Τι πράγμα κι αυτό: θα ορκιζόμουν πως αυτό το φαγητό υπήρχε ανέκαθεν, πως είναι μια παλιά αιγαιοπελαγίτικη συνταγή. Έτσι θα έπρεπε να ’ναι. Δεν είναι όμως. Ένα καπρίτσιο της στιγμής ήταν, μια στιγμή θερινής λαιμαργίας, με έμπνευση από την παλέτα του Αιγαίου. Κομπορρημονώ για κάτι που έφτιαξα, ξέρω πως είναι σαχλό, όμως να, είναι τόσο νόστιμο αυτό το ταπεινό φαγάκι. Ασήμαντο, δεν θέλει καν συνταγή, όμως είναι από αυτά που ξαφνιάζουν το στόμα. Ένα φαγάκι με το τίποτα. Ε, όχι και τίποτα η κάππαρη και η αντζούγια!
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο