Αν ερχόταν ένας ξένος και μας ρώταγε τι γλυκό να φάει στην Ελλάδα, θα τον στέλναμε για μπουγάτσα. Δεν υπάρχει πιο νόστιμο, πιο τρυφερό και παρηγορητικό κέρασμα από την μπουγάτσα. Είναι λοιπόν ελληνική η μπουγάτσα; Όχι ακριβώς. Και είναι όντως γλυκό; Και ναι και όχι.
Στο κλασικό ερώτημα «ελληνικό ή τουρκικό;», που επανέρχεται ξανά και ξανά με διάφορες αφορμές – πότε για τον καφέ, πότε για τον μπακλαβά – θα απαντήσουμε με σολομώντειο τρόπο. Διπλωματικά. Είναι λοιπόν και ελληνική εφόσον την παρασκευάζουν, την τρώνε και την απολαμβάνουν Έλληνες παλαιόθεν. Ποιος, πού την εφηύρε; Εδώ σκουραίνουν τα πράγματα. Λένε ότι υπήρχε ήδη από την εποχή του Βυζαντίου, ενώ η ετυμολογία της λέξης μας οδηγεί ακόμα πιο πίσω. Το σίγουρο είναι ότι επί ελληνικού εδάφους ήρθε με τους Μικρασιάτες πρόσφυγες και θεωρήθηκε βορειοελλαδίτικη παράδοση γιατί εκεί εγκαταστάθηκαν πολλοί πρόσφυγες που άνοιξαν τα εργαστήριά τους.
Διαβάστε την συνέχεια στον Γαστρονόμο