Η Γαλλία βγήκε από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σοβαρά εξασθενημένη ως έθνος. Η ήττα από τα γερμανικά στρατεύματα και η συνθηκολόγηση του Ιουνίου 1940 έπληξαν το κύρος της ως μεγάλης ευρωπαϊκής και παγκόσμιας δύναμης. Ως έναν βαθμό, το κύρος της Γαλλίας αποκαταστάθηκε χάρη στην ύπαρξη της αντίστασης. Εκτός Γαλλίας, ο στρατηγός Σαρλ Ντε Γκωλ συγκρότησε το κίνημα των Ελευθέρων Γάλλων, έχοντας ως έδρα αρχικά το Λονδίνο και στη συνέχεια το Αλγέρι. Ο Ντε Γκωλ παρουσίαζε εαυτόν ως τον αληθινό αντιπρόσωπο του έθνους, κάνοντας πολλούς να τον χαρακτηρίσουν ως ματαιόδοξο. Στην πραγματικότητα τούτη η στάση του Γάλλου στρατηγού ήταν εμπνευσμένη από τη βαθύτατη πίστη του στο μεγαλείο της Γαλλίας, το οποίο έπρεπε κάποιος να αναβιώσει.
Το 1944 ο Ντε Γκωλ ήταν ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης για να αναλάβει τα ηνία της χώρας του. Η κυβέρνησή του, ωστόσο, παρέμεινε στην εξουσία για αρκετό χρονικό διάστημα και μετά το τέλος του πολέμου. Τον Ιανουάριο του 1946 ο Ντε Γκωλ παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία ευρισκόμενος αντιμέτωπος με πληθώρα προβλημάτων. Συν τοις άλλοις, η Γαλλική Εθνοσυνέλευση δεν συμμεριζόταν τις απόψεις του για την αύξηση των αρμοδιοτήτων του προέδρου, θέση την οποία εποφθαλμιούσε φυσικά ο ίδιος. Ήλπιζε πως υπό τον κίνδυνο της ακυβερνησίας θα επέστρεφε στην εξουσία έπειτα από λαϊκή απαίτηση. Οι ελπίδες του διαψεύστηκαν.
Η Τέταρτη Γαλλική Δημοκρατία κατέρρευσε μέσα στο 1958 αδυνατώντας να προσφέρει λύσεις στα μείζονα προβλήματα που ταλάνιζαν τη Γαλλία μεταπολεμικά – μεταξύ αυτών και η αποαποικιοποίηση. Τον Ιούνιο ανατέθηκε στον Ντε Γκωλ η πρωθυπουργία και η ευθύνη για την κατάρτιση ενός νέου συντάγματος. Ο Ντε Γκωλ ενίσχυσε σημαντικά τις αρμοδιότητες του προέδρου περιορίζοντας ταυτόχρονα τα δικαιώματα του Κοινοβουλίου. Μετέτρεψε έτσι το πολίτευμα της Γαλλίας σε ημιπροεδρικό. Βάσει του νέου συντάγματος, ο πρόεδρος εκλεγόταν με θητεία επτά ετών, είχε τη δυνατότητα επανεκλογής, επέλεγε τον πρωθυπουργό δίχως την έγκριση του Κοινοβουλίου, είχε το δικαίωμα να αναλαμβάνει έκτακτες εξουσίες και να προκηρύξει εθνικές εκλογές.
Ο Σαρλ Ντε Γκωλ εξελέγη πρώτος πρόεδρος της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας στις εκλογές της 21ης Δεκεμβρίου 1958. «Αφ’ ής το 1852 ο Ναπολέων Γ΄ εξελέγη διά δημοψηφίσματος Αυτοκράτωρ των Γάλλων, ουδέποτε η Γαλλία περιέβαλε με τόσην εξουσίαν άλλην προσωπικότητα, πλην της του στρατηγού Ντε Γκωλλ, μετά την χθεσινήν θριαμβευτικήν ψηφοφορίαν των 80.000 περίπου εκλεκτόρων, οι οποίοι με πλειοψηφίαν 78,49% (62.310) ψήφων ανέδειξαν αυτόν πρόεδρον της Δημοκρατίας, βάσει του Συντάγματος, το οποίον ο ίδιος κατήρτισε και διά του οποίου ενεκαινιάσθη η 5η γαλλική Δημοκρατία», έγραψε η «Καθημερινή» στο πρωτοσέλιδό της στις 23 Δεκεμβρίου 1958.
Ο Σαρλ Ντε Γκωλ ανέλαβε επισήμως τα καθήκοντα του προέδρου στις 8 Ιανουαρίου 1959. Παρέμεινε στην προεδρία έως τον Απρίλιο του 1969 και έφυγε από τη ζωή τον Νοέμβριο του 1970.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
