Eστιατόριο Εργον

Η θέση: Στην αγορά της Ν. Ερυθραίας, Χαρ. Τρικούπη 137. Πιο κεντρικά δεν γίνεται.

Η ατμόσφαιρα: Νεανική, οικογενειακή, απλή και φιλική. Αναλόγως την ώρα της ημέρας θα βρούμε ανθρώπους που απλώς σταματούν για να «τσιμπίσουν» κάτι ανάμεσα στα ψώνια τους, ή δίνουν ραντεβού για ένα επαγγελματικό γεύμα. Προς το βράδυ τα πράγματα αλλάζουν, πρόκειται πλέον για βραδυνή έξοδο. Το ντεκόρ μοντέρνο και «καθαρό», τα τραπέζια στρωμένα με όμορφα, απλά, άσπρα σερβίτσια.

Το φαγητό: Στο Εργον έχουν πιάσει το νόημα. Προσφέρουν συνταγές «ψαγμένης» ελληνικής κουζίνας με επώνυμα προϊόντα, π.χ. πιτάκια με τουλουμοτύρι Κοζάνης, μπέργκερ με προσιούτο Ευρυτανίας και μετσοβόνε, καρπάτσιο χταποδιού με κάππαρη, θυμάρι και φακές Λαρίσσης. Φάβα Φενεού με ψητές γαρίδες. Μόλις καθίσεις στο τραπέζι έρχεται ένα καλάθι με ζυμωτό ψωμί άσπρο και μαύρο, ένα μπουκαλάκι ελληνικό επώνυμο ελαιόλαδο και ελληνικό επώνυμο ξύδι. Οπως θα έπρεπε να γίνεται σε κάθε ελληνικό εστιατόριο. Εδώ όμως είναι και η μοναδική παρατήρηση που έχω από την επίσκεψή μου. Παρ’ όλο που δεν χρειαζόμουν το λάδι και το ξύδι, από «επαγγελματική διαστροφή» μάλλον, άνοιξα τα μπουκάλια και τα μύρισα. Το λάδι ήταν πολυκαιρισμένο και το ξύδι είχε «αρπάξει».

Η πρόθεση είναι εξαιρετική αλλά τα ανοικτά μπουκάλια ενέχουν τον κίνδυνο να αλλοιωθεί το περιεχόμενό τους, αν δεν χρησιμοποιείται συχνά, γι’ αυτό θα πρέπει να ελέγχονται καθημερινά. Καθώς η δική μου επίσκεψη ήταν αργά το απόγευμα κατά τις 7, δοκίμασα ένα πιο «γρήγορο» μενού. Μια ταραμοσαλάτα, ωραία, βελούδινη, με ελαφρώς καπνιστή γεύση και ελαφριά. Εννοείται από άσπρο ταραμά. Ενα πολύ καλό μπέργκερ, το οποίο με ρώτησαν πως το θέλω ψημένο και ήρθε ακριβώς όπως το παρήγγειλα, με καλό μοσχαρίσιο κρέας, ωραίες, φρέσκες τηγανητές πατάτες, μετσοβόνε, προσιούτο Ευρυτανίας, και νόστιμη σάλτσα. Είχα μια επιλογή από 4 γλυκά και προτίμησα το σοκολατένιο. Νόστιμο μεν, αλλά χωρίς κάτι ιδιαίτερο. Συνόδευσα το φαγητό με την τηνιακή μπύρα Νήσος που πρώτη φορά δοκίμαζα και μού άρεσε πάρα πολύ.

Η κάβα: 30 περίπου ελληνικά κρασιά με προτίμηση στον βορειοελλαδίτικο αμπελώνα. Μέση τιμή περί τα 17 με 20 ευρώ η φιάλη για καλές ετικέτες.

Ο λογαριασμός: Για ένα πρώτο, ένα κύριο πιάτο, ένα γλυκό και μία μπύρα 29 ευρώ.

Επιπλέον πληροφορίες: Το κατάστημα είναι ανοικτό από το πρωί ως το βράδυ κυριολεκτικώς. Για ελεύθερο πάρκινγκ (όπως λέμε ελεύθερο κάμπινγκ) μην το συζητάτε τις ώρες καταστημάτων, αντίθετα το βράδυ θα βρείτε σχεδόν σίγουρα στους παράδρομους της Χαρ. Τρικούπη. Υπάρχουν όμως στην γειτονιά πάρκινγκ επί πληρωμή. Στα θετικά εκτός από το φαγητό και την ατμόσφαιρα, η εξυπηρέτηση, φιλική και ευγενική χωρίς δήθεν «είμαστε φίλοι από παλιά» ούτε όμως «τι θα πάρει η εξοχότης σας». Με μέτρο.