Ρεβεγιόν με στιλ
Νοσταλγεί τα Χριστούγεννα των παιδικών του χρόνων. «Η θεία μου η Μαριγώ μού ανέθετε να “γράφω” με αμύγδαλα τη νέα χρονιά πάνω στη βασιλόπιτα: 1969, 1970, 1971. Ήταν μεγάλο προνόμιο αυτό για τα παιδιά της οικογένειας, αλλά εγώ ήμουν ο πιο μικρός και χαϊδεμένος και πάντα το κέρδιζα. Ακόμα θυμάμαι τη μυρωδιά των γιορτινών γλυκών μόλις έβγαιναν από τον φούρνο», λέει ο σχεδιαστής Βασίλης Ζούλιας ποζάροντας δίπλα στη Μυρτώ Καρώνη. Το φόρεμα από τούλι και δαντέλα το οποίο φοράει το πρώην μοντέλο και νυν υπεύθυνη του ατελιέ του είναι η πρότασή του για το ρεβεγιόν, γιατί «είναι χαρακτηριστικό της φιλοσοφίας και της αισθητικής μου: ρομαντικό, με θηλυκότητα και χαρακτήρα, ένα φόρεμα που κάνει τη διαφορά». Του ζητώ ένα tip κομψότητας για τις γυναίκες που δεν μπορούμε να αποκτήσουμε μια δημιουργία του. «Το στιλ δεν είναι θέμα χρημάτων», τονίζει ο κ. Ζούλιας. «Ανοίξτε τα μπαούλα της μαμάς ή της γιαγιάς, βρείτε ένα παλιό τους φόρεμα και συνδυάστε το με ωραία, μοντέρνα αξεσουάρ. Είναι μια λύση που δεν στοιχίζει, αλλά πάντα κερδίζει!»
Χριστούγεννα στη βιτρίνα
Τι είναι η βιτρίνα ενός καταστήματος, αν όχι ένας φανταστικός μικρόκοσμος που ζωντανεύει πίσω από το τζάμι; Αν όχι ένα συναρπαστικό παραμύθι που σε καλεί να γίνεις μέρος του; Μ’ αυτή τη λογική η Λήδα Χαρίση, δημιουργική διευθύντρια του attica, κλήθηκε και φέτος να βρει μια ιδέα για τον εορταστικό στολισμό του εμβληματικού αθηναϊκού πολυκαταστήματος. Και προέκυψε… μια ζούγκλα! Μια χριστουγεννιάτικη ζούγκλα, όμως. Μια παρέλαση παιδικών ηρώων και ζώων, μια περιπλάνηση μέσα στη φύση, με λαμπερούς καταρράκτες, μαγικές σπηλιές, μυθικά δάση – με κίνηση και μουσική. «Θέλουμε κάθε φορά οι βιτρίνες του attica να είναι αντίστοιχες αυτών που θαυμάζουμε στα ταξίδια μας στο εξωτερικό, να θυμίζουν σκηνικά θεάτρου, έτσι ώστε να τα βλέπεις ξανά και ξανά, ανακαλύπτοντας κάθε φορά μια νέα λεπτομέρεια, ένα νέο προϊόν», διευκρινίζει η ίδια.
Οι πειρασμοί του Désiré
Κάθε φορά που περνάει κανείς το κατώφλι του Désiré, καλό είναι να θυμάται τη ρήση του Όσκαρ Ουάιλντ: «Ο καλύτερος τρόπος να αντισταθείς σε έναν πειρασμό είναι να υποκύψεις σ’ αυτόν». Δημιούργημα Αιγυπτιωτών Ελλήνων που επέστρεψαν στην πατρίδα το 1962, το ζαχαροπλαστείο στον αριθμό 6 της οδού Δημοκρίτου έχει ακόμα την αύρα της παλιάς αστικής Αθήνας, αλλά και μια εσάνς αλεξανδρινής καλαισθησίας και ευζωίας. Στα σεπαρέ του θα απολαύσετε τον καφέ, το τσάι ή τη σοκολάτα σας, συνοδεύοντάς τα με κάποιο/α από τα λαχαριστά γλυκά του. Για τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, οι σεφ πατισιέ του Désiré έχουν φροντίσει να είναι επαρκή τα αποθέματά του στα μελομακάρονα-μπουκίτσες που τόσο εκτιμούν οι μπον βιβέρ των Αθηνών (περίπου δύο με τρεις τόνοι παράγονται!) και σε τούρτες Σεντ Ονορέ, με βάση από τραγανή σφολιάτα σαν μιλφέιγ και ελαφριά κρέμα πατισερί, διακοσμημένη με σαντιγί και καραμελωμένα σουδάκια. Τι κάνει τις δικές σας Σεντ Ονορέ να διαφέρουν; ρώτησα τον Γιάννη Σταθόπουλο, ιδιοκτήτη του κολωνακιώτικου ζαχαροπλαστείου. «Οι κρέμες, φυσικά! Τις παρασκευάζουμε μόνοι μας, από φρεσκότατες και ποιοτικές πρώτες ύλες. Γλυκά της προκοπής δεν γίνονται με ετοιματζίδικα υλικά!»
Ο Σκρουτζ σε μιούζικαλ
Αμέτρητες κινηματογραφικές και τηλεοπτικές διασκευές, καρτούν, καθώς και θεατρικές παραστάσεις έχει εμπνεύσει στα 175 χρόνια της η «Χριστουγεννιάτικη ιστορία» του Τσαρλς Ντίκενς. Στο Εθνικό Θέατρο, στη Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» του Rex, βλέπουμε αυτόν τον χειμώνα να ζωντανεύει σε μορφή μιούζικαλ, σκηνοθετημένη από τον Γιάννη Μόσχο, η συναρπαστική ιστορία του Εμπενέζερ Σκρουτζ. Μαζί με τα φαντάσματα που τον επισκέφθηκαν μια παραμονή Χριστουγέννων, μετατρέποντάς τον από σκληρόκαρδο, μονόχνοτο, κυνικό και σπαγγοραμμένο σε ευαίσθητο, τρυφερό και φιλάνθρωπο. Όλα αυτά σε μουσική Θοδωρή Οικονόμου, με δεκαέξι ηθοποιούς (ανάμεσά τους οι Λαέρτης Μαλκότσης, Χρήστος Στέργιογλου, Αλίκη Αλεξανδράκη, Κώστας Βασαρδάνης, Χριστίνα Μαξούρη), τέσσερις χορωδούς και πέντε μουσικούς, και με τον Αλέξανδρο Μυλωνά στον ρόλο του πιο εμβληματικού τσιγκούνη της σύγχρονης δυτικής κουλτούρας. Μια παράσταση για παιδιά, αλλά και για μεγάλους. Έτσι κι αλλιώς, όταν ξανασυναντά κανείς ως ενήλικος τις ιστορίες των παιδικών του χρόνων, πάντα κάτι καινούργιο ανακαλύπτει…
Οι γιορτές περνούν από το τραπέζι
«Θα είναι σαν να διανύουμε τα τελευταία μέτρα ενός Μαραθωνίου!» Έτσι περιγράφει ο βραβευμένος με αστέρι Michelin Αστέριος Κουστούδης, executive chef των ξενοδοχείων Μεγάλη Βρεταννία και King George, τις τελευταίες μέρες της χρονιάς και συνάμα τις πιο σημαντικές για τον ίδιο και την μπριγάδα του. Τέσσερα εορταστικά μενού έχει σχεδιάσει μαζί με τους συνεργάτες του: για τα δύο ρεβεγιόν και για τα μεσημέρια των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Άοκνα θα εργαστούν 70 μάγειρες και 50 βοηθοί, ώστε όλα να είναι άψογα στο GB Roof Garden και στο Tudor Hall. «Θα χρησιμοποιήσουμε εκλεκτά υλικά –πρώτης ποιότητας κρέατα (με πρωταγωνίστρια τη γαλοπούλα), θαλασσινά, μαύρη τρούφα, χαβιάρι, αυγοτάραχο, κάστανα και άλλα πολλά–, σε έξυπνους συνδυασμούς, για γευστικές “εκρήξεις” που θα εντυπωθούν στη μνήμη όσων απολαύσουν τα πιάτα μας. Θέλουμε να προσφέρουμε στους πελάτες μας ένα πλούσιο τραπέζι, αλλά με τη ζεστασιά και την οικειότητα που αποπνέει μια σπιτική γιορτή», λέει ο Αστέριος. Και τρέχει στην κουζίνα, γιατί το καθήκον τον καλεί!