«Η ντόπια φυλή χοίρων στην Κέα είναι τα καρβουνά ή ζωνά, σκουρόχρωμα ζώα με σχεδόν μαύρο χρώμα και σκούρες γκρι ραβδώσεις. Σήμερα προσπαθούν να την αναβιώσουν…» «Μιρμιτσέλι είναι το κοντό μηλαίικο ζυμαρικό που θυμίζει κριθαράκι». «Αξιαλομυζήθρα λένε στη Δονούσα την ξινομυζήθρα που προέρχεται από το Αξιάλι, το “γιαουρτοτύρι”.
Η γευστική διαφορά βρίσκεται στην αναγνωρίσιμη παρουσία του κατσικίσιου γάλακτος». Ατσιρίδες, μαυροράδικα, γαλατσίδες, αγριομάρουλα, ταραξάκο, τσιμπητά, χοιροβοσκοί, καρδαμίδες, κάλφα, λαρδακίνες είναι μερικά από τα άγρια χόρτα της Πάρου. Κουκουλομαέργια λένε ένα αξιώτικο φαγητό με ξερά φασόλια, σιτάρι και σπόρους καλαμποκιού που συνήθιζαν να φτιάχνουν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς…
Παραδόσεις που χάνονται, άλλες που επιβιώνουν μέχρι τις μέρες μας, δεκάδες άγνωστα προϊόντα (μετράω πάνω από 100 είδη τυριών), ποικιλίες και ράτσες ντόπιες που μερικοί «μουρλοί» παλεύουν να ξαναζωντανέψουν, συνταγές «εξωτικές» για το μέσο αστικό γούστο, αλλά με εξαιρετικό ενδιαφέρον και απολύτως «υλοποιήσιμες».
Αυτά και άλλα πολλά στο βιβλίο «Του άνεμου και της αρμύρας», το 300 σελίδων πόνημα των food writers Νανάς Δαρειώτη, Θάλειας Τσιχλάκη και Ανδρέα Ανδρουλιδάκη για την πολυσχιδή κυκλαδίτικη γαστρονομία, παραγγελία του Επιμελητηρίου Κυκλάδων. Πολύτιμο, καθότι προϊόν τρίμηνης έρευνας πεδίου και άλλων τόσων με δοκιμές, διορθώσεις, φωτογραφίσεις και επαληθεύσεις. Διπλά πολύτιμο γιατί, ως μια συστηματική καταγραφή (ίσως η πρώτη) του πλούτου της κουζίνας των Κυκλάδων, είναι χρήσιμο εργαλείο για τους επαγγελματίες του χώρου.
Το αναζητάμε στα εξής σημεία πώλησης: Libro, Kelly’s Cookbookstore, Παντοπωλείον της Μεσογειακής Διατροφής και στο www.directmarket.gr.
Περισσότερες πληροφορίες: Επιμελητήριο Κυκλάδων, 22810-82.346