Θολό είναι το τοπίο αναφορικά με το τι θα γίνει από τη στιγμή που θα υπάρξει συμφωνία για τα θέματα της αξιολόγησης και μέχρι τη στιγμή που θα εγκριθεί η εκταμίευση κάποιας δόσης. Με δεδομένο ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ στο νέο πρόγραμμα της Ελλάδας είναι προαπαιτούμενο –όπως προκύπτει από τη στάση της Γερμανίας– καθιστά πρακτικά ανέφικτη την οποιαδήποτε απόφαση για παροχή δόσεων πριν από την ολοκλήρωση και της συζήτησης για το χρέος.
Ωστόσο, στην Αθήνα προσδοκούν ότι η συμφωνία στα θέματα της αξιολόγησης (ασφαλιστικό, φορολογία εισοδήματος, δημοσιονομικά μέτρα, «κόκκινα» δάνεια, νέο ταμείο αποκρατικοποιήσεων κ.ά.) θα μπορούσε να «ξεκλειδώσει» την εκταμίευση κάποιας δόσης, στα πρότυπα της συμφωνίας του Αυγούστου 2015. Τότε, οι τρεις ευρωπαϊκοί θεσμοί είχαν αποφασίσει να υπογράψουν το νέο πρόγραμμα με την Ελλάδα χωρίς να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του ΔΝΤ στα συστατικά του προγράμματος αυτού. Ετσι, είχαν προχωρήσει στην εκταμίευση της πρώτης δόσης του δανείου και είχαν παραπέμψει το θέμα της συμμετοχής του Ταμείου για αργότερα. Δηλαδή για τώρα. Μάλιστα, τότε, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Β. Σόιμπλε, είχε δεσμευτεί στο Κοινοβούλιό του –ώστε να εγκριθεί το νέο ελληνικό πρόγραμμα– ότι το ΔΝΤ θα συμμετάσχει σε αυτό, αλλά σε μεταγενέστερο χρόνο. Ωστόσο, η επανάληψη αυτού του σεναρίου θεωρείται αυτή τη στιγμή πολύ δύσκολη. Σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές, αυτή τη στιγμή τα επόμενα βήματα έχουν ως εξής:
1. Συμφωνία στα μέτρα που θα καλύπτουν το δημοσιονομικό κενό ύψους 3% του ΑΕΠ αλλά και συμφωνία σε όλα τα ανοιχτά θέματα όπως στα «κόκκινα» δάνεια, στη σύσταση του ταμείου ιδιωτικοποιήσεων κ.λπ. Αυτό μπορεί να γίνει μέσα στην επόμενη εβδομάδα –ιδανικά– και πριν από τις εαρινές συναντήσεις του ΔΝΤ. Το αν θα συμβεί, όμως, θα εξαρτηθεί από την ταχύτητα της ελληνικής κυβέρνησης.
2. Αν έχουν φτάσει σε συμφωνία οι δύο πλευρές, τότε το θέμα θα μεταφερθεί στο άτυπο Eurogroup στο Αμστερνταμ στις 22 Απριλίου. Αυτή τη στιγμή, η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη θέση της ατζέντας της συνάντησης.
3. Στη συνέχεια τα συμφωνηθέντα μέτρα πρέπει να περάσουν από την ελληνική Βουλή. Ιδανικά, θα έπρεπε να ψηφιστούν πριν από τη συνεδρίαση του Eurogroup, αλλά αυτό το σενάριο συγκεντρώνει λίγες πιθανότητες λόγω του περιορισμένου χρόνου.
4. Οι συζητήσεις για την ελάφρυνση χρέους θα ξεκινήσουν (στη συζήτηση του χρέους δεν θα συμμετέχει η Ελλάδα).
5. Το ΔΝΤ πρέπει να δώσει το «πράσινο φως» για τη συμφωνία στο χρέος, ώστε να ξεκινήσει να συντάσσει και το δικό του πρόγραμμα.
6. Επειτα, τα κράτη-μέλη θα απευθυνθούν στα Κοινοβούλιά τους για να ψηφίσουν την εκταμίευση.
Συγκεκριμένα, στη γερμανική περίπτωση θα χρειαστεί ψήφιση από ολόκληρη τη Βουλή αν υπάρξουν αλλαγές στο πρόγραμμα, όπως συμφωνία στο χρέος και έτσι χρειάζεται να ξαναγραφτεί η συμφωνία του περυσινού καλοκαιριού (ΜΟU). Αν χρειαστεί μόνο τελική έγκριση για εκταμίευση, τότε αυτό μπορεί να γίνει από την επιτροπή οικονομικών υποθέσεων του γερμανικού Κοινοβουλίου και όχι από την ολομέλειά του. Το κρίσιμο είναι αν η εκταμίευση θα μπορέσει να γίνει χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί πλήρως οι συζητήσεις για την ελάφρυνση του χρέους ή όχι. Σίγουρα το γεγονός ότι λήγουν ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ τον Ιούλιο και το γεγονός ότι η Ελλάδα χωρίς εκταμίευση δόσης δεν θα μπορεί να τα αποπληρώσει, θα οδηγήσει όλα τα ενδιαφερόμενα μέλη σε δύσκολες αποφάσεις.