Δεν ξέρω τι θα σκεφτόμουν αν ήμουν Φινλανδή, όπου το καλοκαίρι είναι διαφορετικό, αλλά εμείς που ζούμε στη Μεσόγειο αλλιώς τη βιώνουμε τούτη την εποχή. Εδώ, η ζέστη διαλύει τα μέλη του σώματος, στις μεγάλες τσιμεντένιες μας πόλεις όπου το τσιμέντο, η άσφαλτος και η λαμαρίνα ανάβουν και αντανακλούν την κάψα του ήλιου. Αλλο τώρα εάν είσαι κοντά στη θάλασσα και μπορείς κάθε τόσο να δροσιστείς με μια βουτιά ή αν είσαι σ’ ένα ορεινό χωριό κάτω από πλάτανο ή μουριά και ψάχνεις το ζακετάκι σου.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο