Η κυβέρνηση και η τρόικα έχασαν μια ακόμη ανεπίσημη αλλά σημαντική προθεσμία: να έχουν καταλήξει σε μια συμφωνία σε όλα τα θέματα της αξιολόγησης, πλην ενός, πριν από την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ, που πραγματοποιείται στην Ουάσιγκτον από τις 15 έως τις 17 Απριλίου. Συμφωνία σε όλα, δηλαδή στα δημοσιονομικά μέτρα που θα πρέπει να λάβει η Αθήνα έως το 2018 και στις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να εφαρμόσει.
Βεβαίως ακόμη κι αν έφταναν σε μια τέτοια συμφωνία, θα έμενε ανοικτό ένα τελευταίο σημαντικό θέμα: το ΔΝΤ θεωρεί ότι τα δημοσιονομικά μέτρα επί των οποίων διαπραγματεύεται η Αθήνα με τους θεσμούς, αποδίδουν πολύ λιγότερο απ’ όσο εκτιμούν η κυβέρνηση και οι ευρωπαϊκές συνιστώσες της τρόικας. Συνεπώς, η Ελλάδα δεν θα επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018, όπως υποστηρίζει η Κομισιόν και είναι ο στόχος του μνημονίου, αλλά 1,5%. Αυτός εξάλλου θα πρέπει να είναι, κατά το ΔΝΤ, ο ρεαλιστικός μακροπρόθεσμος δημοσιονομικός στόχος για την Ελλάδα. Κι επειδή μικρότερο πρωτογενές πλεόνασμα σημαίνει μεγαλύτερο χρέος, η Ευρωζώνη θα πρέπει να λάβει τις κατάλληλες αποφάσεις ελάφρυνσής του.
Αυτή ακριβώς η συζήτηση επρόκειτο να ανοίξει σε άτυπες διασκέψεις στο περιθώριο της συνόδου, κυρίως μεταξύ των μεγάλων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και του Ταμείου, δηλαδή πώς θα κλείσει το χάσμα στις εκτιμήσεις για το δημοσιονομικό αποτέλεσμα και τους στόχους και πώς θα γίνει μια αποδεκτή από το ΔΝΤ ελάφρυνση του χρέους, ώστε να εμπλακεί πλήρως –και με μικρή χρηματοδότηση- στο ελληνικό πρόγραμμα. «Γνωρίζουμε πως υπάρχουν ορισμένες διαφορές στις εκτιμήσεις», κυρίως για «το πόση προσπάθεια χρειάζεται για να επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι… αυτές (σ.σ. οι διαφορές) μπορούν να γεφυρωθούν», είπε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν κ. Ντομπρόβσκις.
Η συζήτηση θα γίνει, αλλά με δεδομένο πλέον πως δεν υπάρχει έστω και η μισή συμφωνία στα θέματα της αξιολόγησης, οποιοσδήποτε θέλει να παίξει καθυστέρηση, μπορεί να αναβάλει τις σχετικές αποφάσεις. Αλλωστε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών κ. Β. Σόιμπλε το είπε προχθές καθαρά: «Θα βρούμε μια λύση τις επόμενες εβδομάδες, αλλά δεν θα έχει να κάνει με την ελάφρυνση χρέους, αλλά κυρίως με την Ελλάδα που θα πρέπει να κάνει περισσότερα, προκειμένου να καταστεί μια ανταγωνιστική οικονομία».
Αφού δεν επετεύχθη συμφωνία χθες, το νέο ορόσημο είναι το Eurogroup της 22ας Απριλίου. Οι διαπραγματεύσεις θα επαναληφθούν την ερχόμενη Δευτέρα, μετά την επιστροφή των Ελλήνων υπουργών και των επικεφαλής της τρόικας από την Ουάσιγκτον. Εχουν στην ουσία τρεις ημέρες να πετύχουν ότι δεν πέτυχαν τις προηγούμενες εβδομάδες. Και παρά την προσέγγιση, οι διαφορές παραμένουν πολλές σε όλα τα μεγάλα θέματα και δεν είναι μόνο με το «σκληρό» ΔΝΤ, αλλά και με την πιο «ελαστική» Κομισιόν. Με δεδομένη την απαίτηση ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να συμμετέχει οπωσδήποτε στο πρόγραμμα το ΔΝΤ, το τελευταίο διάστημα η Κομισιόν μετακινήθηκε σε θέσεις που είναι πιο κοντά σε εκείνες του Ταμείου. Σε πολλές δε, υπάρχει πλέον πλήρης ταύτιση, όπως για παράδειγμα στο θέμα των κόκκινων δανείων. Στις επικουρικές συντάξεις και οι δύο θεσμοί θέλουν μεγαλύτερες περικοπές, στη φορολογία εισοδήματος μικρότερο αφορολόγητο όριο και συμφωνούν ότι τα άλλα –φορολογικά κυρίως- μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση δεν αθροίζουν 1% του ΑΕΠ και ζητούν περισσότερα, μεταξύ αυτών την αύξηση του ΦΠΑ στο ηλεκτρικό ρεύμα.
Δεδομένων των πολλών διαφορών και της απροθυμίας των Ευρωπαίων για μια γενναιόδωρη ελάφρυνση χρέους, ο χρόνος μέχρι το Eurogroup δείχνει πολύ λίγος. Ηδη γίνονται συζητήσεις για έκτακτο Eurogroup τη Μεγάλη Εβδομάδα. Και για μια ακόμη φορά, ο παράγοντας χρόνος δουλεύει σε βάρος της Αθήνας. Πιθανόν η πιο ανελαστική προθεσμία είναι το τέλος Μαΐου. Αν μέχρι τότε δεν έχει συμφωνηθεί το νέο μνημόνιο, αποδεκτό και από το ΔΝΤ, δεν έχει συμφωνηθεί η διαδικασία ελάφρυνσης χρέους και δεν έχουν ψηφιστεί τα μέτρα, οι διαπραγματεύσεις θα σταματήσουν μέχρι τις 23 Ιουνίου που διεξάγεται το βρετανικό δημοψήφισμα. Απλώς μέχρι τότε η Ελλάδα θα έχει ξεμείνει από ρευστό και θα φλερτάρει για μια ακόμη φορά με τη χρεοκοπία.