Και να λοιπόν που μάθαμε να ξαναζούμε ήσυχα, ήσυχα κι απλά. Εξαιτίας μιας πρωτόγνωρης βίας, κλειστήκαμε στο σπίτι, σε κλοιό αυστηρώς οικογενειακό, και η ζωή άρχισε να οργανώνεται από την αρχή. Στο επίκεντρό της τα καθημερινά γεύματα. Άσκηση για δυνατούς λύτες αυτή, αφού η ρουτίνα του εγκλεισμού είναι αποχαυνωτική και χρειάζεται διπλή προσπάθεια για να γίνουμε ευρηματικοί. Εγώ θα σας πρότεινα να αναζητήσετε στην πολύτιμη γαστρονομική φαρέτρα του «Γαστρονόμου» ιδέες για πρωτότυπα φαγητά και, γιατί όχι, να βρείτε το κατάλληλο κρασί για να τα συνοδεύσετε, είτε στη γειτονική είτε σε κάποια από τις ηλεκτρονικές κάβες. Υπάρχουν ευτυχώς και… comfort wines, κρασιά της τρυφερότητας όπως τα λέω εγώ, που θα μας κάνουν να ανασάνουμε βαθιά, να χαμογελάσουμε, να ξεχαστούμε και να πιούμε στην υγεία των καλών ημερών, που, δεν μπορεί, θα έρθουν!
Το άρωμα του λευκού
Από τα κατεξοχήν τρυφερά, comfort κρασιά είναι τα λευκά αρωματικά. Μοσχοφίλερο, Μαλαγουζιά, Μοσχάτο, Sauvignon Blanc και τα χαρμάνια αυτών. Τραγανά και παιχνιδιάρικα, ξυπνούν με τον δικό τους τρόπο αναμνήσεις ανεμελιάς, διακοπών, νεανικής τρέλας, που είναι ό,τι καλύτερο γι’ αυτές τις μέρες που το τοπίο της καθημερινότητάς μας δεν αλλάζει. Μας ανοίγουν παράθυρα σε κήπους, σε πέργκολες με νυχτολούλουδα, σε δενδρώνες εσπεριδοειδών. Όχι τόσο αρωματικό, αλλά απόλυτα comfort είναι το Σαββατιανό. Φιλικό, οικείο, παρηγορητικό. Όπως άλλωστε και ημοσχοθυγατέρα του, η Ρετσίνα, που μόνο καλές μνήμες έχει να μας φέρει στον νου. Μεζέδες σε διακοπές, παλιομοδίτικα ταβερνάκια με γαυράκι τηγανητό και κεφτεδάκια με σκόρδο.
Το ροζ της αθωότητας
Αν ένα ποτήρι με στραφταλιστό, ανοιχτόχρωμο ροζέ κρασί δεν σας φτιάχνει αμέσως τη διάθεση, τότε πρέπει να συμβουλευτείτε κάποιον ειδικό. Αστειεύομαι βέβαια, αλλά πιστεύω βαθιά ότι το ροζ χρώμα των κρασιών μάς βγάζει τη γλώσσα, προκαλώντας μας σε ένα τρελό κυνηγητό ανάμεσα σε τριαντάφυλλα, φράουλες, κεράσια, τσιχλόφουσκες και ροζ συριανά λουκούμια. Με οξύτητες που ταιριάζουν δίπλα σε μακαρόνια με κόκκινη φρέσκια σάλτσα και σε σπιτικές πίτσες μαργαρίτα, θα κάνουν τη βραδιά των «εγκλείστων» βραδιά παραμυθιού. Αναζητήστε τα ανάμεσα σε Μοσχοφίλερα, Syrah, Grenache Rouge, Cabernet Sauvignon, Μαυροδάφνη, Αυγουστιάτη, Νεγκόσκα και Ξινόμαυρο.
Τα «εύκολα» κόκκινα
Οι δύσκολες βραδιές των ημερών της απομόνωσης δεν θέλουν μεγάλα και δύσκολα κόκκινα κρασιά. Κρατήστε τα για μετά, που θα το γλεντήσουμε. Τώρα αναζητήστε μαλακά κόκκινα κρασιά, δεξαμενής κυρίως, για να κρατάνε την παρηγορητική φρεσκάδα τους και να συνοδεύουν τα νόστιμα μπιφτεκάκια, το παστίτσιο, τα σουτζουκάκια με πουρέ. Τα σκήπτρα κρατούν τα Αγιωργίτικα και τα Merlot, η Λημνιώνα και τα κρητικά χαρμάνια, ελληνικά Pinot Noir, δεξαμενής πάντα.
Εις τον αφρόν των ποτηριών
Αρχίστε, συνεχίστε, τελειώστε το γεύμα, το δείπνο, την ημέρα σας με ένα ποτήρι αφρώδες και αλλάξτε διάθεση. Οι αεικίνητες φυσαλίδες μάς παρασύρουν προς τα πάνω. Εμπρός λοιπόν, ας πιούμε να γιορτάσουμε κάθε στιγμή της ζωής. Λευκά, ροζέ, ξηρά, ημίξηρα, ημίγλυκα, γλυκά, τα ελληνικά αφρώδη κρασιά εκτείνονται σε μια απίστευτη γκάμα, που μόνος σκοπός της είναι να μας κάνει να χαμογελάσουμε.
Επίλογος
Διαλέξτε τα κρασιά σας από τις ιστοσελίδες του «Οινοχόου» και του «Γαστρονόμου» και αναζητήστε τα στις κάβες που παραμένουν ανοιχτές, αλλά και στα ενημερωμένα ράφια των μεγάλων σούπερ μάρκετ. Και φυσικά από τις διαδικτυακές κάβες, που είναι πάντα στη διάθεσή μας. Και μη διστάσετε να τσουγκρίσετε τα ποτήρια σας με τους φίλους μέσω Skype, Messenger κ.λπ., κ.λπ. «A la guerre comme a la guerre»*, έλεγε η γιαγιά μου.
* Στον πόλεμο, όπως στον πόλεμο.