Σημαντική υστέρηση της Ελλάδας στην υιοθέτηση μοντέλων κυκλικής οικονομίας διαπιστώνει ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο του για τις οικονομικές εξελίξεις. Οπως σημειώνει, «η αλλαγή αναπτυξιακού υποδείγματος και νοοτροπίας και η υιοθέτηση νέων τάσεων, όπως αυτή της κυκλικής οικονομίας, παραμένουν επίκαιρα ζητούμενα και για το 2018».
Οι δράσεις
Η κυκλική οικονομία, δηλαδή οι δράσεις που αποσκοπούν σε μείωση της σπατάλης των πόρων που χρησιμοποιούνται στην παραγωγική διαδικασία με την επαναχρησιμοποίηση προϊόντων, την παροχή υπηρεσιών σε πολλαπλούς χρήστες (sharing economy) κ.ά. έχει ήδη κινητοποιήσει νέες επενδύσεις ύψους 550 δισ. ευρώ στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο, η χώρα μας υστερεί σημαντικά στην υιοθέτηση μοντέλων κυκλικής οικονομίας. Η πιο πρόσφατη παρέμβαση της πολιτείας, πέραν της χρέωσης του χρήστη πλαστικής σακούλας με 4 λεπτά από την 1η Ιανουαρίου του 2018 και 7 λεπτά ανά σακούλα από το 2019, αφορά κυρίως βελτιώσεις στην ανακύκλωση αποβλήτων συσκευασιών, στο πλαίσιο επίτευξης των εξαιρετικά φιλόδοξων, σήμερα πρακτικά ανέφικτων στόχων που είχαν τεθεί στους Εθνικούς Σχεδιασμούς Διαχείρισης Αποβλήτων.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η πρόβλεψη για το 2020 στην ταφή των αστικών αποβλήτων είναι το 20% της παραγόμενης ποσότητας, ενώ με βάση στοιχεία του Εθνικού Σχεδιασμού Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων, η παραγωγή αστικών απορριμμάτων ανέρχεται σε 5 εκατ. τόνους ετησίως, εκ των οποίων μόνο το 20% ανακυκλώνεται. Τα υπόλοιπα 4 εκατ. τόνοι (80%) οδηγούνται στους ΧΥΤΑ (Χώροι Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων), εκ των οποίων τα 3 εκατ. τόνοι είναι δυνητικά ανακυκλώσιμα και βιοαποικοδομήσιμα υλικά, τα οποία μεταφέρονται στους ΧΥΤΑ με κόστος μεταφοράς 135 εκατ. ευρώ. Η αξία των ανακυκλώσιμων υλικών ανέρχεται σε 200 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 150 εκατ. χάνονται λόγω κακής διαχείρισης και τα 50 εκατ. επιστρέφουν στην πραγματική οικονομία. Υπολογίζεται, επίσης, ότι η αξία του κομπόστ που θα μπορούσε να παραχθεί από βιοαποικοδομήσιμα υλικά ανέρχεται σε 30 εκατ. ευρώ.
Αρση αγκυλώσεων
«Η πολιτεία οφείλει άμεσα να προχωρήσει στην άρση υφιστάμενων δυσκολιών και αγκυλώσεων που προκύπτουν από το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο, όπως π.χ. δοκιμές αξιοποίησης αποβλήτων σε βιομηχανικές δραστηριότητες. Απαραίτητη και η θέσπιση κινήτρων, όπως το τέλος ταφής, αλλά και κριτηρίων για ένταξη σχετικών επενδύσεων στον αναπτυξιακό νόμο 4399/16 ή για “πράσινες” προμήθειες», καταλήγει ο ΣΕΒ.