Θνησιγενής, εξασθενημένη, άκαμπτη. Είναι λέξεις που χρησιμοποιούνται συχνά για να περιγράψουν την κατάσταση της οικονομίας της Ευρωζώνης, αλλά ίσως πλέον να μην είναι και οι καταλληλότερες. Mε πάρα πολύ αργά βήματα και πρωτίστως επειδή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα υλοποιεί ένα μαζικό πρόγραμμα στήριξης, η Ευρωζώνη αρχίζει να εμφανίζει σημάδια ανάκαμψης. Πρόκειται για την αυγή της ανάκαμψης, την οποία η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης προσπαθεί να τη φροντίσει, ώστε να εξελιχθεί σε ημέρα φωτεινή. Βέβαια, ίσως αυτή η διαδικασία να μη γίνεται στον ίδιο βαθμό αισθητή από την μία πλευρά της Ευρωζώνης μέχρι την άλλη, αν σκεφθεί κανείς τους ανέργους οικοδόμους της Ισπανίας και της Ελλάδας, σε αντιπαράθεση με τους πολυάσχολους Γερμανούς οικοδόμους.
Θέτοντας προσωρινά κατά μέρος το γεγονός ότι η κυοφορούμενη ανάκαμψη της Ευρωζώνης παρατηρείται ταυτόχρονα με το ότι η οικονομία της Κίνας επιβραδύνεται και οι διεθνείς κεφαλαιαγορές εξαρτιόνται από αυτήν, οι αριθμοί εν γένει δεν είναι άσχημοι.
Η οικονομία αναπτύχθηκε με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 1,6% το τρίτο τρίμηνο. Ενδεχομένως αυτός να μη φαίνεται τόσο δυναμικός, αλλά είναι σχεδόν διπλάσιος από τον μέσο ετήσιο ρυθμό την περίοδο 2003-2014 (αν και πρέπει να σημειωθεί ότι υπήρξε δραστική συρρίκνωση το 2009). Συν τοις άλλοις, το 1,6% θεωρείται και το υψηλότερο ποσοστό από το 2010 μέχρι σήμερα. Ως εκ τούτου ο ρυθμός αυτός είναι αρκετά καλός. Οι αναλυτές και οι οικονομολόγοι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αναμένουν φέτος ελαφρώς ταχύτερη ανάπτυξη, σχεδόν στο 1,7%.
Ορισμένα άλλα οικονομικά δεδομένα, αν και ορισμένες φορές ανομοιογενή, υποδηλώνουν οικονομική επίδοση ισχυρότερη από αυτήν που διαφημίζεται. Η ανεργία, λόγου χάριν, φαίνεται να υποχωρεί σε σχετικά σταθερή βάση στην Ευρωζώνη. Τον Νοέμβριο είχε διαμορφωθεί στο 10,5%, επίπεδο το οποίο θεωρείται υψηλό. Ωστόσο δεν παύει να είναι το χαμηλότερο σε διάστημα τετραετίας και πλέον, ενώ απέχει αρκετά από τον μέσο όρο του 12%, το 2013.
Παράλληλα η καταναλωτική εμπιστοσύνη σημειώνει άνοδο, και το οικονομικό αίσθημα είναι σε επίπεδα ρεκόρ τετραετίας. Ο δε κλάδος της μεταποίησης, όπως αποτυπώνεται στους δείκτες διευθυντών προμηθειών, σημείωνε άνοδο σταθερά μέσα στο 2015, παρότι η πορεία του αυτή υστερούσε από τα υψηλά επίπεδα του 2013. Πάντως θα πρέπει να αναφερθεί ότι το να εντοπίζουμε θετικές ενδείξεις σε τέτοια οικονομικά στοιχεία ίσως είναι παρακινδυνευμένο. Είναι σαν τον ευγενικό επισκέπτη, που εκφράζεται θετικά για μια βαρετή βιομηχανική πόλη, παίρνοντας αφορμή από την απροσδόκητα καλή συμφωνική της ορχήστρα. Δεδομένου, όμως, του σημείου στο οποίο είχε βρεθεί προηγουμένως η Ευρωζώνη, και λαμβάνοντας υπ’ όψιν τούς πολλούς προφήτες της πολιτικής και οικονομικής της καταστροφής, είναι άξια παρατήρησης η βελτίωσή της. «Η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου έχει σχετικά καλές επιδόσεις», σημειώνει ο Αντριου Μίλιγκαν, επικεφαλής του τμήματος παγκόσμιας στρατηγικής στη Standard Life Investments, η οποία επιλέγει για τα χαρτοφυλάκιά της ευρωπαϊκά περιουσιακά στοιχεία – ακίνητα, μετοχές και ομόλογα. «Υπάρχουν παράγοντες που λειτουργούν ευνοϊκά: η νομισματική και δημοσιονομική πολιτική, το κατά κάποιον τρόπο υγιέστερο χρηματοπιστωτικό σύστημα, η βελτίωση στην αύξηση των πραγματικών μισθών, χάρη στο φθηνότερο πετρέλαιο, και η ενίσχυση της καταναλωτικής εμπιστοσύνης σε εκείνες τις χώρες, στις οποίες είχε πληγεί δραστικά τα τελευταία χρόνια».
Ωστόσο διαφαίνεται ο κίνδυνος όλα αυτά να ανατραπούν μέσα σε δευτερόλεπτα, εξαιτίας του αποκαλούμενου από τον Βρετανό υπουργό Οικονομικών Τζορτζ Οσμπορν, «επικίνδυνου κοκτέιλ απειλών προς την παγκόσμια οικονομία». Μείζων παράγοντας θεωρείται η Κίνα. Ωστόσο η Ευρωζώνη αναπτύσσεται, παρά την επιβράδυνση της Κίνας και των αναδυόμενων. Η δε στήριξη από την ΕΚΤ, τέλος, δεν κινδυνεύει να τελειώσει και μπορεί να αντισταθμίσει σε μεγάλο βαθμό τον αντίκτυπο από τα προβλήματα της διεθνούς οικονομίας.