Εχει γίνει πια έθιμο. Σχεδόν κάθε καλοκαίρι στη Σαντορίνη, τόπος καταγωγής από την πλευρά της μητέρας μου, θα τύχει να συναντηθώ με κάποιον από τους συμφοιτητές μου από τα μεταπτυχιακά μου χρόνια στην Αγγλία. Φέτος συναντήθηκα με έναν Γάλλο οικονομολόγο, που μετά από διεθνή καριέρα στις ΗΠΑ και σε χώρες της Μέσης Ανατολής, επέστρεψε στην Ευρώπη και είναι στέλεχος σε μεγάλο επενδυτικό οργανισμό στο City, που αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να χάσει την 20ετη παραμονή του στο Λονδίνο.
«Ο οργανισμός μας έχει προσανατολισθεί σε τουριστικές επενδύσεις και σε επενδύσεις γης. Πριν από το Brexit σχεδίαζε να ανοίξει γραφείο στην Αθήνα, ήμουν υποψήφιος να το αναλάβω! Τώρα όλα έχουν παγώσει μέχρι να αποφασιστεί εάν η έδρα θα παραμείνει στο Λονδίνο», μου αποκαλύπτει.
Η συζήτηση όπως είναι φυσικό περιστρέφεται στο Brexit. «Brexit διαρκείας» μου λέει. «Κανείς δεν επείγεται στην Αγγλία να ενεργοποιήσει στην πράξη την απόφαση του δημοψηφίσματος. Η γνώμη μου είναι ότι έως τότε θα έχουν εξασθενήσει κάπως οι κραδασμοί που βλέπουμε σήμερα, καθώς θα οριστικοποιούνται σταδιακά οι όροι συνεργασίας μεταξύ Ε.Ε. και Βρετανίας σε κάθε επίπεδο, οικονομικό, πολιτικό και θεσμικό. Το είπε και η Τερέζα Μέι ‘‘θα εξέλθουμε της Ενωσης αλλά θα συνεχίσουμε να είμαστε μέρος της Ευρώπης’’».
Οι σκέψεις του αξίζουν τον κόπο να αναφερθούν: «Οι ειδικοί οικονομολόγοι συνεχίζουν να κάνουν τη δουλειά τους καθώς και οι στατιστικολόγοι. Αλλά στο παιχνίδι της ανάλυσης μπαίνουν πια ολοένα και περισσότερο οι πολιτικοί αναλυτές, οι διεθνολόγοι και οι κοινωνιολόγοι. Αμεση προτεραιότητα ασφαλής χώρα, ελεγχόμενη πολιτική κατάσταση. Αυτά τα ουσιώδη σήμερα τα έχετε ως χώρα». Και η υστέρηση; Τον ρωτώ. Απαντά: «Σε όλα τα άλλα: Υψηλοί φόροι και γενικότερα μη ασταθές φορολογικό σύστημα, γραφειοκρατία, διστακτικότητα στην επιχειρηματικότητα, ανεπάρκεια σχεδιασμού».
Τον ρωτώ ποια είναι η βασική προτεραιότητα για την ανάκαμψη της αγοράς. «Τα χρήματα, κάποια έστω και κάποια κεφάλαια που θα μπουν στην επιχειρηματική δραστηριότητα, ιδιαίτερα από τον μικρομεσαίο που θα διαμορφώσει και το κλίμα. Οι μεγάλες επενδύσεις και ιδιαίτερα η βιομηχανία είναι καθοριστικής σημασίας επίσης, αλλά είναι μια πολύπλοκη ιστορία. Η επιχειρηματικότητα θα φροντίσει για αυτό όταν έρθει η ώρα! Οι τράπεζες πρέπει να ‘‘ξαναζωντανέψουν’’ και να επιτελέσουν τονπραγματικό τους ρόλο».