Καλή η έξοδος για φαγητό και ποτό, όμως άλλη χάρη έχει το «ραντεβού για πάστα». Αν η φράση σάς φέρνει στο μυαλό περασμένες δεκαετίες, σεπαρέ, ’60s φουστάνια και μαλλιά-λάχανο, έχετε δίκιο, αλλά όχι εντελώς. Τον τελευταίο καιρό η πόλη αγαπά από την αρχή την παλιά συνήθεια της συνάντησης στο ζαχαροπλαστείο, η οποία φρεσκάρεται και γίνεται τάση. Το γλυκό, αντί να μπει στο κουτί και να πάρει κατευθείαν τον δρόμο για το σπίτι, σερβίρεται στο πιάτο και οι Αθηναίοι λένε τα νέα τους καταβροχθίζοντας από κλασικές σοκολατίνες και μπαμπαδάκια μέχρι δημιουργικά new age γλυκά με περίπλοκες τεχνικές και instagram friendly εμφάνιση.
Το «εστιατόριο γλυκού»
Σάββατο απόγευμα και στο πεζοδρόμιο του Ρεσιτάλ τα τραπέζια γεμίζουν γρήγορα. Το καφέ-ζαχαροπλαστείο που άνοιξε στην Αναπαύσεως πριν από λίγους μήνες έχει μια μικρή βιτρίνα με γλυκά που μεταφέρονται εύκολα και μπορεί κανείς να τα πάρει μαζί του σε πακέτο, αλλά όλο το ζουμί βρίσκεται σε εκείνα που προσφέρονται αποκλειστικά επιτόπου. Από το ανοιχτό εργαστήριο μυρίζει μαγειρεμένο μήλο και toffee. Μπορεί κανείς να χαζέψει τους ζαχαροπλάστες ενώ στήνουν με προσοχή πιάτα όπως εκείνο που αναγράφεται ως «κρύα σούπα». Πρόκειται για έναν συνδυασμό από φινανσιέ φιστικιού με σπιτικό παγωτό φιστίκι, κομμάτια μαρέγκας με ελαφρύ άρωμα τριαντάφυλλου, περιχυμένα όλα με ένα κονσομέ από φρούτα του δάσους. Για πρωινό προτείνουν Καϊζερσμάρν, μια παραδοσιακή αυστριακή συνταγή που δεν συναντάμε συχνά στην Αθήνα: ένα υβρίδιο βελούδινου πάνκεϊκ και αυγών scrambled, συνοδευόμενο εδώ από πουρέ μήλου και κόκκινα φρούτα. Στις επιλογές του μενού βρίσκουμε από μπανάνες φλαμπέ με πράσινο πιπέρι, πάσιον φρουτ, παγωτό βανίλια και κάρδαμο, μέχρι «κρεμακότα», μια φινετσάτη κρέμα με γεύσεις και αρώματα από βανίλια, πικραμύγδαλο και πορτοκάλι.
«Η γαλλική ζαχαροπλαστική κυριαρχεί αυτή τη στιγμή στα περισσότερα από τα καινούργια ζαχαροπλαστεία της Αθήνας. Στο Ρεσιτάλ μάς ενδιαφέρει να προσφέρουμε δημιουργικά γλυκά, με φαντασία, με ταυτότητα. Κάτι που θα έτρωγες σε ένα εστιατόριο, αλλά χωρίς να χρειαστεί απαραίτητα να προηγηθεί το γεύμα» εξηγεί ο Λεωνίδας Δεληγιάννης, ένας από τους δημιουργούς του καταστήματος. «Θέλουμε να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη του κοινού προς τα ζαχαροπλαστεία, η οποία χάθηκε τα τελευταία χρόνια με τα έτοιμα μείγματα, τις σκόνες κ.ο.κ.» λέει ο pastry chef Δημήτρης Γεωργόπουλος, τονίζοντας τη σημασία των φρέσκων, ποιοτικών υλικών. Ακόμα και τα ροφήματα στο Ρεσιτάλ έχουν πιο «γαστρονομική» προσέγγιση και σπιτικές παρασκευές. Την επόμενη φορά που θα βρεθείτε εκεί, δοκιμάστε έναν παγωμένο αμερικανο-«υποβρύχιο», με γλυκό βανίλια από τον Αργουδέλη, έναν εσπρέσο σερβιρισμένο με φρέσκια ζαμπαγιόνε στο πλάι, ή μια ζεστή σοκολάτα (από μείγμα κουβερτούρας ION και σοκολάτας Valrhona) με πηχτή, φρέσκια σαντιγί, αρωματισμένη με λικέρ μανταρίνι.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο