«Εσίγησαν από χθες τα πυροβόλα εις όλα τα φινλανδικά μέτωπα», αναφέρει το πρωτοσέλιδο της «Καθημερινής» στις 14 Μαρτίου 1940. Την προηγουμένη, 13 Μαρτίου, είχε τεθεί σε εφαρμογή η ανακωχή που υπογράφηκε μία ημέρα πριν ανάμεσα στη Φινλανδία και τη Σοβιετική Ένωση στη Μόσχα. «Αλλεπάλληλα τηλεγραφήματα των εν Ελσίνσκι Άγγλων ανταποκριτών αναφέρουν ότι από της 11ης ώρας σήμερον ετέθη εις εφαρμογήν η ανακωχή. Από της ώρας ταύτης εσίγησαν οριστικώς τα πυροβόλα εις όλα τα μέτωπα και τα στρατεύματα απεσύρθησαν εις απόστασιν επτά χιλιομέτρων από του σημείου της επαφής».
Ο επονομαζόμενος «Πόλεμος του Χειμώνα» είχε διαρκέσει 104 ημέρες, μετά την εισβολή του Κόκκινου Στρατού σε φινλανδικά εδάφη, η οποία δικαιολογήθηκε στο όνομα της ανάγκης προστασίας της χώρας από τη γερμανική επιθετικότητα. Με τη συνθηκολόγησή της στις 12 Μαρτίου, η Φινλανδία αναγκάστηκε να κάνει σημαντικές εδαφικές παραχωρήσεις. Μάλιστα, η είδηση της λήξης του πολέμου εξέπληξε τους Φινλανδούς: «Εις την φινλανδικήν πρωτεύουσαν την σύναψιν της φινλανδορωσσικής ειρήνης ανήγγειλεν από ραδιοφώνου ο υπουργός των Εξωτερικών κ. Τάννερ. Οι κάτοικοι ήκουσαν τας ανακοινώσεις εν μέσω νεκρικής σιγής, άνδρες δε και γυναίκες εθεάθησαν να κλαίουν καθ’ όσον ο πληθυσμός είχε την ιδέαν ότι ο στρατάρχης Μαννερχάιμ και η κυβέρνησις θα απεφάσιζον την συνέχισιν του αγώνος. Αμέσως μετά την ανακοίνωσιν του κ. Τάννερ, αι σημαίαι υψώθησαν μεσίστιοι εις τα δημόσια κέντρα», συνεχίζει η «Καθημερινή».
Εξεπλάγησαν όμως και οι ίδιοι οι στρατιώτες: «Πολλοί εκ των Φινλανδών στρατιωτών δεν είχον πληροφορηθή ότι υπεγράφη συμφωνία ειρήνης. Πυρά πυροβολικού, τα οποία εγίνοντο εις τον ισθμόν της Καρελίας εσταμάτησαν αποτόμως. Εις πολλούς εκ των ανδρών, η επιτευχθείσα ειρήνη παρέσχε την ευκαιρίαν να κοιμηθούν, διότι από ημερών άυπνοι. Εις τον ισθμόν της Καρελίας οι στρατιώται επί μήνας δεν ηδυνήθησαν να αναπαυθούν. Πολλοί εξ αυτών εμάχοντο και εβάδιζον ενίοτε μηχανικώς».
Στις δηλώσεις του, ο Φινλανδός υπουργός Εξωτερικών Βάινο Τάνερ αναγνώρισε ότι οι όροι της συνθηκολόγησης ήταν επαχθείς: «Οι όροι ήσαν απροσδοκήτως βαρείς εν συγκρίσει προς τα επιτευχθέντα υπό το εχθρού κατά τον πόλεμον. Αι αξιώσεις βαίνουν πέραν εκείνων αι οποίαι προεβλήθησαν το φθινόπωρον. Οι αντιπρόσωποί μας ηγωνίσθησαν ματαίως να τας τροποποιήσουν και επειδή δεν ήτο δυνατόν να επιτύχωμεν καλλίτερα αποτελέσματα διά της συνεχίσεως του πολέμου, εθεωρήθη φρόνιμον να αποδεχθώμεν τους όρους αυτούς της ειρήνης, παρά να συνεχίσωμεν ένα άπελπιν αγώνα. Δεν μας υπεβλήθησαν πολιτικής φύσεως όροι. Η Σοβιετική Ένωσις δεν θα επεμβαίνη εις τα εσωτερικά μας πολιτικά ζητήματα. Η κυβέρνησις Κουζίνεν παρεμερίσθη. Η ειρήνη είναι πολύ επαχθής και η κυβέρνησις μετά μεγάλου δισταγμού απεδέχθη τους όρους», αναφέρει η «Καθημερινή».
Οι παραχωρήσεις που συμφωνήθηκαν στη Μόσχα ξεπερνούσαν τις προπολεμικές αξιώσεις των Σοβιετικών. Η Φινλανδία παρέδωσε στην ΕΣΣΔ ένα τμήμα της Καρελίας, ολόκληρο τον ισθμό της Καρελίας και τις περιοχές βόρεια της λίμνης Λάντογκα. Μέσα σε αυτές, περιλαμβάνονταν το Βίμποργκ –μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας– καθώς και μεγάλο τμήμα των εκτάσεών της όπου υπήρχαν βιομηχανικές μονάδες. Επίσης, παρέδωσε μέρος της περιοχής Σάλα, τη χερσόνησο Ρίμπατσι και τέσσερα νησιά στον Κόλπο της Φινλανδίας, ενώ η στρατιωτική βάση στο νησί Χάνκο παραχωρήθηκε στους Σοβιετικούς για 30 χρόνια. Για πολλούς, ο Πόλεμος του Χειμώνα ήταν ο κύριος λόγος για τον οποίο η Φινλανδία συμμετείχε στη γερμανική επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης το 1941, προκειμένου να ανακτήσει τις περιοχές που έχασε.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Θανάσης Συροπλάκης
