Ήταν μέσα στην κρίση όταν ένα μικρό, ασυνήθιστο για την Αθήνα παγωτατζίδικο άνοιξε στο Σύνταγμα. Τα παγωτά δεν μοστράρονταν σε βουναλάκια στη βιτρίνα ούτε είχαν έντονα χρώματα. Η ταμπέλα έγραφε τις προελεύσεις των υλικών (ιταλικά και ελληνικά) προτού αυτό γίνει μόδα. Η αισθητική του θύμιζε πιο πολύ Σικελία αλλά το όνομα ήταν «Le Greche», δηλαδή οι Ελληνίδες. Γρήγορα ακολούθησαν ουρές από Έλληνες και τουρίστες, μέρα νύχτα στη Μητροπόλεως. Βελούδινο παγωτό φυστίκι φτιαγμένο με καρπούς από το Μπρόντε, fior di latte φρέσκο και γαλατένιο, μασκαρπόνε με σύκα Καλαμάτας και γλυκό σαμιώτικο κρασί -κάναμε άπειρες στάσεις με αφορμές όπως οι παραπάνω. Σήμερα που, ευτυχώς, όλο και περισσότεροι επιχειρούν να φτιάξουν καλό παγωτό, να χρησιμοποιήσουν πρώτες ύλες με ονομασία προέλευσης και απορρίπτουν τις έτοιμες βάσεις και τα πρόσθετα, αγαπάμε το ίδιο το Le Greche για το τζελάτο και τα ιταλικά γλυκά του.
Διαβάστε τη συνέχεια στο gastronomos.gr