Η χερσόνησος του Σινά ήταν ανέκαθεν ένα από τα σπουδαιότερα σταυροδρόμια του κόσμου, σημείο συνάντησης δύο ηπείρων, της Αφρικής και της Ασίας, γέφυρα μεταξύ Μεσογείου και Ερυθράς Θάλασσας. Είναι Βυζάντιο, Ασία, Αφρική, κόσμος. Στεγνός τόπος, άγονος, αλλά και σφουγγάρι πολιτισμών, ένα πολυσύχναστο ιστορικό πέρασμα. Μια μικρή κουκκίδα ελληνισμού παλλόμενου, παρότι αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο.
Τα φαγητά της μονής είναι κι αυτά ένα κράμα με μακρά ιστορία, όπως ακριβώς και τα συναρπαστικά μνημεία της. Το συνταγολόγιο έχει στοιχειοθετηθεί στη διάρκεια των αιώνων, με τις ρετσέτες που έφερναν οι πατέρες μέσα στις αποσκευές τους από την Ελλάδα. Η κουζίνα του Σινά είναι η ελληνική παραδοσιακή κουζίνα, διανθισμένη με τις ιδιαιτερότητες των τόπων καταγωγής των μοναχών.
Ο τόπος φυσικά παίζει καθοριστικό ρόλο. Τα διαθέσιμα αιγυπτιακά υλικά κάθε εποχής και φυσικά το «χέρι» και η «εξωτική» προσέγγιση των Βεδουίνων, που παραδοσιακά είναι οι μάγειρες στη μονή, συνδιαμορφώνουν τη φυσιογνωμία της κουζίνας. Εδώ λοιπόν, μίλια μακριά από την πατρίδα μας, μαγειρεύεται η κουζίνα του τόπου μας, ίδια στον πυρήνα της αλλά διαφορετική στις εκφάνσεις της.
Διαβάστε τη συνέχεια στο gastronomos.gr