«Πώς μπλέχτηκα με τη μαγειρική; Εγώ ήμουν για χρόνια καπετάνιος στο Εμπορικό Ναυτικό και γεννημένος Αθηναίος. Επιστρέφοντας από ένα μπάρκο στο εξωτερικό, τον Αύγουστο του 1972, ξεμπάρκαρα στη Γερμανία για να δω τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου. Δεν βρήκα όμως ξενοδοχείο και έφυγα για την Ελλάδα. Η Αθήνα τον Αύγουστο έρημη».
«Πήγα στον Πειραιά για κάποιες δουλειές και σε ένα κιόσκι του ΕΟΤ ρώτησα πού να πάω για διακοπές. “Στη Μύκονο”, μου απάντησαν. Παίρνω το βαπόρι, φτάνω στο νησί κι επειδή δεν υπήρχε άδειο ξενοδοχείο, πήγα σε ένα Rooms to Let στον Τούρλο, στην περιοχή όπου αργότερα θα ήταν το σπίτι μου… Το ίδιο βράδυ κατέβηκα στον Γιαλό και πήγα να φάω σε ένα εστιατόριο, τον Ζαννή, γεμάτο κόσμο. Με έβαλαν σε ένα τραπεζάκι με μια άγνωστη κυρία, της εξηγώ πώς βρέθηκα στο νησί και της γκρίνιαζα. “Στη Μύκονο είτε δεν θα σου αρέσει, οπότε σήκω και φύγε αύριο κιόλας, είτε θα σου αρέσει και θα μείνεις για το υπόλοιπο της ζωής σου”, μου απάντησε. Δεν την είδα ποτέ ξανά».
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο
