Αυστηρή προειδοποίηση, πως μια έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη
θα απέβαινε για την υπόλοιπη Ευρωζώνη περισσότερο καταστροφική απ’
ό,τι για την ίδια την Ελλάδα, απευθύνει ο Γερμανός καθηγητής
Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Βιούρτσμπουργκ, Πέτερ Μπόφινγκερ,
ένας από τους πέντε αποκαλούμενους «σοφούς» που συμβουλεύουν τη
γερμανική κυβέρνηση, σε σημερινή συνέντευξή του στην αυστριακή
εφημερίδα «Κουρίρ», και δηλώνει βέβαιος ότι το επόμενο έτος η
Ελλάδα θα εξακολουθεί να βρίσκεται στην Ευρωζώνη.
Όπως αναφέρει, σε περίπτωση εξόδου, θα χρειαζόταν πολύ μεγάλη
προσπάθεια ώστε να αποτραπεί η κατάρρευση του συστήματος, κάτι που
αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ήδη στην Ισπανία και την
Ιταλία παρατηρείται μαζική φυγή κεφαλαίων και οι ιδιώτες επενδυτές
συμπεριφέρονται σαν να προετοιμάζονται από τώρα για την έξοδο της
Ισπανίας και της Ιταλίας.
Κατά την άποψή του, θα πρέπει να επιδειχθεί ιδιαίτερη προσοχή ώστε
να μην υπάρξει στην Ισπανία μέσα σε ένα χρόνο μια εξέλιξη ανάλογη
εκείνης της Ελλάδας, στην οποία η εμπειρία έδειξε πόσο μεγάλη είναι
η δυναμική για μια καθοδική πορεία, καθώς η Ελλάδα -όπως
επισημαίνει- κατέβαλε τις μεγαλύτερες προσπάθειες εξυγίανσης από
όλες τις χώρες και έχει να επιδείξει μεγάλες επιτυχίες, ωστόσο έχει
τη μεγαλύτερη ύφεση.
Ο κ. Μπόφινγκερ επικρίνει το γεγονός πως, παρά την ύφεση που
καταγράφεται στις προβληματικές χώρες, σχεδιάζονται επιπλέον μέτρα
λιτότητας, σημειώνοντας ότι με μια τέτοια πολιτική χειροτερεύει
ακόμη περισσότερο η κατάσταση της οικονομίας.
Επιδείνωση της οικονομίας έχει ως συνέπεια επιδείνωση της θέσης των
τραπεζών, που ήδη παρουσιάζουν αδυναμίες, και σε πολλές χώρες το
κράτος δεν είναι σε θέση -όπως το 2008- να τις ενισχύσει τις
τράπεζες, ενώ τα προβλήματα των τραπεζών επηρεάζουν τα
δημοσιονομικά (που βρίσκονται αντιμέτωπα με υψηλά επιτόκια), τα
οποία και υπονομεύουν τις προσπάθειες εξυγίανσης των κρατών,
καθιστώντας εντονότερο το πρόβλημα δημοσίου χρέους.
Ο Γερμανός οικονομολόγος επιρρίπτει μεγάλες ευθύνες στους
Ευρωπαίους ως προς την αντιμετώπιση της κρίσης, τονίζοντας πως
έκαναν πολύ λίγα και πολύ αργά, ενώ θα έπρεπε νωρίτερα να είχαν
εξετάσει τρόπους προώθησης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και ελέγχου
της δημοσιονομικής πολιτικής των κρατών-μελών. Παράλληλα σημειώνει
πως θα πρέπει να αποφευχθεί η υπονόμευση των προσπαθειών των χωρών
για δημοσιονομική σταθεροποίηση, από την υπερβολική νευρικότητα των
αγορών.
Το λάθος στην προσπάθεια επίλυσης της κρίσης έγκειται στο ότι δεν
πάρθηκαν προληπτικά μέτρα, ώστε να αποφευχθεί «μια εκτεταμένη
πυρκαγιά»: η Ευρωζώνη έπρεπε να είχε εξετάσει προ διετίας πώς θα
μπορούσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της Ισπανίας και της Ιταλίας,
αφού ήταν σαφές ότι η κρίση θα έπληττε και αυτές τις δύο χώρες
Ο ίδιος τάσσεται υπέρ της παροχής οικονομικής βοήθειας στις χώρες
που έχουν πληγεί από την κρίση, επισημαίνοντας ότι «όποιος θέλει
την αυστηρή ρήτρα του no bail-out, εμμέσως ζητά το τέλος της
νομισματικής ένωσης», ενώ σε σχέση με τα ευρωομόλογα, παρατηρεί ότι
αν κάποιος επιμένει να απορρίπτει τα ευρωομόλογα, θα πρέπει να
αναρωτηθεί ποια από τις δύο εναλλακτικές επιθυμεί: είτε τη διάλυση
της Ευρωζώνης, είτε την απεριόριστη εξαγορά ομολόγων από την
ΕΚΤ.
Επιπλέον, ασκεί κριτική στην επίμονη άρνηση της γερμανικής
κυβέρνησης στο προταθέν κοινό ταμείο εξυπηρέτησης του χρέους,
λέγοντας ότι αν κάποιος θέλει τη διατήρηση της Ευρωζώνης, θα πρέπει
να ασχοληθεί εποικοδομητικά με αυτή την πρόταση και όχι να την
απορρίπτει κατηγορηματικά.
Πηγή: ΑΜΠΕ