Οτι η χώρα έχει ανάγκη από επενδύσεις και δημιουργία θέσεων εργασίας είναι γνωστό. Οτι ζητούμενο πρέπει να είναι η άμεση αύξηση του παρανομαστή στη σχέση χρέος/ΑΕΠ, ώστε να μην εξαρτούμε την οικονομική μας πολιτική από το πότε –και αν– εφαρμοστεί λύση για το χρέος, επίσης.
Οφείλουμε να χτίσουμε γερά θεμέλια στην οικονομία, ανεξάρτητα από τις συζητήσεις με τους δανειστές και τις επιταγές των μνημονίων, ώστε να εξέλθουμε νωρίτερα της κρίσης.
Στην παρούσα συγκυρία, λοιπόν, όλα αυτά μπορούν να επιτευχθούν, αν προχωρήσουμε στις συγκεκριμένες παρεμβάσεις:
Ενιαία ρύθμιση οφειλών: Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι χωρίς μια ενιαία ρύθμιση για όλες τις όφειλες, προς εφορία, ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες, είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι ο κάθε οφειλέτης θα προβεί σε ρύθμιση μεμονωμένα της μιας του οφειλής, όταν γνωρίζει ότι είναι ανοιχτός στις υπόλοιπες και κινδυνεύει να του κατασχεθεί η όποια περιουσία τού έχει απομείνει.
Πρέπει να εφαρμοστεί γενναία ενιαία ρύθμιση σε μεγάλο αριθμό δόσεων, με διαγραφή σημαντικού μέρους των προσαυξήσεων και των τόκων υπερημερίας. Ο αριθμός και το ύψος των δόσεων προτείνεται να καθορίζονται από την περιουσιακή κατάσταση, το ύψος των εισοδημάτων, αλλά και την οικογενειακή κατάσταση των οφειλετών.
«Κόκκινα» δάνεια: Πρέπει να εξασφαλιστεί η δυνατότητα στους υφιστάμενους μετόχους, εφόσον το επιθυμούν και έχουν τα απαιτούμενα κεφάλαια, να επενδύσουν και να αναδιαρθρώσουν την επιχείρησή τους. Στόχος πρέπει να είναι να δοθεί η δυνατότητα στις βιώσιμες επιχειρήσεις, που αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας, να ρυθμίζουν τα δάνειά τους κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μην απειλείται η συνέχιση των δραστηριοτήτων τους, επ’ ωφελεία της διατήρησης των θέσεων εργασίας και της ανάτασης του παραγωγικού δυναμικού της χώρας.
Η παρουσία των funds, στη συγκεκριμένη περίπτωση, μπορεί να βοηθήσει στον απεγκλωβισμό των επιχειρήσεων, για τις οποίες κρίνεται ότι είναι βιώσιμες μετά τη ρύθμιση και την αναδιάρθρωση, μέσω των κεφαλαίων που θα βάλουν.
Φορολογικό πλαίσιο: Με δεδομένο ότι τα τελευταία χρόνια επιλέξαμε, αντί να κάνουμε τις απαιτούμενες τομές, να καταφύγουμε στην εύκολη λύση της αύξησης φόρων, με τα γνωστά αποτελέσματα (πτώση κατανάλωσης, μείωση τζίρου, ύφεση, ανεργία, αδυναμία αποπληρωμής φορολογικών υποχρεώσεων, υστέρηση εσόδων, νέοι και υψηλότεροι φόροι), η αλλαγή στη φορολογική πολιτική είναι επιβεβλημένη, με παρεμβάσεις όπως:
• Μείωση της έμμεσης φορολόγησης σε μια σειρά συντελεστών και παροχή γενναίων φορολογικών κινήτρων για επενδύσεις στη χώρα μας.
• Ουσιαστική διεύρυνση της φορολογικής βάσης, που θα προέλθει από τον περιορισμό της φοροδιαφυγής και όχι από τη φορολόγηση όποιων κλάδων του επιχειρείν αντέχουν και πηγαίνουν κόντρα στην κρίση.
Χρηματοδοτικά εργαλεία: Αμεση αξιοποίηση όλων των χρηματοδοτικών εργαλείων που διαθέτει η χώρα, όπως ΕΣΠΑ, αναπτυξιακός νόμος, πακέτο Γιούνκερ, Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο (Institute for Growth, IfG), χρηματοδότηση μέσω Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Να κατευθύνουμε πόρους σε τομείς της οικονομίας που η χώρα μας έχει συγκριτικό πλεονέκτημα και στους οποίους θέλουμε να επενδύσουμε. Ετσι, θα φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα, που δεν είναι άλλο από την ίδρυση νέων επιχειρήσεων, στήριξη υφιστάμενων και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Προσοχή, όμως!
Η χρήση όλων αυτών δεν πρέπει να γίνει με τη στρεβλή και κρατικοδίαιτη λογική του παρελθόντος.
Παραγωγικό μοντέλο: Τα εργαλεία αυτά δεν πρέπει να αντιμετωπιστούν ως ευκαιρία για «αρπαχτή», ούτε οι υφιστάμενοι ή μελλοντικοί επιχειρηματίες να στηριχθούν αποκλειστικά σε αυτά για να στήσουν την εταιρεία τους και να υλοποιήσουν την ιδέα τους.
Τα εργαλεία αυτά είναι συμπληρωματικά και ως τέτοια πρέπει να ιδωθούν. Πολύ απλά, τα εργαλεία αυτά πρέπει να αποτελέσουν όχι τη βάση του νέου παραγωγικού μοντέλου, αλλά τα μέσα για να στηθεί και να λειτουργήσει αυτό.
Διότι αλίμονο αν μπούμε πάλι στη διαδικασία να στηρίξουμε επενδύσεις, ανάπτυξη παραγωγικών τομέων, δημιουργία θέσεων εργασίας κυρίως στα ευρωπαϊκά κονδύλια.
Αυτό θα μας οδηγήσει 3,5 δεκαετίες πριν, με τα γνωστά αποτελέσματα.
* Ο κ. Κωνσταντίνος Β. Κόλλιας είναι πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.