Διερευνητικές ήταν οι πρώτες συναντήσεις που πραγματοποίησε χθες η 8μελής επιτροπή εμπειρογνωμόνων για τα εργασιακά με εκπροσώπους των κοινωνικών εταίρων, οι οποίοι στην πλειονότητά τους διαβλέπουν πως πίσω από τη συζήτηση που άνοιξε κρύβονται οι επιδιώξεις των δανειστών για περαιτέρω μείωση στο κόστος εργασίας και απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων στην Ελλάδα. Οι συναντήσεις που πραγματοποιούνταν στο υπουργείο Εργασίας την ίδια στιγμή που ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, δήλωνε για παράδειγμα ότι δεν είναι φίλος των ομαδικών απολύσεων, ενώ ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας από το βήμα της γενικής συνέλευσης του ΣΕΒ ζητούσε σύμπλευση στα εργασιακά από τους εργοδοτικούς φορείς, αφορούσαν τέσσερα κεντρικά θέματα: τις ομαδικές απολύσεις, τους κατώτατους μισθούς, τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τον συνδικαλιστικό νόμο. Οι επιστήμονες που συγκροτούν την επιτροπή δεν άνοιξαν τα χαρτιά τους, άκουσαν τις απόψεις των εκπροσώπων της κυβέρνησης, οργανισμών, συνδικαλιστικών ενώσεων και εργοδοτικών οργανώσεων και ξεκαθάρισαν ότι στη δικαιοδοσία τους είναι να καταγράψουν τις βέλτιστες πρακτικές που ισχύουν στην υπόλοιπη Ευρώπη για τα τέσσερα αυτά θέματα, χωρίς όμως να προτείνουν αλλαγές.
Κατά τη διάρκεια των χθεσινών διαδοχικών συναντήσεων, η ΓΣΕΒΕΕ τάχθηκε υπέρ της διατήρησης του ισχύοντος καθεστώτος των ομαδικών απολύσεων, εκτίμησε ότι εάν ο κατώτατος μισθός μπορούσε να συμφωνηθεί μεταξύ των κοινωνικών εταίρων θα ήταν πιθανότατα υψηλότερος με θετικές επιπτώσεις στην κατανάλωση και την πορεία της οικονομίας και ζήτησε την επαναφορά της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων, καθώς το νέο καθεστώς της επικράτησης των επιχειρησιακών συμβάσεων προκαλεί αθέμιτο ανταγωνισμό στις μικρές επιχειρήσεις.
Η ΓΣΕΕ εκτίμησε ότι σε μια χώρα με ανεργία άνω του 25% δεν μπορεί κανείς να μιλάει για απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, υποστήριξε πως η μείωση του κατώτατου μισθού στα 511 ευρώ για τους νέους όχι μόνο δεν οδήγησε σε μείωση της ανεργίας αλλά «έδιωξε» τουλάχιστον 300.000 νέους από τη χώρα, ενώ και τα 586 ευρώ (κατώτατος μισθός για εργαζομένους ηλικίας άνω των 25 ετών) δεν είχαν το αναμενόμενο αποτέλεσμα, ήτοι την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.