Αξίζει να σπαταλήσουμε λίγο χρόνο για να ετοιμάσουμε σπιτικούς ζωμούς που θα απογειώσουν τα φαγητά μας.
- Ακόμη και το πιο απλό ριζότο γίνεται έδεσμα περιωπής αν στην παρασκευή του χρησιμοποιήσουμε ζωμό κότας, κρέατος ή όποιον άλλο έχουμε διαθέσιμο. Αλλά και ένα «λευκό» πιλάφι αποκτά γευστική υπόσταση αν μαγειρευτεί σε ένα αρωματικό ζουμί, ακόμη και αν δεν βάλουμε τίποτε άλλο κατά το μαγείρεμα.
- Το ίδιο ισχύει και για ζυμαρικά που μαγειρεύουμε «βουτηχτά», δηλαδή σε μετρημένο υγρό μέχρι να το απορροφήσουν, όπως είναι τα γιουβέτσια και τα «μοδάτα» κριθαρότα και τραχανότα (μανέστρα ή τραχανάς που μαγειρεύουμε όπως το ριζότο, με σταδιακή προσθήκη ζωμού). Για παράδειγμα, με ζουμί από κόκαλα και κεφάλια ψαριού φτιάχνουμε ένα νοστιμότατο θαλασσινό γιουβετσάκι, το οποίο ενισχύουμε απλώς με λίγα λαχανικά και μυρωδικά.
- Οι σάλτσες που φτιάχνονται με ζωμό αποκτούν χαρακτήρα και ένταση. Για κάποιες σάλτσες μάλιστα δεν χρειάζεται τίποτα άλλο παρά ένας δυνατός ζωμός, λίγο κρασί και ίσως λίγο μέλι ή μουστάρδα.
- Μπορεί να φαίνεται σπάταλο, αλλά και ένα κρέας ή ένα κοτόπουλο μαγειρευτό «ενισχύεται» σημαντικά αν το υγρό του μαγειρέματος δεν είναι σκέτο νερό, αλλά ζωμός. Ακόμη και αν δεν το κάνουμε καθημερινά, αξίζει να το «εφαρμόσουμε» σε γιορτινά μαγειρέματα. Επίσης, ένα καθημερινό λαδερό νοστιμίζει σε βαθος μαγειρεμένο μέσα σε ζωμό λαχανικών ή σε ένα γρήγορο «τσάι» μυρωδικών.
- Μέχρι και σε σούπες αξίζει να χρησιμοποιήσουμε ζωμούς: μια ψαρόσουπα βρασμένη σε ζωμό λαχανικών ή μυρωδικών γίνεται διπλά νόστιμη, ενώ, αν δοκιμάσουμε τη ρεβιθάδα φτιαγμένη μέσα σε ζουμί κρέατος, θα ξεχάσουμε τις απλές, νηστήσιμες εκδοχές της.