Λέγεται πως η κοιτίδα του βιδιανού είναι ο Μυλοπόταμος Ρεθύμνου, αν και σήμερα το συναντάμε σε όλη την Κρήτη και κυρίως στον Νομό Ηρακλείου. Μόνο στη Μεγαλόνησο καλύπτει λίγο περισσότερα από 1.000 στρέμματα, ενώ ήδη έχει φυτευτεί –με αξιόλογα αποτελέσματα– και σε περιοχές της Bόρειας Ελλάδας, όπως στην Καβάλα και στην Πιερία. Τα κρασιά από Βιδιανό, όπως σημειώνει η Κική Παναγιώτου, έχουν έντονα αρώματα, που θυμίζουν λευκά άνθη, ώριμα ροδάκινα και βερίκοκα, αρωματικά βότανα και σε μερικές περιπτώσεις νύξεις ορυκτότητας.
Δομικά, όπως παρατήρησε ο Αργύρης Γεροβασιλείου, είναι πληθωρικά, έχουν μέτρια οξύτητα και μια αμυδρή αίσθηση τανινών με πλούσιο αρωματικό χαρακτήρα, ενώ το αλκοόλ τους είναι μέτριο και, μόνο σε μερικές περιπτώσεις, υψηλό. Αγαπάει το βαρέλι; Προφανώς ναι, απεφάνθη ο Αλέξανδρος Μπουζίκας, προσθέτοντας ότι η δρυς προσδίδει στον πλούτο του Βιδιανού μερικά επιπλέον δομικά στοιχεία και αρωματική πολυπλοκότητα. Και από δυναμικό παλαίωσης πώς είναι; Είναι μια ποικιλία με στιβαρή δομή, και αυτό είναι το βασικότερο στοιχείο για ένα κρασί, ώστε να ευεργετηθεί με το πέρασμα του χρόνου, όπως τόνισε ο Δημήτρης Μότσος μετά το τέλος της δοκιμής. Σήμερα κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά πάνω από τριάντα μονοποικιλιακές εκδοχές του Βιδιανού αλλά και μερικά υπέροχα χαρμάνια.
Διαβάστε τη συνέχεια στο gastronomos.gr