4 εστιατόρια που φέρνουν τις γεύσεις της Αφρικής στην Αθήνα

4 εστιατόρια που φέρνουν τις γεύσεις της Αφρικής στην Αθήνα

Φάγαμε τηγανητές πλαντέινς, ρύζι jollof και φούφου, ήπιαμε μυρωδάτο αιθιοπικό καφέ και ταξιδέψαμε, χωρίς να πάμε μακριά, στην Νιγηρία, το Κονγκό, την Αιθιοπία...

2' 49" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Φάγαμε τηγανητές πλαντέινς, ρύζι jollof και φούφου, ήπιαμε μυρωδάτο αιθιοπικό καφέ και ταξιδέψαμε, χωρίς να πάμε μακριά, στην Νιγηρία, το Κονγκό, την Αιθιοπία…

Lalibela: το πιο παλιό αφρικάνικο της πόλης είναι αιθιοπικό

Πάνε είκοσι χρόνια από τότε που πρωτοάνοιξε το αιθιοπικό εστιατόριο της Ελίζαμπεθ Ταντέσσε και της αδερφής της Tσaχάι. Η Ελίζαμπεθ είναι εκείνη που έρχεται πάντα να πάρει την παραγγελία, ενώ η Tσαχάι σπάνια βγαίνει από την κουζίνα. Έχουν πλέον μάθει (αρκετά) ελληνικά και οι πελάτες τους έχουν συνηθίσει σιγά σιγά τις γεύσεις, τις συνήθειες, τα σκεύη, τα μικροαντικείμενα στα ράφια και στους τοίχους, κι ας κάθονται σε κανονικό τραπέζι αντί για μεσόμπ, τα ψάθινα χαμηλά τραπεζάκια όπου οι Αιθίοπες απλώνουν την injera (ιντζέρα) και τρώνε – τα βλέπεις στο κέντρο της σάλας σκεπασμένα με υφασμάτινα «καπάκια», κάτω από μια ψεύτικη μπανανιά.

Η injera είναι το ψωμί τους, μια πίτα μακράς ζύμωσης από αλεύρι teff, ένα δημητριακό γνωστό σε όσους αποφεύγουν τη γλουτένη, το οποίο στην Αιθιοπία και στην Ερυθραία καλλιεργείται εδώ και χιλιετίες. Γκρίζα, με υπόξινη, γήινη γεύση και πορώδης (έτσι κρατάει τις σάλτσες), έρχεται σε ένα καλαθάκι τυλιγμένη σε ρολό, σαν πετσετάκι. Με αυτήν τρως, δεν σου φέρνουν μαχαιροπίρουνα. Πάνω της τοποθετείς με το κουταλάκι όσα φτάνουν στο τραπέζι, κοτόπουλο, αρνί, μοσχάρι, όσπρια, με σάλτσες ή πιο στεγνά. Ο καλύτερος τρόπος, πάντως, για να γνωρίσεις την κουζίνα και να δοκιμάσεις περισσότερα είναι η ποικιλία για δύο, των 25 €.

Τα μπολάκια έχουν σιτάρι, kik alicha, φάβα δηλαδή, με κρεμμύδι και τζίντζερ, λίγο σκόρδο και κουρκουμά, ελαφρά πικάντικες φακές και μοσχάρι με διάφορα καρυκεύματα. Το minchet abish με κιμά και το atakilte alicha, με το κρέας κομμένο σε λεπτές λωρίδες, καρότα, πατάτες και πιπεριά, είναι τα πιο ήπια. Τα πιο πικάντικα και, κατ’ εμέ τουλάχιστον, τα πιο ωραία είναι το siga wat, μια αιθιοπική εκδοχή κοκκινιστού, πλούσια σε γεύση και αρώματα, και το καυτερούτσικο tibs awaze, που φτιάχνεται με λιγότερη ντομάτα και berberé (ένα καυτερό, πολύ αρωματικό μείγμα μπαχαρικών). Παρότι το μοσχάρι στην προκειμένη είναι λίγο σκληρό, είναι πολύ νόστιμο. Αξίζει να πάρετε και το kifto, είναι από τα πιο χαρακτηριστικά τους πιάτα, κάτι σαν αιθιοπικό… ταρτάρ με βούτυρο και καρυκεύματα. Αν δεν σαν αρέσουν τα ωμά, μπορείτε να το προτιμήσετε μισοψημένο ή ψημένο. Εύκολα στέκεται στην πίτα –οι πιο ρευστές σάλτσες καμιά φορά σε παιδεύουν λίγο– και η γεύση της mitmita, που είναι ένα μείγμα με καρδάμωμο, καυτερή πιπεριά και γαρίφαλο, σου μένει για ώρα στο στόμα.

Αν κοντοκοιτάξεις όσα απλώνονται στους τοίχους, πέρα από τις μονολιθικές εκκλησίες της Λαλιμπέλα, που είναι τόπος προσκυνήματος για τους Αιθίοπες, θα δεις τον Μυστικό Δείπνο, με τον Χριστό και τους Αποστόλους καθισμένους μπροστά στα μεσόμπ, σκηνές από την επίσκεψη της βασίλισσας του Σαβά στον Σολομώντα και κάποιους πίνακες της Ελίζαμπεθ, που έχει τελειώσει την Καλών Τεχνών στην πατρίδα της. Κι αν πλησιάσεις στο καλύβι στη γωνία αριστερά, θα δεις όλα τα χρειαζούμενα για το τελετουργικό του καφέ: τους κόκκους, τα σκεύη, τα κουπάκια. Οι γυναίκες στην Αιθιοπία τον καβουρδίζουν, τον χτυπάνε στο γουδί μέχρι να γίνει σκόνη, τον ψήνουν, τον μοιράζουν και τα λένε. Είναι ιδιαίτερη στιγμή μέσα στη μέρα τους. Ζητάμε να μας φτιάξουν έναν και δεν λένε όχι. Την ώρα που τον ετοιμάζει η Tσαχάι, μυρίζει όλο το μαγαζί. Φτάνει στο τραπέζι παρέα με μια γαβάθα γλυκά ποπ κορν. Στο δισκάκι δίπλα του καπνίζει το λιβάνι. Μπλέκεται με τη μυρωδιά του. Όταν χαιρετάμε τις δύο κυρίες, έχει καεί πια.

Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή