαφος, είναι το δεύτερο κρίσιμο μέτωπο. Και καθώς συνδέεται και με ενδεχόμενη περαιτέρω συρρίκνωση του δικτύου των καταστημάτων αλλά και του μισθολογικού κόστους, δεν θα είναι διαδικασία χωρίς συνέπειες, εξηγούν τραπεζικοί κύκλοι. Παράλληλα με αυτά θα επιδιωχθεί η αύξηση της καταθετικής βάσης και η απομόχλευση των ισολογισμών, δύο προκλήσεις που συνδέονται μεταξύ τους, αφού είναι δεδομένα τα όρια δανείων που μπορούν να χορηγούν οι τράπεζες ανάλογα με τα κεφάλαια που διαθέτουν. Ομως για να επιστρέψουν καταθέσεις που έχουν φύγει, είτε στο εξωτερικό είτε στην οικονομία των μετρητών, και να προσελκυστούν νέες πρέπει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη εν γένει, τονίζουν τραπεζίτες και οικονομολόγοι.
Στο μέτωπο της διαχείρισης των μη τραπεζικών στοιχείων του ενεργητικού, των λεγομένων non-core assets, περιλαμβάνονται όλες εκείνες οι δραστηριότητες που μπορούν να εκποιηθούν και να αποφέρουν οφέλη ή να τερματίσουν επιβαρύνσεις για τις τράπεζες. Αν και αυτά τα assets περιλαμβάνουν από συμμετοχές σε επιχειρήσεις, ακίνητα και τραπεζικές θυγατρικές στο εξωτερικό, η αγορά έχει στραμμένη την προσοχή της σε δύο κυρίως υποθέσεις, αμφότερες της Εθνικής. Την ολοκλήρωση της πώλησης του Αστέρα Βουλιαγμένης και την εξέλιξη της πώλησης ποσοστού της τουρκικής θυγατρικής της, Finansbank.
Ομως δεν ολοκληρώνεται εδώ η ατζέντα της επόμενης ημέρας των ελληνικών τραπεζών: εξίσου καθοριστικά για το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι και τα νέα δεδομένα που διαμορφώνουν για τον κλάδο οι προβλέψεις του μνημονίου για την εισαγωγή στο οργανόγραμμα των διοικήσεων των monitor trustees, επιβλεπουσών, δηλαδή, διοικητικών επιτροπών. Ο σχετικός νόμος πρέπει με βάση το τρίτο πρόγραμμα στήριξης της ελληνικής οικονομίας να ψηφιστεί έως τον ερχόμενο Μάρτιο. Και οι προβλέψεις για την στελέχωσή τους παραπέμπουν αυστηρά στον ιδιωτικό τομέα, είτε σε ξένους είτε σε Ελληνες που δεν είχαν καμία εμπλοκή με το ελληνικό τραπεζικό σύστημα την τελευταία δεκαετία.