Ερωτήματα για τη δυνατότητα της Ελλάδας να επιταχύνει την αναπτυξιακή της δυναμική, ώστε να ανακτήσει το χαμένο έδαφος της κρίσης, διατυπώθηκαν χθες σε συζήτηση στρογγύλης τραπέζης που οργάνωσε η αυστραλιανή πρεσβεία, για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας μετά την έξοδο από το μνημόνιο.
Οι περισσότεροι ομιλητές –ακαδημαϊκοί και τραπεζικοί αναλυτές– εμφανίσθηκαν μάλλον ανήσυχοι, αν όχι απαισιόδοξοι, καθώς διαπίστωσαν ότι τα προηγούμενα χρόνια μπορεί να αντιμετωπίσθηκε μεν το δημοσιονομικό πρόβλημα, αλλά δεν έγιναν οι διαρθρωτικές αλλαγές που ήταν ίσως πιο απαραίτητες για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Επισημάνθηκε, μεταξύ άλλων, ότι το ελληνικό ΑΕΠ εξακολουθεί να στηρίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην κατανάλωση και όχι όσο θα έπρεπε στις επενδύσεις και στις εξαγωγές. Οι επενδύσεις (12%-13% του ΑΕΠ) μειώθηκαν κατά τη διάρκεια της κρίσης από περίπου 60 δισ. ευρώ σε περίπου 20-25 δισ. ευρώ. Οι εξαγωγές, σημείωσαν οι ομιλητές, αυξήθηκαν μεν (από 19% σε 34% του ΑΕΠ), αλλά όχι τόσο όσο σε άλλες χώρες, όπως η Πορτογαλία, μετά το αντίστοιχο πρόγραμμα και επιπλέον είναι φθηνές.
Τους ομιλητές προβλημάτισε, επίσης, το κατά πόσον θα υπάρξει αποφασιστικότητα από το πολιτικό σύστημα να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις. «Δεν είμαι σίγουρη ότι μάθαμε το μάθημά μας», σχολίασε μία εξ αυτών, ενώ ένας άλλος σημείωσε ότι αποφύγαμε μεν το Grexit, αλλά τα περισσότερα διαρθρωτικά προβλήματα παραμένουν και αυτό σημαίνει ότι «χάθηκαν 10 χρόνια».
Χαρακτηριστικά αναφέρθηκε η παιδεία και ο δημόσιος τομέας, που εξακολουθούν να υποφέρουν, αν δεν έγιναν βήματα πίσω.
Εγινε βεβαίως αναφορά και σε θετικά στοιχεία. Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε ότι όλοι συμφωνούν πλέον στην ανάγκη μείωσης των φόρων, ότι το Grexit δεν βρίσκεται στο τραπέζι, ότι η αβεβαιότητα απομακρύνθηκε μετά τη συμφωνία του Eurogroup. Ενας ομιλητής σημείωσε ότι παρά τις καθυστερήσεις έγιναν πολλές μεταρρυθμίσεις, ότι η χώρα είναι φθηνή και υπάρχει υπερπροσφορά σχετικά καλού εργατικού δυναμικού, και επιπλέον είναι μια χώρα με «σκληρό νόμισμα». Ολα αυτά ενδιαφέρουν τους επενδυτές.
Οι ομιλητές προέβλεψαν ρυθμό ανάπτυξης περίπου 2% για το 2018 και το 2019 και στη συνέχεια κοντά στο 1%, κάτι που είναι απογοητευτικό, αλλά και συμβατό με την ανάλυση βιωσιμότητας χρέους της Κομισιόν. Ενας εξ αυτών πρότεινε ως μια διέξοδο να χρησιμοποιείται το 1,5% του ΑΕΠ από το πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5% του ΑΕΠ για επενδύσεις, αντί για την εξόφληση του χρέους. Αλλά αυτό πρέπει να το δεχθούν οι δανειστές. Τη συζήτηση συντόνισε η πρεσβευτής της Αυστραλίας Κέιτ Λόγκαν.