Τα παγωμένα χαμόγελα των επτά «ισχυρών» ηγετών του κόσμου που έγιναν οκτώ με το ρετάλι της Ρωσίας… δηλαδή το «G7»που έγινε «G8» με επικεφαλής τον νέο πλανητάρχη, θα προσπαθήσουν εκεί στη Γένοβα, στις 20-22 Ιουλίου, να ξορκίσουν τη λέξη παγκοσμιοποίηση… Ωστόσο, όμως είναι και αδύναμοι και ανίκανοι να προσφέρουν ιδέες και λύσεις ώστε να θωρακισθεί ο κόσμος μόνο με τα καλά της παγκοσμιοποίησης… Ενώ εγώ θα αναζητώ καταφύγιο σε έναν από τους σημαντικότερους διανοητές της γερμανικής Δεξιάς, που όμως ανήκει στους «αναθεωρητές» της Ιστορίας. Τώρα, όσοι γνωρίζουν, ανατρέχουν και αυτοί στη θεωρητική βάση που παρέχει ο 75χρονος Ερνστ Νόλτε, δηλαδή πως η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας είναι η έσχατη φάση του καπιταλισμού…
Θα έχει προηγηθεί το ερχόμενο Σαββατοκύριακο στη Ρώμη η σύνοδος της οικονομικής ηγεσίας των Επτά (χωρίς την προσθήκη της Ρωσίας). Βεβαίως, η συνάντηση αυτή του οικονομικού «G7» δεν προσφέρεται για λαϊκή διασκέδαση… Βεβαίως… αφού θα ανακυκλώσουν τις απόψεις τους σε καίρια προβλήματα: όπως οι παγκόσμιες χρηματοοικονομικές μεταρρυθμίσεις, το ξέπλυμα του χρήματος, τα χρέη του Τρίτου Κόσμου (που μεταφέρονται από σύνοδο σε σύνοδο μαζί με τις υποσχέσεις) και τις νέες τεχνολογίες, θα προσπαθήσουν να τετραγωνίσουν τον κύκλο… δηλαδή τον ακριβή(!) προσδιορισμό της ύφεσης για να τον ξορκίσουν…
Ωστόσο, εγώ θα παρακολουθώ τους δυστυχείς υπουργούς της Ευρώπης του ευρώ… Ομως τους κατανοώ, καθώς μη θέλοντας να αντιληφθούν τη δυναμική του δολαρίου και να κοιτάξουν να κάνουν κάτι για να προφυλάξουν τις χώρες τους από τους κινδύνους της κοινωνικής ανάφλεξης… των ανέργων και της ύφεσης, τώρα αναβιώνουν τη ρητορεία Λαφοντέν! Σε κατάσταση νευρικής κρίσης, η Ευρώπη της ΟΝΕ προσπαθεί να διατηρήσει την ψυχραμία της, αλλά η κρίση από την Αμερική έχει πλησιάσει ταχύτατα και ορμητικά. Βεβαίως, η ηγετική οικονομική τετράς της Ευρώπης είχε άλλες προθέσεις… αλλά θα βρεθεί στη σκιά του Πολ Ο’ Νιλ. Φιλοδοξούσε η οικονομική υπουργική τετράς της Ευρώπης πως με τις προσδοκώμενες για φέτος καλύτερες επιδόσεις της ευρωοικονομίας, να πείσει τον Πολ Ο’ Νιλ ότι έκανε λάθος πριν, προφέροντας την «ταπεινωτική» λέξη «mystified». Να θυμίσω ότι ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ με τη λέξη αυτή εξέφραζε την «απορία»(!) του για το πώς η Ζώνη του Ευρώ θα παραμείνει αλώβητη -όπως διακηρύσσουν πολιτικοί και τραπεζίτες της ΟΝΕ- στους κραδασμούς που προκαλεί η επιβράδυνση της αμερικανικής και της παγκόσμιας οικονομίας, πιέζοντας εμμέσως για μείωση του επιτοκίου του ευρώ. Ωστόσο, δεν υπάρχουν περιθώρια ανοχής, καθώς το ευρώ είναι πολύ ανίσχυρο για να πείσει την Αμερική να αποδεχθεί μια νέα νομισματική τάξη πραγμάτων!
Τώρα, τη μείωση αυτή τη ζητεί απεγνωσμένως η Γερμανία. Προχθές, Παρασκευή, ο καγκελάριος της Γερμανίας, ενώπιον τραπεζιτών στο Βερολίνο, έκανε έκκληση προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να μειωθούν τα επιτόκια του ευρώ. Οπως επισήμανε στην ομιλία του ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, «η ΕΚΤ πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν της και τους αναπτυξιακούς ρυθμούς… εκτός από τη σταθερότητα των τιμών». Η λεκτική αυτή παρέμβαση του Γερμανού καγκελαρίου υποδηλώνει την αγωνία της Γερμανίας για τους ορατούς κινδύνους στην οικονομία της. Βεβαίως, έσπευσε ο Γερμανός καγκελάριος να καλμάρει τους φόβους, καθώς το «σύνδρομο της ύφεσης» αρχίζει να βυθίζει τη χώρα, διαβεβαιώνοντας πως η οικονομία δεν κινδυνεύει από την ύφεση…
Οι έμμεσες πλην σαφείς πιέσεις (αυτή τη φορά) από τον Γερμανό καγκελάριο προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, να προχωρήσει σε χαλάρωση της νομισματοπιστωτικής της πολιτικής, υπενθύμισαν τη σύγκρουση μεταξύ πολιτικών και τραπεζιτών. Βεβαίως, δεν διανοείται κανείς ούτε, βεβαίως, ο ίδιος ο Γκέρχαρντ Σρέντερ να θίξει την ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που την επιβάλλουν οι θεσμοί της Ευρώπης της ΟΝΕ και του Μάαστριχτ. Φυσικά, οι Γερμανοί δεν διανοούνται να «παίξουν» με την ανεξαρτησία της ΕΚΤ. Ωστόσο, το γεγονός ότι η αναπτυξιακή πορεία της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης του Μάαστριχτ -δηλαδή της Γερμανίας- χάνει την ισορροπία της καθώς επιβαρύνεται και από την υψηλή ανεργία, μεγεθύνει τις ανησυχίες. Να επιμανθεί ότι πλέον η αναχαίτιση των επιβραδυντικών πιέσεων που δέχεται η αναπτυξιακή πορεία των οικονομιών της Γερμανίας και της Ιταλίας, καθίσταται δυσχερής.
Να θυμίσουμε ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δηλαδή η εκτελεστική επιτροπή και οι 12 κεντρικοί τραπεζίτες των χωρών της Ζώνης του Ευρώ, που απαρτίζουν το 18μελές διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ, στο οποίο ήδη συμμετέχει και η χώρα μας, στις προηγούμενες συνεδριάσεις άφησε το επιτόκιο του ευρώ στα ίδια επίπεδα του 4,5% στα οποία είχε μειωθεί στη συνεδρίαση της 10ης Μαΐου του τρέχοντος έτους. Η επόμενη συνεδρίαση της ΕΚΤ πραγματοποιείται την ερχόμενη εβδομάδα και τώρα οι ελπίδες για μείωση αναθερμαίνονται…
Θλιβερές φιγούρες, πάντως, αυτοί οι πολιτικοί της Ευρώπης της ΟΝΕ στη σύγκρουσή τους με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Τυπικώς, την αφήνουν να παίξει «σωστά» το ρόλο της και, ουσιαστικώς, την υποσκάπτουν… Αλλά δεν έχουν και πλήρως άδικο. Ενώ το δημοσίευμα της Wall Street Journal, πως η Ουάσιγκτον απαιτεί από την Ιαπωνία και την Ευρώπη της ΟΝΕ να συμβάλουν και αυτές -και να μην τα περιμένουν όλα από την Αμερική- στη σταθερότητα του παγκόσμιου οικονομικού και νομισματικού συστήματος, έκανε ανάρπαστο το δολάριο! Η αμερικανική εφημερίδα έγραψε ότι η κυβέρνηση Μπους ζητάει να μειώσουν τα επιτόκιά τους οι κεντρικές τράπεζες της Ευρώπης και της Ιαπωνίας με περισσότερο επιθετικό τρόπο, όπως ακριβώς έκανε η FΕD.
Ενώ τα δραματικά στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας επιβεβαίωσαν ότι συνεχίζεται η εφιαλτική φυγή των άμεσων επενδυτικών κεφαλαίων από τη Ζώνη του Ευρώ. Οπως ανακοίνωσε η ΕΚΤ, οι καθαρές εκροές ανήλθαν στο ύψος των 20,8 δισ. ευρώ τον Απρίλιο, έναντι 4,5 δισ. ευρώ τον Απρίλιο του 2000. Να επισημανθεί ότι οι συνολικές καθαρές εκροές τους τέσσερις πρώτους μήνες του τρέχοντος έτους ανήλθαν στο πρωτοφανές ύψος των 106,8 δισ. ευρώ, σε σύγκριση με 47,4 δισ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του περασμένου έτους. Να θυμίσω ότι σε αιμορραγούσα πληγή για το ευρώ προς όφελος του δολαρίου είχε εξελιχθεί η φυγή των κεφαλαίων από τη Ζώνη του Ευρώ το 1999 και το 2000. Οι αθρόες καθαρές εκροές άμεσων επενδυτικών κεφαλαίων από τη Ζώνη του Ευρώ έχουν προσελκυσθεί στο σύνολό τους από τις αμερικανικές αξίες! Τα παραπάνω στοιχεία της ΕΚΤ υποδηλώνουν ότι οι διεθνείς επενδυτές εξακολουθούν να εμπιστεύονται τις επενδύσεις τους στις αμερικανικές και όχι στις ευρωπαϊκές αξίες, παρά τη δραματική εξασθένηση της αμερικανικής οικονομίας. Και αν εξαιρέσει κανείς την ασφάλεια των αμερικανικών ομολόγων, το γεγονός ότι οι αμερικανικές μετοχές έχουν προσελκύσει σχεδόν στο σύνολό τους τα κεφάλαια αυτά και όχι οι ευρωπαϊκές μετοχές, είναι πολλαπλώς αξιοσημείωτο.
24ωρη πλανητική ενημέρωση