Αποψη: «Εύρηκα! Εύρηκα!», από τον σύγχρονο Αρχιμήδη

Αποψη: «Εύρηκα! Εύρηκα!», από τον σύγχρονο Αρχιμήδη

6' 1" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​​Στις καλοκαιρινές διακοπές υπέβαλα τον εαυτό μου στο μαρτύριο της ανάγνωσης του βιβλίου του James K. Galbraith, «Καλώς όρισες στη μαρτυρική αρένα», με υπότιτλο «Μαρτυρία μιας Ευρώπης που, καταστρέφοντας την Ελλάδα, αυτό-καταστρέφεται». Το περιεχόμενο του βιβλίου φάνηκε από τις πρώτες σελίδες, όταν διαπίστωσα ότι ο τίτλος του βιβλίου είναι διαφορετικός στην Αγγλική έκδοση. Συγκεκριμένα ο τίτλος είναι «Welcome to the Poisoned Chalice: The destruction of Greece and the Future of Europe». Φαίνεται ότι ο Αγγλικός τίτλος δεν ήταν τόσο δραματικός γι’ αυτό και στα Ελληνικά αποδόθηκε με πολύ πιο έντονο χρώμα. Ολοκληρώνοντας την ανάγνωση νομίζω ότι θα άλλαζα τον τίτλο: «Ωδή στο ίνδαλμά μου, τον Γιάνη Βαρουφάκη». Νομίζω ότι αυτό αντιπροσωπεύει καλύτερα το βιβλίο και τον σκοπό που ο «διάσημος» οικονομολόγος αποφάσισε να το γράψει. Πάντως έστω και έμμεσα αυτό αποδίδει η αφιέρωση του βιβλίου: «Για τον Γιάνη και τη Δανάη».

Στο κεφάλαιο 28 με θέμα «Ο εύκολος τρόπος εξόδου», ο συγγραφέας στην αρχή εξηγεί ότι πρόκειται για «Εμπιστευτικό μήνυμα, 10 Ιουλίου 2015 …Αυτό το σημείωμα προς τον Γιάνη στηρίζεται σε προβληματισμούς για τις αμέσως επόμενες μέρες». Και συνεχίζει: «Γιάνη, στο άρθρο σήμερα στον Guardian γράφεις: Για να βγούμε, θα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα νέο νόμισμα από το μηδέν. Στο κατεχόμενο Ιράκ, για την εισαγωγή νέου χαρτονομίσματος απαιτήθηκαν σχεδόν ένας χρόνος, περίπου 20 Boeing 747, κινητοποίηση της στρατιωτικής δύναμης των ΗΠΑ, τρεις εκτυπωτικές εταιρείες και εκατοντάδες φορτηγά. Απουσία παρόμοιας υποστήριξης, το Grexit θα ισοδυναμούσε με την αναγγελία μιας μεγάλης υποτίμησης 18 μήνες νωρίτερα: συνταγή για ρευστοποίηση ολοκλήρου του ελληνικού κεφαλαιακού αποθέματος και μεταφορά του στο εξωτερικό με κάθε διαθέσιμο μέσο». Μέχρις εδώ το σημείωμα αναφέρεται στην άποψη του Βαρουφάκη, όπως διατυπώθηκε σε άρθρο του στον Guardian στις 10 Ιουλίου 2015. Είναι ολοφάνερο ότι ενώ σχεδίαζαν την έξοδο από το ευρώ, δεν είχαν μέχρι τότε βρει πρακτικό τρόπο για να το επιτύχουν χωρίς να καταστρέψουν εντελώς την ελληνική οικονομία.

Στη συνέχεια ο «διάσημος» οικονομολόγος, γιος ενός πραγματικά διάσημου οικονομολόγου, παραθέτει τις δικές του σκέψεις: «Αυτό απηχεί τις απόψεις των εμπειρογνωμόνων, καθώς και τις εσωτερικές συζητήσεις μας. Πείθομαι όμως όλο και περισσότερο ότι εξετάζαμε το πρόβλημα με εσφαλμένο τρόπο· ότι δεν καταφέραμε να συναρμολογήσουμε σωστά τα κομμάτια του παζλ. Αυτό το καθαρά εμπιστευτικό σημείωμα είναι μια προσπάθεια να καταγράψω και να ξεκαθαρίσω τις σκέψεις μου». Ακόμα μια άμεση παραδοχή ότι ενώ μεν αντιμετώπιζαν σαν ενδεχόμενο το Grexit δεν είχαν βρει τις λύσεις. Δηλαδή, «πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα», όπως έλεγε και ένα παλιό τραγούδι.

Το κεφάλαιο αυτό είναι γεμάτο από λεπτομέρειες σχετικά με τις ενέργειες που θα γινόντουσαν στην περίπτωση του Grexit, και οι οποίες θα έπρεπε να προκαλέσουν την αυτεπάγγελτη παρέμβαση του εισαγγελέα.

Αναφέρω περιληπτικά ορισμένες από τις δράσεις: «H Τράπεζα της Ελλάδος θα χρειαστεί να κηρυχτεί σε πτώχευση». «…ο βασικός τρόπος να σταθεροποιηθεί η Νέα Δραχμή μετά την κατάλληλη υποτίμηση –ας πούμε 30%– είναι η δημιουργία συμφωνιών ανταλλαγής». «Η εθνικοποίηση των τραπεζών θα εμποδίσει τη σύναψη κερδοσκοπικών δανείων σε Νέα Δραχμή…». Και το πλέον απίθανο: «…Τότε λοιπόν υπάρχουν –όπως μαθαίνω τώρα– (sic) 19 δισ. ευρώ σε χαρτονομίσματα στην Τράπεζα της Ελλάδος. Αντέδρασες λέγοντας πως, αν τα παίρναμε αυτά θα ισοδυναμούσε με ληστεία της ΕΚΤ. Αλλά στην πραγματικότητα δεν επρόκειτο καθόλου για κάτι τέτοιο…»

Κάνει όμως και μια πολύ σημαντική διαπίστωση, την οποία ενώ όλοι μας την ζούμε καθημερινά, εντούτοις δεν έχει αναδειχθεί από τα ΜΜΕ και τους πολιτικούς στη σοβαρότητα που έχει. Γράφει λοιπόν: «Συμπέρασμα: Οι έλεγχοι κεφαλαίων είναι μια μορφή εξόδου –προσωρινή και αναστρέψιμη ασφαλώς– αλλά παρ’ όλα αυτά εξόδου… Το τραπεζικό χρήμα έχει ήδη υποτιμηθεί». Με απλά λόγια 1.000 στην τράπεζα αξίζουν λιγότερο από 1.000 στην τσέπη! Αυτό έχουν επιτύχει οι έλεγχοι κεφαλαίων που επιβλήθηκαν εδώ και 14 μήνες!

Και ενώ λοιπόν σχεδίαζαν την έξοδο από την Ευρωζώνη φαίνεται τους έλειπε ο πρακτικός τρόπος μετάβασης στη Νέα Δραχμή. Και, ω του θαύματος, του ήλθε η «φλασιά» του Galbraith που γράφει: «Το μόνο πρόβλημα, που ουδέποτε επιλύσαμε πρακτικά, είναι να βρεθεί χαρτί που θα λειτουργήσει γρήγορα στα ΑΤΜ, που θα παραχαράσσεται δύσκολα και που θα γίνει εύκολα αποδεκτό ως χρήμα από τον πληθυσμό. Αλλά η λύση ήταν ολοφάνερη μπροστά μας όλο αυτό το διάστημα: σφραγισμένα χαρτονομίσματα ευρώ. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια σφραγιδομηχανή. Θα μπορούσε να γίνει και με το χέρι· η σφραγίδα δεν θα χρειάζεται να είναι περίτεχνη. Κάνεις δεν θα πλαστογραφούσε μια ΝΔ (σημ. Νέα Δραχμή), σφραγίζοντας ένα γνήσιο χαρτονόμισμα ευρώ».

Προσέξτε τις ημερομηνίες. Το σημείωμα γράφτηκε στις 10 Ιουλίου 2015. Δηλαδή η Κυβέρνηση διαπραγματευόταν μέχρι την Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015, χωρίς να έχουν βρει λύση, όπως παραδέχεται ο διάσημος οικονομολόγος. Εγινε το Δημοψήφισμα στις 5 Ιουλίου 2015 πάλι χωρίς να έχει βρεθεί λύση και στις 10 Ιουλίου 2015, ο Galbraith σαν νέος Αρχιμήδης αναφώνησε: «Εύρηκα, εύρηκα»!

Εδώ όμως θα ευλογήσω τα γένια μου. Στην «Καθημερινή» του Σαββάτου – Κυριακής 4 – 5 Ιουλίου 2015 (δηλαδή 6 ολόκληρες ημέρες πριν από το εμπιστευτικό μήνυμα του Galbraith), στο άρθρο μου: «Ενα αχρείαστο διχαστικό Δημοψήφισμα», έγραφα μεταξύ άλλων:

«…Στους τελευταίους μήνες έχω κάνει πολλές συζητήσεις σχετικά με το τεχνικό μέρος της επιστροφής στη δραχμή. Εχω ακούσει πολλούς να ισχυρίζονται ότι αυτό είναι αδύνατο να γίνει για τεχνικούς λόγους. Λένε, ότι για να πάμε στη δραχμή, οι τράπεζες θέλουν πολύ χρόνο για να μετατρέψουν τα μηχανογραφικά συστήματά τους. Αυτή είναι μια λογικοφανής εξήγηση και ένα σημαντικό επιχείρημα. Διότι, αν όντως χρειάζεται πολύς χρόνος για τη μετάπτωση και φυσικά αυτό δεν μπορεί να κρατηθεί μυστικό, τότε είναι αδύνατη η μετάπτωση, γιατί στο μεταξύ θα έχουν καταρρεύσει οι τράπεζες, εκτός φυσικά αν μείνουν κλειστές για όλο αυτό το διάστημα, οπότε θα έχει καταρρεύσει η οικονομία.

Σαν μηχανικός, θα σας δώσω μια πρακτική και εφαρμόσιμη λύση για το πώς μπορούμε να πάμε στη δραχμή μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο, ή το πολύ μερικές ημέρες. Το σενάριο είναι το έξης: Οι τράπεζες κλείνουν κανονικά κάποια Παρασκευή απόγευμα. Τότε αποφασίζεται από την Κυβέρνηση να πάμε στο δικό μας Νόμισμα. Οι τράπεζες εντέλλονται να ξανανοίξουν μόνο όταν θα είναι έτοιμες να στηρίξουν συναλλαγές σε δραχμές, με ισοτιμία ένα ευρώ ίσον μία νέα δραχμή. Αυτό είναι εξαιρετικά εύκολο μηχανογραφικά. Μέσα στο Σαββατοκύριακο όσα ευρώ έχουν στα θησαυροφυλάκιά τους τα “μετατρέπουν” σε νέες δραχμές με μια σφραγίδα ή ακόμα κόβοντας και μια γωνία από το χαρτονόμισμα ώστε να είναι αδύνατο να «σβήσει» κάνεις τη σφραγίδα… Οταν ανοίγουν οι τράπεζες, όλες οι συναλλαγές γίνονται σε νέες δραχμές. Στη συνέχεια, η νέα δραχμή αρχίζει να υποτιμάται σε σχέση με τα ξένα νομίσματα και στο μεταξύ το Νομισματοκοπείο ή κάποια άλλη εκτυπωτική μονάδα του εξωτερικού, τυπώνει τα νέα χαρτονομίσματα…»

Δηλαδή, ένας πολιτικός μηχανικός περιέγραψε πλήρως την ταχύτατη μετάβαση στη Νέα Δραχμή, 6 ολόκληρες ημέρες πριν έλθει η «φλασιά» στον «διάσημο» οικονομολόγο James K. Galbraith. Εμένα μου φαίνεται ότι κάποιος από την ομάδα που δούλευαν στο σχέδιο «Χ», διάβασε το κείμενό μου και το μετέφερε στον Galbraith, ο οποίος φρόντισε να ενημερώσει το ίνδαλμά του με το «εμπιστευτικό» σημείωμά του. Εξ άλλου ποιος ήταν ο σκοπός του μηνύματος; Ο Βαρουφάκης είχε ήδη παραιτηθεί το πρωί της 6ης Ιουλίου, ο Galbraith είχε γυρίσει στις ΗΠΑ και ο Τσίπρας προετοιμαζόταν για τη μεγάλη κωλοτούμπα. Το μήνυμα δεν είχε κανένα απολύτως νόημα, παρά μόνο για να καταγραφεί ότι βρήκαν (κατόπιν εορτής) τη λύση που έψαχναν μάταια για 6 μήνες, οδηγώντας μας στην καταστροφή! Τα συμπεράσματα είναι μεν εύκολα, αλλά δυστυχώς τρομακτικά.

* Ο Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή