Στα χέρια της κυβέρνησης βρίσκονται πλέον οι μεγάλες αποκρατικοποιήσεις που θα μπορούσαν να αποφέρουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Μία από αυτές, η περαιτέρω αποκρατικοποίηση του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών (ΔΑΑ) «Ελ. Βενιζέλος», θα μπορούσε να κλείσει ακόμη και μέσα στον Φεβρουάριο. Οι δύο πλευρές, ΔΑΑ και ΤΑΙΠΕΔ, φέρεται να έχουν συμφωνήσει σε όλα και πλέον η νέα τροποποιημένη σύμβαση, που θα παρατείνει τον χρόνο εκμετάλλευσης του αερολιμένα κατά 20 έτη, βρίσκεται στα χέρια των αρμοδίων υπουργών, Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου και Υποδομών και Μεταφορών Χρήστου Σπίρτζη.
Η συγκεκριμένη επένδυση, εφόσον ολοκληρωθεί θα αναζωογονήσει τα αναιμικά έσοδα του ΤΑΙΠΕΔ. Πέρυσι, τα έσοδα δεν ξεπέρασαν τα 450 εκατ. ευρώ, με το μεγαλύτερο μέρος να προέρχεται από την αποκρατικοποίηση του ΟΛΠ (261 εκατ. ευρώ). Μόνον η επέκταση της σύμβασης παραχώρησης του ΔΑΑ θα μπορούσε να αφήσει 580 εκατ. ευρώ εντός του έτους και άλλα επιπλέον 1,2 δισ. ευρώ σε βάθος 20ετίας, αρχής γενομένης από το 2026. Η συγκεκριμένη αποκρατικοποίηση, σε συνδυασμό με εκείνη των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, εφόσον ολοκληρωθεί μέχρι τον ερχόμενο Μάρτιο, θα μπορούσε να αποφέρει έσοδα στο ελληνικό Δημόσιο ύψους περίπου 1,8 δισ. ευρώ, τα περισσότερα από κάθε άλλη χρονιά στη διάρκεια ζωής του ΤΑΙΠΕΔ. Πρόκειται για ιδιαίτερα μεγάλο ποσό που θα καλύψει το μεγαλύτερο μέρος του στόχου που έχει περιληφθεί στον Προϋπολογισμό του 2017. Υπενθυμίζεται ότι, για φέτος, τα προϋπολογιζόμενα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις ανέρχονται σε 2,5 δισ. ευρώ.
Οι άλλες αποκρατικοποιήσεις που θα αφήσουν έσοδα θα είναι εκείνη του ΟΛΘ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Επίσης ζητούμενο είναι η αποκρατικοποίηση του Ελληνικού, η οποία έχει πολύ δρόμο ακόμη μπροστά της. Και η συγκεκριμένη αποκρατικοποίηση βρίσκεται στα χέρια της κυβέρνησης, ενώ πολύ λίγα πράγματα μπορεί κινήσει σ’ αυτό το επίπεδο το ΤΑΙΠΕΔ. Ειδικά μετά την υπουργοποίηση του πρώην προέδρου του Στέργιου Πιτσιόρλα είναι ορατή η αδυναμία παρέμβασης σε πολιτικό επίπεδο. Η πιο σημαντική εκκρεμότητα με το Ελληνικό έχει να κάνει με το Σχέδιο Χωρικής Ανάπτυξης του ακινήτου και την έγκριση του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Επίσης εκκρεμότητα της κυβέρνησης αποτελούν η έκδοση και η δημοπράτηση άδειας καζίνο που θα λειτουργήσει στην περιοχή. Αν ξεπεραστούν αυτά τα δύο, τότε το Ελληνικό μπορεί να αφήσει έσοδα 300 εκατ. ευρώ μέσα στη χρονιά. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν αναμένεται να συμβεί πριν από το β΄ εξάμηνο του έτους, ενώ το ρίσκο –όπως συνέβη με τα περιφερειακά αεροδρόμια πέρυσι– να μετατεθεί για το 2018 είναι μεγάλο.
Ακόμη και ο επενδυτής, η Lamda Development με τους εταίρους της, έχοντας επενδύσει μέχρι σήμερα πάνω από 4 εκατ. ευρώ στην υπόθεση αυτή, κάνει πλάτες στις καθυστερήσεις της κυβέρνησης ανανεώνοντας σε δίμηνη βάση την εγγυητική επιστολή καλής εκτέλεσης του έργου, ύψους 30 εκατ. ευρώ. Αν όμως αναλογιστεί κάποιος ότι μια επένδυση όπως αυτή της Κασσιόπης στην Κέρκυρα, ύψους περίπου 150 εκατ. ευρώ, απαίτησε πάνω από 4 χρόνια για να λάβει το «πράσινο φως», τότε τα πέντε χρόνια που απασχολεί το Ελληνικό είναι λίγος χρόνος, δεδομένων των συμφερόντων που επηρεάζονται και του ύψους της επένδυσης (5-7 δισ. ευρώ).
Και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, πάντως, για την οποία υπάρχουν οριστικές υπογραφές, δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει το σκηνικό. Η υλοποίηση της συμφωνίας που υπογράφτηκε πριν από λίγες ημέρες εξακολουθεί να περνάει ακόμη από την κυβέρνηση, και συγκεκριμένα από τον υπουργό Υποδομών Χρήστο Σπίρτζη, όπως αποκάλυψε η «Κ». Ο τελευταίος θα πρέπει να εγκρίνει το τροποποιημένο σχέδιο υπηρεσιών παροχής υπηρεσιών σε άγονες γραμμές.
Εγνατία Οδός
Το ίδιο ισχύει και για την παραχώρηση της εκμετάλλευσης της Εγνατίας Οδού. Ο διαγωνισμός καθυστερεί εδώ και πολλά χρόνια, καθώς δεν κλείνει το θέμα της ολοκλήρωσης των διοδίων που θα φέρουν έσοδα και επομένως θα ελκύσουν το ενδιαφέρον των επενδυτών.
Βασική πηγή καθυστερήσεων στην Εγνατία Οδό είναι τόσο οι τοπικές κοινωνίες, που αντιδρούν στη χωροθέτηση διοδίων, όσο και η εταιρεία που διαχειρίζεται σήμερα το έργο, που θεωρεί ότι θα χάσει τα προνόμιά της. Οι πολιτικοί, για δικούς τους λόγους, εισακούν αυτές τις φωνές αντίδρασης, κωλυσιεργώντας το έργο του ΤΑΙΠΕΔ και των ενδιαφερόμενων επενδυτών.