Η υπεραιωνόβια «Μουριά» της Καλλιδρομίου
Δική της κατηγορία από μόνη της η Μουριά. Καφενείο από τα πιο παλιά όλης της Αθήνας, με έτος ίδρυσης το 1915. Κέντρο κοινωνικότητας για παππούδες των Εξαρχείων, για νέους, για περαστικούς, για οικογένειες με παιδιά, για τουρίστες που ζητάνε καμιά φορά Bloody Mary και ακούνε ως αντιπρόταση «τσίπουρο και ντομάτα», για ζωγράφους, πολιτικούς και ποιητές, για την κυρία Κικίτσα με τη φωτογραφία και το κέντημά της κορνιζαρισμένα και κρεμασμένα στον τοίχο μαγαζιού, για ξενύχτηδες (τη μία μέρα τη βδομάδα που γίνεται από σπόντα αφτεράδικο). Η Μουριά είναι η κυρία Έφη, η κόρη της η Αρετή και πιο πολύ απ’ όλους ο Χρήστος, πατέρας της τελευταίας και «πατέρας όλης της γειτονιάς» όπως λέει η ίδια.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο