Δύο μέτρα και δύο σταθμά εμφανίζεται να χρησιμοποιεί η Γερμανία όσον αφορά στη μεταχείριση της ευρωπαϊκής ποντοπόρου ναυτιλίας. Την ώρα που το Βερολίνο «κουνάει το δάχτυλο» στην Αθήνα για το φορολογικό πλαίσιο της ποντοπόρου στην Ελλάδα και υποκινεί έρευνες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού, επιφυλάσσει, όπως προκύπτει, προνομιακή μεταχείριση για τους Γερμανούς επιχειρηματίες. Στο πλαίσιο αυτό, διασωθείσα, με κεφάλαια του γερμανικού δημοσίου, τράπεζα διέγραψε δάνειο Γερμανού εφοπλιστή ύψους 547 εκατ. ευρώ. Η απόφαση της τράπεζας προκαλεί θυελλώδεις αντιδράσεις στη γερμανική κοινή γνώμη αλλά και σε επιχειρηματίες του κλάδου ένθεν και ένθεν των γερμανικών συνόρων. Διότι την ίδια ώρα:
α. Αλλες εταιρείες του κλάδου εξαναγκάστηκαν σε μαζικές πωλήσεις πλοίων τους ή ακόμα και στην κατάπτωση προσωπικών εγγυήσεων για δάνεια με τα οποία χρηματοδότησαν τις ναυτιλιακές τους δραστηριότητες.
β. Προκάλεσε το δημόσιο αίσθημα το ύψος του ποσού που διαγράφει μια τράπεζα που έχει λάβει κρατική βοήθεια ύψους 16,2 δισ. ευρώ.
γ. Προκάλεσε περαιτέρω το κοινό περί δικαίου αίσθημα η αποκάλυψη πως ο εν λόγω εφοπλιστής προχώρησε, το ίδιο διάστημα, στην αγορά μεγάλης πολυτελούς ιστιοφόρας θαλαμηγού έναντι τιμήματος που ο ίδιος πάντως χαρακτήρισε «ευκαιρία».
Η αίσθηση πως η Γερμανία χρησιμοποιεί δύο μέτρα και δύο σταθμά στην προσέγγιση της ποντοπόρου όχι μόνον της Ελλάδος, αλλά και της Κύπρου και της Μάλτας και άλλων ευρωπαϊκών ναυτιλιακών κρατών, έχει αρχίσει πλέον να εμπεδώνεται ευρέως στη συνείδηση του ναυτιλιακού κλάδου. Σύμφωνα με κύκλους της ελληνικής ναυτιλιακής βιομηχανίας, «η κριτική που ασκείται εναντίον της φορολογικής μεταχείρισης της ελληνόκτητης ναυτιλίας χαρακτηρίζεται κακοπροαίρετη, ατεκμηρίωτη και εν πολλοίς ιδιοτελής και ψευδής». Εκπορεύεται, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, κυρίως από γερμανικά ναυτιλιακά και τραπεζικά συμφέροντα.
Αιτία, σύμφωνα με έρευνες των Financial Times και New York Times, είναι η διάβρωση των γερμανικών μεριδίων στην παγκόσμια ναυτιλία λόγω κακών χειρισμών και οι μεγάλες ζημίες που έχουν υποστεί ως αποτέλεσμα οι γερμανικές τράπεζες (υπολογίζονται σε άνω των 40 δισ. δολ. από επισφαλείς απαιτήσεις). Οπως ζημίες υπέστησαν και χιλιάδες ιδιώτες Γερμανοί μικροεπενδυτές και καταθέτες που τοποθέτησαν τις αποταμιεύσεις τους προ ετών σε υβριδικά ναυτιλιακά σχήματα για να απαλλαγούν από φόρους, αλλά τις είδαν τελικά να εξανεμίζονται εξαιτίας της κρίσης στις ναυλαγορές.
Σημειώνεται πως, σύμφωνα με τη μονάδα φορολογικών υπηρεσιών της Deloitte, ο ελληνικός φόρος χωρητικότητας εκτιμάται πως είναι κατά πολύ μεγαλύτερος από τον δεύτερο υψηλότερο στην Ε.Ε. και δέκα φορές μεγαλύτερος από αυτόν της Μάλτας. Ο ίδιος οίκος έχει υπολογίσει πως ένας Ελληνας πλοιοκτήτης καταβάλλει φόρο 68.328 ευρώ για ένα φορτηγό 58.000 dwt, τη στιγμή που για πανομοιότυπο πλοίο ένας Γερμανός εφοπλιστής καταβάλλει 23.850 ευρώ. Επιπλέον η συμφωνία εθελοντικής εισφοράς της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών με το Δημόσιο, και το γεγονός πως από το 2013 επιβάλλεται ο ελληνικός φόρος χωρητικότητας και επί πλοίων ξένης σημαίας που διαχειρίζονται από γραφεία εγκατεστημένα στην Ελλάδα, είχαν ως αποτέλεσμα σημαντική αύξηση των φορολογικών εσόδων που ισοδυναμεί με οκταπλασιασμό τους.