Σε «επικίνδυνα» νερά έχει αρχίσει να εισέρχεται εκ νέου η αμερικανική αγορά κατοικίας, λίγα μόλις χρόνια μετά την κατάρρευσή της, η οποία πυροδότησε την παγκόσμια οικονομική κρίση. Πλέον, όπως προκύπτει από έρευνα της εταιρείας RealtyTrac από την ανάλυση 475 κομητειών (κάτι ανάλογο των δικών μας δήμων), σχεδόν μία στις πέντε περιοχές είναι σήμερα πιο ακριβή για την απόκτηση κατοικίας, σε σχέση με τον μέσο όρο των τιμών από τις αρχές του 2000 μέχρι σήμερα. Συγκεκριμένα, βρέθηκε ότι οι τιμές των κατοικιών σε 98 δήμους είναι πλέον ακριβότερες από τον μέσο όρο, καθώς αφενός μεν οι αξίες έχουν ενισχυθεί κατακόρυφα, αφετέρου τα εισοδήματα υπολείπονται αισθητά.
Η πλέον «υπερτιμημένη» περιοχή είναι αυτή του Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, όπου ένας κάτοικος θα έπρεπε να δαπανήσει το 98% του διαθέσιμου εισοδήματός του (μέσος όρος), προκειμένου να μπορέσει να χρηματοδοτήσει την αγορά και αποπληρωμή (μέσω στεγαστικού δανείου) ενός ακινήτου, δεδομένου ότι η μέση προσφερόμενη τιμή πώλησης διαμορφώνεται πλέον σε σχεδόν 500.000 ευρώ. Μάλιστα, στο Μπρούκλιν, αλλά και στο Μανχάταν, στο Σαν Φρανσίσκο και σε μερικές λιγότερο γνωστές διεθνώς κομητείες, οι τιμές είναι πλέον υψηλότερες ακόμη και σε σχέση με την περίοδο της «φούσκας» στην αγορά κατοικίας, δηλαδή κατά την τριετία 2005-2008. Αλλες μεγάλες πόλεις που θεωρούνται πλέον πολύ ακριβές για την πλειονότητα των κατοίκων είναι το Λος Αντζελες, η Βοστώνη και το Ντάλας του Τέξας.
Οι επενδυτές και οι ξένοι αγοραστές έχουν κατακλύσει τις ακριβότερες περιοχές των ΗΠΑ, με αποτέλεσμα οι τιμές να αυξάνονται συνεχώς, στερώντας από τους κατοίκους των εν λόγω περιοχών τη δυνατότητα απόκτησης κατοικίας, με αποτέλεσμα να παραμένουν στο ενοίκιο, όπου όμως κι εκεί οι τιμές συνεχώς αυξάνονται. Σύμφωνα με τα στοιχεία του δείκτη τιμών κατοικιών S&P/Case-Shiller, κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους, οι τιμές έχουν αυξηθεί κατά 4,9% σε όλη τη χώρα, ενώ σε σχέση με το χαμηλότερο σημείο της αγοράς, τον Φεβρουάριο του 2012, οι τιμές έχουν αυξηθεί συνολικά 25% κατά μέσον όρο. Την ίδια στιγμή, η αύξηση των εισοδημάτων δεν έχει ούτε καν πλησιάσει αυτόν τον ρυθμό, με αποτέλεσμα η απόκτηση κατοικίας να απομακρύνεται όλο και περισσότερο για μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων.