Σε όλη την Ιταλία η πάστα δεν είναι κυρίως, αλλά πρώτο πιάτο, που σερβίρεται με κάποια σάλτσα και σχεδόν ποτέ με κρέας, με εξαίρεση τη σάλτσα ραγού.
Ειδικά στη Ρώμη τη σερβίρουν με ρομάνο, που είναι το τριμμένο πεκορίνο της περιοχής. Συνήθως τα ζυμαρικά τα βράζουν σε νερό αλμυρό σαν τη Μεσόγειο και τα τραβάνε με τσιμπίδα, εντελώς αλ ντέντε, για να τα ρίξουν μέσα στη σάλτσα μαζί με λίγο από το αμυλούχο ζουμί τους, έτσι ώστε να ολοκληρωθεί το μαγείρεμά τους σε μια συνύπαρξη σε ένα μεγάλο τηγάνι κι εκεί να ενωθούν οι γεύσεις και να δέσουν τα υλικά.
Τα βράδια στις τρατορίες έτυχε να φάμε και μέτρια σουπλί και αποτυχημένες σαλτιμπόκες, αλλά τις πάστες τις πετύχαιναν παντού! Φάγαμε γύρω στις 14 μακαρονάδες και είναι σίγουρα λόγος για να επιστρέψουμε στη Ρώμη με την πρώτη ευκαιρία.
Ristorante Pecorino
Το Pecorino ήταν το αγαπημένο μου μαγαζί από όσα καθίσαμε να φάμε στη Ρώμη. Ένα οικογενειακό ριστοράντε, όπου στο ισόγειο βρίσκεται η κουζίνα και η είσοδος του μαγαζιού. Αυτός ο όροφος λειτουργεί κάπως σαν προθάλαμος με βιτρίνες με ζαρζαβατικά και κάποια προετοιμασμένα πιάτα, μια τηλεόραση για να μη χάνει αγώνα της Ρόμα ο μάγειρας και ιδιοκτήτης, Αλφρέντο Λουκαρίνι, και δύο τραπεζάκια – το ένα σίγουρα καπαρωμένο δικό του, για να κάθεται προσηλωμένος με γυρισμένη την πλάτη στον έξω κόσμο όταν παίζει η Ρόμα και το οπτικό πεδίο του να περιορίζεται σε μερικά εκατοστά γύρω από την οθόνη.
Φήμες λένε ότι εδώ διπλοτηγανίζουν τις καλύτερες αγκινάρες alla giudia της Ρώμης. Τις δοκιμάσαμε, ήταν πράγματι εξαιρετικές, όπως επίσης δοκιμάσαμε και δροσερές πουνταρέλε, ριγκατόνι αματριτσιάνα, σπαγκέτι καρμπονάρα και σπαγκέτι alle vongole veraci.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο