Εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών

H καθιέρωση μιας «γιορτής των τεχνών του υψηλού» ανάγεται στο 1955, όταν ο τότε αρμόδιος υπουργός, Γεώργιος Ράλλης, ανέθεσε στον σκηνοθέτη Ντίνο Γιαννόπουλο τη διοργάνωση, κορωνίδα της οποίας υπήρξε η παρουσία του Δημήτρη Μητρόπουλου, με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Νέας Υόρκης. Με αποκλειστική του έδρα το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού αρχικά, το Φεστιβάλ Αθηνών ορίζεται από τη σύστασή του ως προνομιακός χώρος φιλοξενίας σημαντικών διεθνώς καλλιτεχνών και ως πεδίο διαλόγου της εγχώριας με την ξένη δημιουργία.

«Τελείωσε το εφετεινό “Φεστιβάλ Αθηνών”, και σωστό και δίκαιο είναι να αναγνωρίση κανείς ότι επέτυχε. Αυτή η στήλη έχει και ιδιαιτέρα υποχρέωσι, διότι την άνοιξι είχε προφητεύσει ακριβώς το αντίθετο. Είναι αλήθεια ότι του είχε γίνει η πιο πρωτότυπη προδιαφήμισις που έχει ποτέ γίνει σε φεστιβάλ. Ένας ατέλειωτος καυγάς άπλωνε πλούσια συλλογή από τα δικά του άπλυτα σε όλες τις εφημερίδες, κανείς δεν ησχολείτο να πη καλό λόγο, μια αισιόδοξη πληροφορία για το μελλοντικό πρόγραμμα, και το κοινό σχημάτιζε, από τις γκρίνιες, τις κατηγορίες, μια εικόνα που δεν είχε τίποτε το ενθαρρυντικό.»

Διαβάστε: Έναρξη Φεστιβάλ Επιδαύρου-Αθηνών, της Δηώς Καγκελάρη (Ελλάδα 20ός αιώνας, 1950-1960, τόμος Β).