«Τώρα είν’ Μάης κι άνοιξη, τώρα είν’ καλοκαίρι»
Μήνας αγαπητός ο Μάιος, της ανοιξιάτικης κορύφωσης και της χαράς της ζωής, γεμάτος γιορτές και συμβολισμούς. Συμπίπτει με τις σαράντα ημέρες από την Ανάσταση του Χριστού μέχρι την Ανάληψή του και, σύμφωνα με τη χριστιανική πίστη, ο Χριστός βρίσκεται ακόμη ανάμεσα στους ανθρώπους και μαζί του οι ψυχές των νεκρών αγαπημένων. Με μια σπαρακτική συμπόνια πίστευαν ότι οι ανάλαφρες ψυχές κάθονταν αυτό το διάστημα στα τρυφερά βλαστάρια του σταριού και των αμπελιών, γι’ αυτό δεν τα έκοβαν, «μην τύχει και πέσουν οι ψυχές που είναι καθισμένες εκεί και χτυπήσουν και κλαίνε». Ούτε ξαράχνιαζαν τις γωνιές, γιατί κι εκεί κάθονται οι ψυχές, όπως και στις απλωμένες μπουγάδες.
Διαβάστε περισσότερα στο Gastronomos.gr