Τα 10 βήματα για την έξοδο από την κρίση και την επίτευξη διατηρήσιμης ανάπτυξης περιέγραψε χθες ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), κ. Γ. Στουρνάρας, παρουσιάζοντας την έκθεσή του για το 2015 κατά τη διάρκεια της 83ης γενικής συνέλευσης των μετόχων της Τράπεζας. Παράλληλα, ο κ. Στουρνάρας έστειλε σαφές μήνυμα ότι, για να μπορέσει να ξεφύγει η Ελλάδα από την κρίση, θα πρέπει να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, ενώ κάλεσε την κυβέρνηση να προχωρήσει σε περιστολή δαπανών και να μην αυξήσει περαιτέρω τη φορολογία. Πρέπει να «παραμείνουμε προσηλωμένοι στην τήρηση των όρων της συμφωνίας, οι οποίοι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να εκληφθούν ως επιταγές των δανειστών, αλλά ως ουσιαστικές και αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, που έπρεπε ήδη να έχουν πραγματοποιηθεί από καιρό.
Η ελληνική πλευρά πρέπει να ενστερνιστεί το πρόγραμμα ως αναγκαίο μέσο προσαρμογής και μεταρρύθμισης της οικονομίας», ήταν το μήνυμα του κ. Στουρνάρα. Μάλιστα, ο διοικητής της ΤτΕ υποστήριξε ότι «το 2016, σε αντίθεση με το 2015, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως απαρχή μιας νέας πορείας που θα οδηγήσει τη χώρα στην έξοδο από την κρίση και σε διατηρήσιμη ανάπτυξη», αλλά αυτό θα συμβεί υπό προϋποθέσεις, καθώς υπάρχουν πολλές και μεγάλες προκλήσεις οι οποίες πηγάζουν από το διεθνές περιβάλλον, αλλά κυρίως «από κινδύνους που ενδέχεται να επηρεάσουν την εγχώρια μακροοικονομική συγκυρία, όπως είναι η καθυστέρηση της ολοκλήρωσης της πρώτης αξιολόγησης του νέου σταθεροποιητικού προγράμματος και η αδυναμία εφαρμογής των δράσεών του». Παράλληλα, εκτίμησε ότι από το δεύτερο εξάμηνο του 2016 θα μπορούσε η οικονομία να ανακάμψει. Ωστόσο, για να βγει από την κρίση και να επιτευχθεί διατηρήσιμη ανάπτυξη, τα 10 βήματα που θα πρέπει να γίνουν είναι:
1. Συνέχιση της δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλαγή του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και επανακαθορισμός του μείγματος των εφαρμοζόμενων μέτρων: Το ακολουθούμενο μείγμα μέσων οικονομικής πολιτικής πρέπει να γίνει περισσότερο αναπτυξιακό. Μάλιστα, ο κ. Στουρνάρας υποστήριξε πως η έως τώρα έμφαση στην αύξηση των φορολογικών συντελεστών επί των εισοδημάτων από εργασία και των κερδών των επιχειρήσεων, καθώς και των ασφαλιστικών εισφορών, ενισχύει τα κίνητρα για φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή και ενθαρρύνει την αδήλωτη εργασία. Στο πλαίσιο αυτό, πρότεινε τον εξορθολογισμό των δομών του κράτους, την αξιολόγηση, συγχώνευση και μείωση των περίπου 1.800 Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, την κατάργηση ποικίλων εξαιρέσεων από τις γενικές διατάξεις φορολογίας για ορισμένες ομάδες φορολογουμένων, την κατάργηση ποικίλων εξαιρέσεων από τις γενικές διατάξεις της ασφαλιστικής νομοθεσίας, τον επανασχεδιασμό του καθεστώτος των αυτοτελών πόρων για την τοπική αυτοδιοίκηση, τη μείωση των φορολογικών δαπανών, τον περιορισμό των μη επενδυτικών δαπανών, την καλύτερη στόχευση των κοινωνικών δαπανών με στόχο την άρση της μεροληψίας κατά της νέας γενιάς που υπάρχει σήμερα και την ενίσχυση της κινητικότητας του ανθρώπινου δυναμικού του κράτους.
2. Επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων: Εμφαση πρέπει να δοθεί στα δίκτυα και στις υπηρεσίες (μεταφορές, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, εμπόριο), καθώς και στο να αρθούν οι περιορισμοί και να απλοποιηθούν οι κανονιστικές ρυθμίσεις που υπονομεύουν τον ανταγωνισμό. Επίσης, ζήτησε την αποκομματικοποίηση της δημόσιας διοίκησης.
3. Ιδιωτικοποιήσεις και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας: Η ΤτΕ εκτιμά ότι στον τομέα αυτόν υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες (κυρίως μέσω της αξιοποίησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας), που θα μπορούσαν να αποφέρουν πολύ μεγαλύτερα έσοδα από αυτά που έχουν τεθεί ως ποσοτικοί στόχοι.
4. Ισχυροποίηση του τραπεζικού συστήματος.
5. Ενθάρρυνση των επιχειρηματικών επενδύσεων και προστασία των επενδυτών: Η ταχεία ανάταξη της επιχειρηματικής επενδυτικής δαπάνης θεωρείται παράγοντας «κλειδί» για τη διατηρήσιμη ανάπτυξη. Δράσεις, όπως η ψήφιση του νέου αναπτυξιακού νόμου με σαφή αναπτυξιακά κίνητρα, κυρίως όμως οι πρωτοβουλίες του χρηματοπιστωτικού συστήματος για την αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων εντός του νέου θεσμικού πλαισίου που επιτρέπει συνεργασία των πιστωτών για την εξυγίανση παραγωγικών επιχειρήσεων, είναι καθοριστικής σημασίας. Επίσης, απαιτείται η θέσπιση ενός σταθερού, απλού και ευκόλως κατανοητού φορολογικού και νομικού πλαισίου, ενώ θα πρέπει να εμπεδωθεί ένα περιβάλλον οικονομικής και πολιτικής σταθερότητας.
6. Αύξηση των εξαγωγών: Εως τώρα οι εξαγωγές δεν επέδειξαν την αναμενόμενη δυναμική ανόδου, λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης, υψηλού κόστους δανεισμού, αλλά και μιας σειρά εγγενών διαρθρωτικών αδυναμιών.
7. Καταπολέμηση της υψηλής ανεργίας, μέσω των ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης.
8. Μεταρρύθμιση στην παιδεία.
9. Ανάσχεση της φυγής ανθρώπινου κεφαλαίου.
10. Στήριξη της κοινωνικής συνοχής και καταπολέμηση της φτώχειας.