Φάβα από παπουλόσπορο, «φουκάκι», μαναρόλια και άλλα περίεργα κρητικά υλικά και φαγητά σε ένα υπέροχο νεοκλασικό στο κέντρο του Ηρακλείου.
Η θέση: Στην καρδιά του Ηρακλείου, δυο βήματα από τους Λέοντες σε μια παρ’ όλ’ αυτά ήσυχη γειτονιά.
Η ατμόσφαιρα: Ήσυχη με κόσμο που έχει πάει για να ευχαριστηθεί φαγητό και συζήτηση. Πάρα πολύ προσεγμένο αισθητικά, ένα από τα ωραιότερα εστιατόρια και λόγω κτιρίου (ένα βενετσιάνικο αρχοντικό με μια «κρυφή» σχεδόν είσοδο και ένα δένδρο στην κλειστή αυλή που δεν κόπηκε αλλά περνά πάνω από την οροφή), αλλά και λόγω επίπλων και διακόσμησης. Ο διεθνής διαγωνισμός «Restaurant and Bar Design Awards» το ανέδειξε προσφάτως ως ένα από τα 10 ομορφότερα εστιατόρια της Ευρώπης.
Το φαγητό: Τρώμε και με τα μάτια: Σε υποδέχονται με ένα καλάθι με εξαιρετικό λάδι και ξίδι. ∆ικό τους το κρίθινο ψωμί που μοσχομύριζε και ο κατάλογος γεμάτος με κρητικά προϊόντα που δεν βρίσκεις ούτε καν εντός Κρήτης: φάβα από παπουλόσπορο, μαναρόλια (όσπριο που δεν καλλιεργείται πλέον), κάθε συνταγή και το όνομα ενός τόπου.
∆οκίμασα τη σαλάτα «Πεσκέσι» με 20 διαφορετικά είδη χόρτων και γαλοτύρι. ∆εν τα μέτρησα, ήταν όμως εξαιρετικά μυρωδάτη και περιείχε ένα σωρό χόρτα που δεν ήξερα. Ακολούθησε η φάβα από παπουλόσπορο. Σκούρο γκρι χρώμα, ιδιαίτερη γεύση. Μου άρεσε, αλλά δεν τρελάθηκα. Και το σερβίρισμά της μου φάνηκε ελαφρώς «υπερβολικό». ∆οκίμασα επίσης «φουκάκι», συνταγή μεσαιωνική, χοιρινό κομμένο σε μικρά κομμάτια, σβησμένο με λεμόνι, νοστιμότατο. Το ωραιότερο από τα φαγητά ήταν ένα κοτόπουλο με κάστανα και γλυκά κρεμμύδια, σβησμένο με κρασί, συνταγή από την Κάνδανο. Από τα πιάτα που σου μένουν ως γευστική ανάμνηση. Στο τέλος, κέρασαν μία φέτα χοιρινό καπνιστό μπούτι, χωρίς καμιά άλλη επεξεργασία. Και το κλου της ημέρας: cheesecake λεμόνι με τριμμένο ντάκο, ελαιόλαδο και αθόγαλο. Οπου αθόγαλο, μια φίνα σαντιγί χωρίς τη βουτυρίλα στο τέλος. Φρέσκο λεμόνι, το όλον σκεπασμένο με καρύδια και ραντισμένο με ένα φιλέ κρητικό μέλι. Θεσπέσιο.
Το γεύμα μου έκλεισε ως εξής: Έφεραν στο τραπέζι ένα μπολ με ζεστό νερό και τυλιγμένη μέσα μια μικρή γάζα. Το έβαλαν μπροστά μου και έριξαν μερικές σταγόνες από κάτι. Έπρεπε να πάρω τη γάζα και να σκουπίσω τα χέρια μου. Η αίσθηση που μου άφησε βελούδινη, η μυρωδιά μαγική. Είναι σαρανταβότανο, μου εξήγησαν. Μια παμπάλαια συνταγή σε δεκαπεντασύλλαβο: «Σαν την υγειά σου έχασες και θες να την κερδίσεις, μόνο με βότανα της γης θα την ξαναποκτήσεις…».
Εύχομαι να ξαναπάω στο «Πεσκέσι» και περισσότερο ακόμη εύχομαι οι άπειροι τουρίστες της Κρήτης να φάνε έστω και μία φορά εκεί.
Ο λογαριασμός: Για να φάτε μέχρις εσχάτων δεν θα πληρώσετε πάνω από 20 ευρώ το άτομο. Η δε σχέση ποιότητας/τιμής απολύτως εξαιρετική.
Η κάβα: Ελληνική και κυρίως κρητική με καλές και ψαγμένες ετικέτες.
Επιπλέον πληροφορίες: Εννοείται ότι το ελεύθερο πάρκινγκ στο κέντρο του Ηρακλείου είναι αδύνατον, έχει όμως αρκετά πάρκινγκ στην περιοχή. Σάς συμβουλεύω να πάτε με τα πόδια για να απολαύσετε την βόλτα πηγαίνοντας και για να χωνέψετε φεύγοντας.
Πεσκέσι
Καπετάν Χαραλάμπη 6 – 8, Ηράκλειο,
Τηλ.: 2810-288.887.