Οι δήμαρχοι

12' 15" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το 2010, δύο προσωπικότητες εκτός κομματικών κατεστημένων, ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Γιώργος Καμίνης και ο επιχειρηματίας Γιάννης Μπουτάρης εξελέγησαν αναπάντεχα δήμαρχοι στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, παρά το «ζεμάτισμα» του πρώτου μνημονίου. Φαίνεται ότι οι πολίτες, μην έχοντας ακόμη υποστεί τη συστηματική προπαγάνδα των «αγανακτισμένων» και των «αντιμνημονιακών», αναζητούσαν λύσεις στις προοδευτικές προτάσεις και στις συγκροτημένες προσωπικότητες, που είχαν να επιδείξουν μια αξιοζήλευτη επαγγελματική διαδρομή. 

Διέσχισαν την έρημο της κρίσης ως δύο σπάνιες εξαιρέσεις στο αρχιπέλαγος του ελληνικού λαϊκισμού. Οκτώ χρόνια μετά, η Ελλάδα έχει αλλάξει τόσο πολύ, που είναι σχεδόν αγνώριστη, έστω και αν κατόρθωσε να σταθεί στα πόδια της. Η συλλογική ξεροκεφαλιά στην αντιμετώπιση των προβλημάτων έχει οδηγήσει στην ανακύκλωση της κρίσης, που ακόμη δοκιμάζει τη χώρα. Ο 64χρονος Γιώργος Καμίνης και ο 76χρονος Γιάννης Μπουτάρης, εμβληματικά πρόσωπα, όχι μόνο του 2018, αλλά μιας ολόκληρης εποχής, με πιστούς υποστηρικτές, αλλά και φανατικούς αρνητές, δεν θα διεκδικήσουν τρίτη θητεία και σε λίγο καιρό θα περάσουν στην ιστορία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Θα γίνουν δύο κάδρα στις τραπεζαρίες συσκέψεων των δημαρχείων τους και πολύ αργότερα, αν είναι τυχεροί, δύο ψηφιακές προτομές στα μουσεία του μέλλοντος, όπως οι προτομές των ελληνιστικών χρόνων και της ρωμαϊκής εποχής που παρατηρούμε στα μουσεία του σήμερα. 

Η «χημεία»

Οι κ. Καμίνης και Μπουτάρης γνωρίστηκαν όταν εξελέγησαν δήμαρχοι. «Αμέσως διαπίστωσα ότι ταιριάζουν τα χνότα μας και μπορούμε να συνεργαστούμε», λέει ο κ. Μπουτάρης. «Ο Καμίνης είναι ένας ιδιαίτερα οργανωμένος και σοβαρός άνθρωπος, ο οποίος συμμάζεψε τον Δήμο Αθηναίων και τον έκανε περισσότερο εξωστρεφή και λειτουργικό. Νομίζω πως η χώρα μας δεν διαθέτει πολλούς πολιτικούς με τη συγκρότηση του Γιώργου και καλά θα κάνει να τον αξιοποιήσει όσο γίνεται καλύτερα». Ο κ. Καμίνης επαυξάνει: «Η Θεσσαλονίκη είναι τυχερή που έχει δήμαρχο τον Γιάννη», λέει. «Παρέλαβε μια πόλη με επαρχιώτικη νοοτροπία και παραδίδει μια πόλη ανοιχτή, με κοσμοπολίτικο αέρα. Εγώ είμαι εξίσου τυχερός, γιατί μέσα σε αυτά τα οκτώ χρόνια νιώθω ότι απέκτησα έναν φίλο ζωής. Περάσαμε διά πυρός και σιδήρου, και αυτό μας έφερε κοντά. Ξέρετε τι κοινό έχουμε με τον Γιάννη Μπουτάρη όλα αυτά τα χρόνια; Δεν κάναμε ούτε βήμα πίσω στις αρχές, στις αξίες και στα πιστεύω μας. Και αυτό είναι μεγάλο πράγμα». 

Οι καλές και οι κακές στιγμές

Τι θυμούνται περισσότερο από μια οκταετία έμφορτη από γεγονότα και ανατροπές; «Θα θυμάμαι πάντοτε εκείνη τη Μεγάλη Πέμπτη του 2013, τον τραυματισμό του μικρού κοριτσιού την ώρα που του έδινα μια λαμπάδα, όταν επιχείρησε να με χτυπήσει ο Γερμενής, μία ώρα αφότου είχαμε απαγορεύσει το συσσίτιο μίσους της Χρυσής Αυγής», λέει ο κ. Καμίνης και συνεχίζει: «Δεν πρόκειται να ξεχάσω τον Φεβρουάριο του 2012, εκείνη τη νύχτα που κάηκαν 40 κτίρια στην πόλη. Τη φωτιά στο Μάτι το περασμένο καλοκαίρι και τις φοβερές εκείνες ώρες της εκκένωσης των παιδικών μας κατασκηνώσεων στον Άγιο Ανδρέα, όπως και το βλέμμα των γονιών των 600 παιδιών που τα περίμεναν στην Τεχνόπολη. Θα θυμάμαι για πάντα την πλατεία Συντάγματος γεμάτη τρόφιμα για τους απόρους, εκείνο το ποτάμι αλληλεγγύης τα Χριστούγεννα του 2013. Δεν ξεχνώ τα χαμηλωμένα μάτια των ανθρώπων στα συσσίτια. Βαθιά χαραγμένη μέσα μου όμως είναι και η στιγμή της ανακοίνωσης όταν η Αθήνα κέρδισε το ευρωπαϊκό βραβείο καινοτομίας για το 2018». Ο κ. Μπουτάρης έχει επίσης πολλές αναμνήσεις, αλλά στέκεται στην απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου για τη διατήρηση των αρχαιολογικών ευρημάτων στον σταθμό Βενιζέλου του μετρό Θεσσαλονίκης. «Ήταν η δικαίωση ενός πολυετούς αγώνα της διοίκησής μας για την ανάδειξη των μοναδικής σπουδαιότητας αρχαιοτήτων και συνολικά του πολιτισμικού πλούτου της πόλης μας».

Οι αγαπημένες τους διαδρομές

Τους ζητώ να αποκαλύψουν τρία σημεία ή τοπόσημα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης τα οποία προτιμούν. Ο καθένας για την πόλη του. «Σημαντικά σημεία της πόλης για μένα είναι ο βυζαντινός ναός του Αγίου Νικολάου του Ορφανού, που αποτελεί και μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, τα καφέ στην Πάνω Πόλη με θέα τον Θερμαϊκό και η πλατεία Ναβαρίνου, την οποία έχω συνδέσει με τα εγγόνια μου», λέει ο κ. Μπουτάρης. Ο κ. Καμίνης δηλώνει θαμώνας του Εμπορικού Τριγώνου της Αθήνας. «Το πονάω αυτό το έργο, την αποκατάστασή του, και παρακολουθώ μέρα μέρα την εξέλιξή του», λέει. «Πιστεύω ότι θα δώσει τεράστια ώθηση στην πόλη. Έντεκα πεζόδρομοι που ενώνουν την Αθήνα με το μέλλον της. Γιατί δεν είναι μια απλή αστική παρέμβαση, είναι πρότυπο για το πώς πρέπει να λειτουργεί η πόλη, στα τραπεζοκαθίσματα, στην αποκομιδή των απορριμμάτων, στον δημόσιο χώρο. Τα περισσότερα μεσημέρια τρώω με φίλους και συνεργάτες γύρω από το δημαρχείο: στη Βαρβάκειο, στο “Δίπορτο” και στις υπόλοιπες ταβέρνες στη Σωκράτους και στην πλατεία Θεάτρου. Έχω στέκια στο Μοναστηράκι, στον Κεραμεικό, κάτω από την πλατεία Βάθης, την πλατεία Βικτωρίας και την πλατεία Αγίου Γεωργίου στην Κυψέλη».

Τι μέλλει γενέσθαι;

Η συζήτηση περνάει στην πολιτική. Τι μέλλει γενέσθαι; Ο κ. Μπουτάρης, ως συνήθως, είναι περισσότερο λακωνικός. «Έχω πει κατ’ επανάληψη ότι δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός, ούτε με ενδιαφέρει η κεντρική πολιτική σκηνή. Ασχολήθηκα με την αυτοδιοίκηση γιατί ήθελα να προσφέρω στην πόλη μου. Και θα συνεχίσω να προσφέρω στα κοινά από άλλες θέσεις, όχι πολιτικές». Αντίθετα, ο κ. Καμίνης προετοιμάζεται για νέες περιπέτειες, αυτή τη φορά ευρωπαϊκές. 

«Θεωρώ ότι τον Μάιο έρχονται οι πιο κρίσιμες εκλογές για την Ευρώπη. Οι εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο. Δεν είναι μόνο το μέτωπο του εθνικολαϊκισμού εκείνο που πρέπει να μας απασχολεί. Είναι και το ότι για πρώτη φορά τίθεται εν αμφιβόλω, με μεγάλη ένταση, το ευρωπαϊκό εγχείρημα. Πρέπει να απαντήσουμε ότι η Ευρώπη είναι το τελευταίο αποκούμπι, θεσμικό, κοινωνικό, οικονομικό, εν γένει δημοκρατικό για τη χαμηλότερη και τη μεσαία κοινωνική τάξη. Ειδικά για τη χώρα μας, η ισχυρή παρουσία της Ευρώπης είναι απολύτως αναγκαία και για λόγους γεωπολιτικούς. Και θα ήθελα να είμαι στην πρώτη γραμμή σε αυτή τη μάχη με το Κίνημα Αλλαγής».

Ο κ. Καμίνης δεν εξελέγη επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής στην ανοιχτή ψηφοφορία του Νοεμβρίου 2017. Πιστεύει, άραγε, ότι το ΚΙΝΑΛ έχει τη δυνατότητα να αποσπάσει δυνάμεις από τον ΣΥΡΙΖΑ και να αναδειχθεί στον κυριότερο φορέα της Κεντροαριστεράς απέναντι στη ΝΔ;  «Το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να επαναπατρίσει τους παλιούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που γοητεύτηκαν από τις Σειρήνες του ΣΥΡΙΖΑ. Προπάντων όμως πρέπει να κερδίσει τους νέους ψηφοφόρους», απαντά ο κ. Καμίνης. «Το μεγάλο πρόβλημα σήμερα είναι ότι οι νέοι μάς εγκαταλείπουν, μας αφήνουν μόνους. Μόνους στην πολιτική του διαρκούς σκυλοκαβγά, στον οποίο δικαίως δεν βρίσκουν κανένα νόημα. Αλλά και μόνους μέσα στην ίδια τη χώρα μας, καθώς παίρνουν μαζικά τον δρόμο της ξενιτιάς». 

Ο κ. Μπουτάρης δεν τρέφει ιδιαίτερες προσδοκίες για την εμβέλεια του ΚΙΝΑΛ. «Νομίζω ότι είναι πολύ δύσκολο για το ΚΙΝΑΛ να διευρύνει την εκλογική του επιρροή. Ο κόσμος το έχει ταυτίσει με το ΠΑΣΟΚ και την κατάρρευση του κοινωνικού και οικονομικού μεταπολιτευτικού μοντέλου. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εδραιωθεί ως ένας εκ των δύο βασικών πόλων του πολιτικο-ιδεολογικού φάσματος». Επιπλέον, ο κ. Μπουτάρης είναι μάλλον υπέρμαχος της λήθης για τα παρατράγουδα και τα εξτρεμιστικά πειράματα του 2015. Δεν είναι πολιτικά μνησίκακος ούτε καχύποπτος και έχει πειστεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανήκει πλέον στο αντιευρωπαϊκό μπλοκ. «Δεν θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή εκφράζει κάποια αντιευρωπαϊκή λογική, ούτε ότι η πολιτική του τα τελευταία χρόνια ταυτίζεται με τον αντιευρωπαϊσμό που εντάθηκε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες». 

Ο πρώτος γύρος της κουβέντας μας κλείνει με τη βομβιστική επίθεση κατά του ΣΚΑΪ και της «Καθημερινής». «Πρόκειται για ένα αποτρόπαιο γεγονός, που τροφοδοτεί επικίνδυνα την πολιτική πόλωση και τον διχασμό», λέει ο κ. Καμίνης και δεν παραλείπει μία αιχμή: «Καλές οι δηλώσεις καταδίκης, αλλά μια δικαιοκρατούμενη πολιτεία επιβάλλει να συλληφθούν οι δράστες και να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη». Ο κ. Μπουτάρης λέει ευθαρσώς ότι πρόκειται για «ένα ακόμα “χτύπημα” ενάντια στους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας. Δεν νοείται δημοκρατική κοινωνία χωρίς ελευθερία έκφρασης και σεβασμό στη διαφορετική άποψη».

Γιώργος Καμίνης: «Ο επόμενος δήμαρχος θα είναι πιο τυχερός από εμένα»

Το 2019 δεν βρίσκει την Αθήνα στην καλύτερη στιγμή της, ενώ οι επικρίσεις για τον δήμαρχο δεν είναι λίγες, αν και μπορεί πολλές από αυτές να είναι άδικες. Αρκετοί πολίτες στις συζητήσεις τους εκτιμούν ότι το κυριότερο επίτευγμα του κ. Καμίνη είναι ότι αντιτάχθηκε στη ΧΑ σε μια κρίσιμη στιγμή και ότι ενεργοποίησε δομές του δήμου για την καταπολέμηση της φτώχειας και την ενσωμάτωση των μεταναστών. Παράλληλα, δέχεται κριτική ότι η πόλη δεν βρίσκεται στην καλύτερη εποχή της σε επίπεδο καθαριότητας και ότι ο ίδιος δεν συνέβαλε όσο θα έπρεπε στην άσκηση πίεσης προς το κεντρικό κράτος για την αντιμετώπιση της παραβατικότητας (από το Πεδίον του Άρεως έως γειτονιές του ιστορικού κέντρου). 

«Να ξεκινήσουμε από το δεύτερο; Ζήτησα την παραίτηση του υπουργού Δημόσιας Τάξης δύο χρόνια προτού υποχρεωθεί να το πράξει ο πρωθυπουργός και αφού είχα καταλάβει ότι όχι μόνο δεν υπάρχει κεντρική πολιτική βούληση να χτυπηθεί η ανομία, αλλά και ότι είχε χαθεί κάθε έλεγχος. Δεν έμεινα όμως στην αντίδραση: έχω προτείνει επίσης εδώ και δύο χρόνια στην κυβέρνηση του προοδευτικού –κατά τα άλλα– ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσουμε στη δημιουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης ναρκωτικών ουσιών και δεν απαντούσαν ούτε στις επιστολές μου. Για το θέμα των ναρκωτικών έφερα επανειλημμένα στο δημαρχείο τους φορείς της πόλης, τα πολιτικά κόμματα, διοργάνωσα συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου στο Πεδίον του Άρεως, στιγμάτισα πολλές φορές την κατάχρηση του ασύλου στα πανεπιστήμια της πόλης και την ανομία. Μαζί με γνωστούς νομικούς φτιάξαμε νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, για τη λειτουργία των οίκων ανοχής, για τα εγκαταλελειμμένα κτίρια. Το πιο εύκολο πράγμα είναι να φωνάζεις. Αποτελεσματική πίεση ασκείς όταν ο ίδιος δείχνεις το πώς πρέπει να γίνουν τα πράγματα, ακόμα και όταν δεν έχεις την αρμοδιότητα. Θεωρώ ότι αφήνουμε την πόλη με ισχυρά θεμέλια, έστω και αν δεν καταφέραμε να κερδίσουμε τη μάχη εναντίον των 100 υπογραφών για να παραγγείλεις μια λάμπα φωτισμού. Το γραφειοκρατικό και διεφθαρμένο κεντρικό κράτος κέρδισε και θα συνεχίζει να κερδίζει, αν δεν αποκτήσει η Αθήνα, επιτέλους, μητροπολιτική διακυβέρνηση». 

Ο κ. Καμίνης επικεντρώνεται στη συγκυρία, η οποία ήταν και παραμένει κακή. «Διαχειριστήκαμε τις τύχες αυτής της πόλης στην πιο βαθιά κρίση της ίδιας και της χώρας. Βρήκα έναν δήμο βυθισμένο στα χρέη, στην κακοδιοίκηση, στον κομματικό πελατειασμό και στα έργα βιτρίνας. Αν δεν ξεκινούσαμε δημιουργώντας ένα δίκτυο αλληλεγγύης, που σήμερα ενισχύει 30.000 ανθρώπους, και δεν εξυγιαίναμε τα οικονομικά του δήμου, “γυρνώντας” το έλλειμμα των 50 εκατ. ευρώ σε πλεόνασμα 20 και πλέον εκατομμυρίων ήδη από τον δεύτερο χρόνο της θητείας μας, δεν θα μπορούσαμε να πάμε πουθενά. Εξασφαλίζοντας παράλληλα ευρωπαϊκά κονδύλια 65 εκατ. ευρώ στην πρώτη θητεία, είχαμε φτιάξει τη μαγιά για να γίνουν και τα έργα που παραδώσαμε τη δεύτερη θητεία μας, από το 2014 και μετά: το Σεράφειο, τη Δημοτική Αγορά Κυψέλης, τη μετατροπή της Βίλας Αμαλία σε σχολείο, το κτίριο της Αμερικής 8, την αναβάθμιση των Δημοτικών Ιατρείων σε πολυδύναμα». 

Στην αρχή της δεύτερης θητείας του ξέσπασε η δεύτερη μεγάλη κρίση, η προσφυγική. «Η Αθήνα βρέθηκε στην πρώτη γραμμή», λέει. «Ένα εκατομμύριο πρόσφυγες πέρασαν από την πρωτεύουσα, το καταλαβαίνετε; Με ένα κράτος παντελώς απροετοίμαστο για κάτι τέτοιο και με μια κυβέρνηση αλλού να πατά κι αλλού να βρίσκεται. Βάλαμε πλάτη. Γιατί αυτό ήταν το συμφέρον της πόλης. Και ήρθε η δημιουργία του καταυλισμού στον Ελαιώνα, η προσωρινή στέγη σε διαμερίσματα, το Παρατηρητήριο για τις ανάγκες των προσφύγων, οι πολιτικές ένταξης, όλα με πρόγραμμα, σχέδιο και διεθνείς συνεργασίες. Ποτέ δεν εγκαταλείψαμε όμως το οικονομικό νοικοκύρεμα. Μειώσαμε τον τραπεζικό δανεισμό της Αθήνας από 220 εκατ. ευρώ σε περίπου 100 εκατ. ευρώ, αποπληρώνοντας παράλληλα τους προμηθευτές και μειώνοντας τα δημοτικά τέλη, κατά 6,5% για τους δημότες και έως 20% για τους επαγγελματίες. Διασφαλίσαμε επίσης ότι η κοινοτική χρηματοδότηση θα συνεχιστεί· 85 εκατ. ευρώ από το νέο ΕΣΠΑ και 55 εκατ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Θα μπορούσα εύκολα να σας πω ότι ο επόμενος δήμαρχος θα είναι πολύ πιο τυχερός από εμένα, αλλά η αλήθεια είναι ότι εκείνος που θα είναι τελικά ο τυχερός θα είναι ο κάτοικος της πόλης».

Γιάννης Μπουτάρης: «Η ελληνική επικαιρότητα βρίθει από ψευδογεγονότα»

Όταν η συζήτηση πηγαίνει στον κ. Μπουτάρη, οι περισσότεροι συμφωνούν ότι κυριότερο επίτευγμά του είναι το ότι αντιτάχθηκε στον εθνικισμό και στην εσωστρέφεια και με συγκεκριμένες αποφάσεις άνοιξε τη Θεσσαλονίκη στον κόσμο. Ενθάρρυνε πρωτοβουλίες ώστε η πόλη να γίνει περισσότερο φιλική ως τόπος επίσκεψης για ξένους –Ρώσους, Βαλκάνιους και Τούρκους– και με αυτόν τον τρόπο συνέβαλε στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Η Θεσσαλονίκη κατέκτησε τα τελευταία χρόνια ένα νέο κεφάλαιο αυτοπεποίθησης. Από την άλλη πλευρά, ο κ. Μπουτάρης δέχεται κριτική ότι δεν έκανε όσα θα μπορούσε για την επίλυση δομικών προβλημάτων της Θεσσαλονίκης, όπως το κυκλοφοριακό και η εύρυθμη λειτουργία των μεταφορών. 

«Για το άνοιγμα της πόλης στον κόσμο δεν έκανα τίποτε περισσότερο από αυτό που θεωρώ αυτονόητο και σύμφυτο με την ιστορία της πόλης», λέει. «Η Θεσσαλονίκη ήταν διαχρονικά πόλη ανοιχτή και φιλόξενη, κοσμοπολίτισσα και πολυπολιτισμική, με κομβική θέση στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Το μόνο που κάναμε ήταν να το αναδείξουμε αυτό, αναθερμαίνοντας τις σχέσεις μας κατ’ αρχάς με τους γείτονές μας, οι οποίες διαταράχτηκαν κυρίως μετά την απελευθέρωση της πόλης, οδηγώντας την κοινωνία της στην εσωστρέφεια και στον συντηρητισμό. Σε ό,τι αφορά τα δομικά προβλήματα της πόλης, αυτά δεν λύνονται από τη μία μέρα στην άλλη. Ειδικά για τα ζητήματα που αναφέρετε, να σας θυμίσω ότι οι δήμοι δεν έχουν ουσιαστικές αρμοδιότητες να τα επιλύσουν και οι όποιες πρωτοβουλίες αναλάβαμε ήταν απλώς παυσίπονα. Για να καταφέρεις να τα επιλύσεις, χρειάζονται αποσαφήνιση αρμοδιοτήτων, ανάλογοι πόροι και ευέλικτες λειτουργίες του διοικητικού μηχανισμού. Επιπλέον, απαιτείται και οι πολίτες να αλλάξουν νοοτροπία. Αν δεν γίνουν αυτά, δυστυχώς δεν πρόκειται να δούμε λύση ούτε τα επόμενα οκτώ χρόνια». 

Παρά το άνοιγμα της πόλης στον κόσμο, η «συμφωνία των Πρεσπών» φαίνεται ότι γίνεται αφορμή για μια νέα περίοδο όξυνσης των πνευμάτων και ενίσχυσης της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη και ευρύτερα στη Βόρεια Ελλάδα. Ο ίδιος είναι σταθερός πολέμιος της ακροδεξιάς και τα αισθήματα είναι αμοιβαία σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αποτελέσει στόχο επίθεσης. Αν το 2015 χαρακτηρίστηκε από την ισχυρή άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί το 2019 να χαρακτηριστεί από μια ανάλογη άνοδο της ΧΑ; «Είναι γεγονός ότι η ακροδεξιά εκμεταλλεύεται τη Συμφωνία των Πρεσπών για να αυξήσει την επιρροή της στη Θεσσαλονίκη και στη Βόρεια Ελλάδα. Είναι εντυπωσιακό πόσες ψεύτικες ειδήσεις περί εθνικής προδοσίας μεταδίδονται και οι οποίες υποτίθεται ότι περιγράφουν τη συγκεκριμένη συμφωνία. Τους τελευταίους μήνες, η ελληνική επικαιρότητα βρίθει από “ψευδογεγονότα” και από κατασκευασμένη ειδησεογραφία, η οποία επικεντρώνεται στην προσπάθεια να ακυρωθεί ως εθνικά επιζήμια η Συμφωνία. Μέρος αυτής της προπαγάνδας εκπορεύεται από ακροδεξιές οργανώσεις και σχήματα. Δεν αναμένω όμως κάποια ιδιαίτερη άνοδο της Χρυσής Αυγής στις επόμενες εκλογές, μια και οικονομικά και κοινωνικά σιγά σιγά επέρχεται στη χώρα μας μια σχετική ισορροπία. Αυτό που δυσκολεύτηκα να κατανοήσω είναι πόσο καθηλωμένη παραμένει η ελληνική κοινωνία σε εθνικιστικούς μύθους με συναισθηματική φόρτιση, που υποδηλώνουν ότι οποιαδήποτε ρεαλιστική λύση στο ονοματολογικό ξεπουλάει τα ελληνικά συμφέροντα και αποτελεί προδοσία. Είναι σίγουρο ότι χρειάζεται συντονισμένη προσπάθεια αντικειμενικής ενημέρωσης για τα θέματα εθνικού ενδιαφέροντος, για να μπορέσουμε επιτέλους να υπερασπιστούμε με ρεαλισμό τα συμφέροντα της πατρίδας μας». ■

Ευχαριστούμε το ξενοδοχείο Electra Metropolis Athens για τη φιλοξενία στους χώρους του για τις ανάγκες της φωτογράφισης. 

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή