Ο Πρέκας της Σύρου

Ένα genre από μόνο του είναι το μπακάλικο του Πρέκα στην αγορά της Ερμούπολης. Συνδυάζει μικροτοπικά προϊόντα με βιομηχανικά, ψαγμένες ντελικατέτσες από όλη τη χώρα με τρόφιμα ιδιοπαραγόμενα: από μουστάρδες Έκμα μέχρι το κυπριακό σιρόπι τριαντάφυλλο του Κληρίδη με ροδόσταγμα Αγρού. Από ελαιόλαδο Νάξου (ναι, βγάζει λάδι η Νάξος) και Ασύρτικο Σύρου μέχρι φασόλια Πρεσπών και νυχάκι Σερρών. Από κυκλαδίτικα τυριά (τι θησαυρός!) μέχρι κρητικό καφέ και τα σπάνια συριανά ξερολούκουμα της Συκουτρή.

Μπαχάρια, σπόρια, όσπρια, παξιμάδια, κρασιά, ποτά ένα σωρό και, ανάμεσα σε αυτά, τα δικά του προϊόντα από το σύγχρονο εργαστήρι του: οι συγκλονιστικές κάππαρες, οι λιαστές ντομάτες, οι σάλτσες, τα κρίταμα, ο αποξηραμένος μάραθος, ο πολτός μάραθου, μια απίθανη επινόηση δική του, ζυμαρικά (έξοχος ο ψιλοκομμένος φιδές), παστελαριές και παστέλια (ντόπιο γλύκισμα –αλλά και μεζές για τσίπουρο– με λιαστό σύκο και σουσάμι) – μέχρι πέρυσι το σουσάμι που χρησιμοποιούσε γι’ αυτά ήταν ελληνικό, θρακιώτικο, αυτό το κεχριμπαρένιο σουσάμι με τη μεστή, σκούρα γεύση, καλλιέργεια που αναβίωσε τρόπον τινά ο ίδιος, παρακινώντας αγρότη από την Αλεξανδρούπολη να ασχοληθεί ξανά με το είδος. Το χαλάζι χάλασε την καλλιέργεια, αλλά φέτος την έστρωσαν ξανά και θα ’χουν, όπως φαίνεται, σοδειά. Ένα πυκνό μπακάλικο, σαν ανέκαθεν υπάρχον, κι ένας μπακάλης γεννημένος μπακάλης είναι ο Πρέκας της Σύρου.