Το κείμενο «Χώμα ήμουνα» γράφτηκε για την ομότιτλη αρχαιολογική εσπερίδα, που διοργανώθηκε το Μάρτιο του ‘23 από τον σύλλογο Εταιρεία Φίλων Πολιτισμού και Αντιπτέρισης «Ηλιάς» στον χώρο πολλαπλών χρήσεων της Ιτέας Καρδίτσας. Στον ίδιο χώρο μαζεύτηκαν ακόμη περισσότεροι άνθρωποι, για να είναι ασφαλείς, το βράδυ της μεγάλης πλημμύρας. Τότε, προσπαθήσαμε ακροθιγώς να πραγματευτούμε ένα ξέφτι της ιστορίας του τόπου μας, με αφορμή ένα γυναικείο ειδώλιο που βρέθηκε στην κοινοτική γη του Ηλιά, ενός μικρού χωριού του Δήμου Παλαμά που πρόσφατα θρήνησε θύματα και απερίγραπτες καταστροφές από τον μεσογειακό κυκλώνα Daniel.
Η τελευταία παράγραφος του κειμένου και μόνο αυτή, γράφτηκε σήμερα το ξημέρωμα, δεκατέσσερις ημέρες μετά την μεγάλη πλημμύρα. Οι γεωργοί έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με το ξημέρωμα. Το εμπιστεύονται. Μα τούτο το νερό ξεπέρασε τα όρια της τελευταίας εκδοχής του πολιτισμού μας. Πολύ το νερό, πολλή η λάσπη, πολύ μεγάλη πλημμύρα. Τόσο μεγάλη… που ν’ «αποψυχάς»!
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο