Στη διαχείριση κινδύνου εστιάζουν ολοένα και περισσότερο τα συμβούλια και οι διοικήσεις των τραπεζών. Παράλληλα, αναθέτουν μεγαλύτερες ευθύνες στο προσωπικό του front office, καθώς αντιμετωπίζουν την πίεση του κανονιστικού πλαισίου, των απαιτήσεων των επενδυτών και του υψηλού κόστους από αστοχίες του παρελθόντος. Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από έρευνα της ΕΥ για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, η οποία πραγματοποιήθηκε το 2015, με τίτλο «Επανεξετάζοντας τη διαχείριση κινδύνου: Οι τράπεζες επικεντρώνονται στους μη-χρηματοοικονομικούς κινδύνους και την ενίσχυση της ευθύνης».
Η ενίσχυση της λογοδοσίας για μη-χρηματοοικονομικούς κινδύνους, καθώς και για κινδύνους δεοντολογίας και επαγγελματικής συμπεριφοράς μεταξύ των στελεχών του front office αποτελεί πρωταρχικό στόχο για την πλειονότητα των τραπεζών. Το 77% των τραπεζών που συμμετείχαν στην έρευνα (έναντι 68% το 2014) αναφέρει ως κορυφαία προτεραιότητα την ενίσχυση της κουλτούρας διαχείρισης κινδύνων. Το υψηλό κόστος των μη-χρηματοοικονομικών κινδύνων, οι οποίοι περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, την κανονιστική συμμόρφωση και την εταιρική φήμη, αυξάνει την πίεση προς τις τράπεζες. Το 60% των διεθνώς σημαντικών συστημικών τραπεζών που συμμετείχαν στην έρευνα ανέφερε ζημίες από μη-χρηματοοικονομικούς κινδύνους (συμπεριλαμβανομένων των ρυθμιστικών προστίμων και ποινών) που υπερβαίνουν το 1 δισ. δολάρια στη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών. Το 89% των ερωτηθέντων αναφέρει ότι δίνει αυξημένη έμφαση στους μη-χρηματοοικονομικούς κινδύνους.
Δύο βασικά συστατικά μιας αποτελεσματικής πολιτικής διαχείρισης κινδύνου, σύμφωνα με την έρευνα, είναι η αυστηρή επιβολή των κανόνων και η σαφής εμπέδωση, μεταξύ του προσωπικού, της αντίληψης ότι η επιλήψιμη συμπεριφορά τιμωρείται. Το 85% αναφέρει ότι οι παραβάσεις αναφέρονται άμεσα στις μονάδες διαχείρισης κινδύνου (έναντι 76% το 2014), ενώ το 69% αναφέρει ότι τις παραβάσεις χειρίζονται οι επικεφαλής των εμπλεκόμενων τμημάτων.