Συνήθως ανοίγετε το κουτάκι, βγάζετε το παραλληλεπίπεδο, αφαιρείτε το χαρτάκι και το προσθέτετε στις σάλτσες, ζωμούς κ.α. Έχετε αναρωτηθεί τι περιέχουν αυτά τα κυβάκια, εκτός από πάρα πολύ αλάτι; Έφτασε η ώρα να σας αποκαλύψω το μυστικό. Δάφνη, θυμάρι και ουρές μαϊντανού. Σε κάποιες περιπτώσεις και φλούδες καρότου. Αν θέλετε πιο πλήρη τη γεύση, λίγο πράσο, πιπέρια, λευκό κρασί. Δεν νομίζω να υπάρχει πιο απλή τεχνική από το αρωματικό μπουκέτο. Χρειάζεστε ένα τουλουπάνι ή ένα τούλι, τις ουρές από ένα μάτσο μαϊντανού που χρησιμοποιήσατε αλλού, ένα φύλλο δάφνης, ένα κλωνί θυμάρι (φρέσκο κατά προτίμηση), μερικούς κόκκους πιπεριού (ανάλογα με το ζωμό, μαύρο, λευκό, πράσινο, ροζ). Το τουλουπάνι θα σας επιτρέψει να τυλίξετε μέσα όλα τα υλικά, να το δέσετε μ’ ένα σπάγγο και να το βγάλετε με μία κίνηση, αντί να βγαίνετε για ψάρεμα. Πάντως, αυτό το μειγματάκι είναι που δίνει βάθος γεύσης σε σούπες, ζωμούς, σάλτσες και γενικώς στα εδέσματα.
Είναι μια πάρα πολύ απλή διαδικασία, μάλιστα μπορείτε αν θέλετε να βράσετε αυτό το μπουκέτο με νερό και ένα ποτήρι κρασί και να καταψύξετε το αποτέλεσμα στις παγοκυψέλες, ώστε να μπορείτε να το προσθέτετε χωρίς κόπο σε μελλοντικές σας μαγειρικές.
Η συνταγή που σας δίνω είναι η πιο απλοποιημένη. Όπως είπα και προηγουμένως, τίποτα δεν σας εμποδίζει να προσθέσετε καρότο, πράσο, σκόρδο και αναλόγως, αν ο ζωμός πάει για κρέας, κόκκινο κρασί, αν προορίζεται για ψάρι ή κοτόπουλο, λευκό κρασί. Σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις, προστίθεται μισό ποτήρι κονιάκ, αυτό όμως αφορά βαριές παρασκευές, όπως το κυνήγι. Στα πιπέρια είμαι επιλεκτικός. Το πιπέρι Γουινέας πάει καλύτερα στο ψάρι, το πράσινο και ροζ πιπέρι στα πουλερικά, το λευκό πιπέρι σε πιο ελαφριές παρασκευές.
Όπως καταλαβαίνετε, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί δεν χρησιμοποιούμε αυτή την τεχνική και καταφεύγουμε σε ετοιματζίδικες λύσεις. Το άρωμα είναι εγγυημένο, χωρίς το φόρτο αλατιού και την ελαφρώς χημική γεύση που δίνουν τα έτοιμα.